پیوند بین مدرسه و مسجد لازمه به ثمر رسیدن یک تربیت همه‌جانبه و اصولی و بدون تعارض برای دانش‌آموز است

مدیر منطقه 9 اظهار کرد: ساز و کار تربیت دانش آموز در سند تحول بنیادین طوری تنظیم شده است که منزل، مدرسه و مسجد سه میم طلائی در تربیت دانش آموزان است و این تربیت زمانی به خوبی در رفتار دانش‌آموز نهادینه می‌شود که تمام ارکان تربیت شامل منزل، مدرسه و مسجد با عمل به تعهدات خود این پازل را تکمیل کنند که این اقدام نیاز به فرهنگ سازی بسیار ظریف و دقیق دارد و مشارکت همه جانبه‌ای را می‌طلبد.

رحیم پور با اشاره به نقش سازنده و برجسته مسجد در تربیت دانش آموزان تصریح کرد: مسجد جایی است که برخلاف مدرسه منوط به گذارندن سال تحصیلی در 9 ماه و یا 3، 4 سال دوران تحصیل نیست، بلکه می‌تواند فضایی باشد که یک فرد از کودکی تا میانسالی و حتی پیری در آنجا تربیت شود و سهمی را در آنجا داشته باشد. به این ترتیب تنها فضایی را که روح معنویت و زمینه تربیت در آنجا به خوبی فراهم است، مسجد است.

مدیر منطقه 9 گفت: مسجد مکانی است که انسان، پاک و زلال و به راحتی با قرار گرفتن در آن فضا می‌تواند ضمیر خود را آماده زدودن از هر گونه زنگار کند؛ در این مکان، اکثر افراد در امور تربیتی و معنوی اتفاق نظر دارند و همه حول امام جماعت مسجد حرف واحدی را می‌زنند و هنگام تعارض با کمک او راهنمایی می‌شوند؛ بنابراین کمترین تناقضات رفتاری را می‌توان در مساجد دید.

وی در ادامه اذعان کرد: ایده‌آل‌ترین حالت ممکن در تربیت دانش آموز، پیوند منزل، مدرسه و مسجد است تا بستر‌های مناسب تربیتی و رفتاری برای دانش‌آموزان متناسب با نیاز‌های او فراهم شود.

وی با اشاره به نقش تربتی مربی پرورشی و معلم و همچنین امام جماعت و نیروی تربیتی در مسجد گفت: بدون شک چگونگی ارتباط مسجد و مدرسه مستلزم برنامه هنری و فرهنگی مناسب و نیروی انسانی کارآمد تربیتی است.

رحیم پور تاکید کرد: اگر یک معلم تربیتی فاقد ویژگی‌های لازم برای جذب دانش‌آموز باشد و یا امام جماعت یک مسجد نتواند ارتباط خوبی را با معلم پرورشی دانش‌آموزان بگیرد، یقیناً چنین پیوند و ارتباط متکی به مشارکت بین این دو شکل نخواهد گرفت.