خدمت خالصانه به مردم رمز موفقیت شهیدان رجایی و باهنر بود

سردار فتح اللهی معاونت پرورشی و فرهنگی اداره آموزش و پرورش استان البرز درگفت‌وگو با پانا عنوان کرد:« در قضیه حکمرانی و مسئولین تراز نام دو شهید می‌درخشد شهیدان رجایی و باهنر که کماکان درخشان است و دلیل آن خصوصیات اخلاقی خاصی است که در آن زمان از این دو شهید عزیز صادر شده که برای امروز ما هم کماکان الهام بخش است.»

وی افزود:«اگر بخواهیم از ویژگی‌های این دو شهیدکه امروزه ما به این ویژگی‌ها به شدت نیاز داریم اشاره کنم انگیزه‌های جدی آنان برای خدمت بود که داشتند. هرگونه بروکراسی هرگونه ساختاری و هرگونه سازوکاری که می‌خواست مانع ایجاد کند ازجلوی پای خود با اراده برمی‌داشتند و این روحیه خدمت و مردمی بودن و ارتباط جدی با مردم باعث شده بود که تمام موانع زائدی که باعث می‌شد آنها نتوانند خدمت را به کف جامعه برسانند از جلوی پای این دو شهید عزیز برداشته می‌شد.»

معاون پرورشی و فرهنگی استان گفت:« شهیدان رجایی و باهنر در زمان خدمتشان گرفتار این نبودند که در کدام ساختمان کار می‌کنند و چه ساختمانی، ساختمان وزارتخانه، نه مثلا شهید رجایی بزرگوار ساختمان یک مدرسه را انتخاب کرد و همان جا وزارتخانه و ساز و کار مدیریتی را برپا کرد و آنجا محل کار و فعالیت ایشان شد. آنان گرفتار این نبودند که میز من باید بزرگ باشد صندلی من باید بهترین باشد. میزهایی که معمولاً خیلی‌ها را گرفتار خودش می‌کند را نداشتند بنابراین چون آن انگیزه‌های خدمت و آن روحیه مردمی با این شهیدان عجین شده بود توانست همه این زوائیدی که مانع خدمت آنها می‌شود را کنار بزنند و بتوانند خالصانه و مخلصانه به مردم خدمت کنند.»

 فتح اللهی افزود:« به نظر بنده امروزه ما به این روحیه و این سبک زندگی به شدت نیازمندیم. این دو شهید می‌توانند در این زمینه الگوی ما باشند یک جمله‌ای هم شهید رجایی دارند که به نظر من برای امروز ما خیلی الهام بخش است. ایشان می‌فرمایند تا کی باید زندگینامه بخوانیم بیایید طوری زندگی کنیم که دیگران زندگینامه ما را بخوانند معنی و مفهوم این جمله این است که ما باید خودمان به سمتی برویم و جوری زندگی کنیم که زندگی ما تابلویی از ایثار و شهادت و فداکاری و خدمت باشد و از نظر من این دو شهید می‌تواند الگو و یک خط و مشی و راهنمایی برای تمام مسئولین باشند.»

وی در پایان اضافه کرد:«وجه ویژه این دو شهید به محرومان این بود که خودشان محروم بودند یعنی آنها محروم زیستن را فقط در کتاب‌ها نخوانده بودند بلکه خودشان محرومیت کشیده و چشیده بودند زیرا محرومیت چشیدنی چشیدنی است کسی که محرومیت را چشیده باورهای جدی به خداوند و معاد داشته باشد نمی‌تواند شبی راحت بخوابد و پیش خود به محرومان و پابرهنه‌ها و کسایی که شب‌ها از گرسنگی نمی‌توانند بخوابند فکر نکند.»

دانش‌آموزخبرنگار: شایان ابراهیمی