مدرسه ابن سینا (آفتاب)؛ جلوه معماری هرمزگان

به گزارش پانا از روابط عمومی اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان هرمزگان؛ گمشده‌ای که زیر سایه‌ کمبود فضای آموزشی در استان به فراموشی سپرده شد. در این سال‌ها هدف، تنها خروج از وضعیت اضطراری و رفع کاستی‌ها بود و کمتر به اهمیت معماری مدارس و مجتمع‌های آموزشی بها داده شد. مبحثی که بدون شک در روند یادگیری دانش‌آموزان و احساس تعلق خاطر به جغرافیایی که در آن علم می‌آموزند، نقش به‌سزایی دارد اما طراحی، اجرا و ساخت «مدرسه ابن سینا» توسط متخصصین هرمزگانی علاوه بر اینکه معماری هرمزگان را بار دیگر بر سر زبان‌ها انداخت به کالبد شهری نیز جانی بخشیده و اکنون این مدرسه نه تنها در استان که در کشور هم نمادی از معماری فاخر و در عین حال ساده است.  تلفیق سنت و مدرنیته در تار و پود مدرسه ابن سینا از بازطراحی بادگیرهای جنوب برای تهویه طبیعی تا نورپردازی خاص  ملموس است.

ترکیب مثال‌زدنی تکنیک‌های سنتی و مدرن

یکی از مسائل امروزِ سیستم آموزشی کشور عدم وجود «احساس مطلوب از تحصیل» در بین دانش‌آموزان است و اثرگذاری محیط آموزشی بر ایجاد این احساس، غیرقابل انکار است؛ از قضا که توجه به شرایط اقلیمی و بومی منطقه در ساخت مدرسه نیز می‌تواند تاثیر افزونی بگذارد. آنچه در مدرسه ۲۱ کلاسه ابن سینا اجرا شد، نمود عینی «سازگاری با اقلیم» بود.

دیوارهای ضخیم، سقف‌های مسطح، بادگیرها و حیاط مرکزی برای کاهش گرمای داخلی ساختمان، استفاده از پنجره‌ها و بازشوها از جمله تکنیک‌هایی است که در این معماری برای جریان هوا و ایجاد شرایط مطلوب آسایش انسانی در این اقلیم به کار گرفته شده است.

این مدرسه به همت اداره کل نوسازی مدارس استان هرمزگان و مشارکت پالایشگاه نفت آفتاب پس از ۱۴ سال وقفه، ساخته شد تا مثال موفق استفاده از ترکیب تکنیک‌های سنتی با فناوری‌های مدرن برای بهبود کارایی انرژی و کاهش اثرات زیست‌محیطی ساختمان‌ها در استان باشد. آن هم در شرایطی که انرژی در سراسر کشور چالشی جدی است.

سادگی، رمز موفقیت معماری هرمزگان

طرح این ساختمان، نشان‌دهنده ترکیبی از معماری سنتی و مدرن است که به خوبی نشان می‌دهد چگونه می‌توان از عناصر سنتی در طراحی‌های مدرن استفاده کرد. این نوع طراحی نه تنها به حفظ فرهنگ و میراث محلی کمک می‌کند بلکه به ایجاد ساختمان‌هایی که با محیط زیست هماهنگ هستند نیز کمک می‌کند.

در فرآیند ساخت مدرسه ابن سینا از مصالح بومی و محلی در معماری سنتی مانند سیمان و رنگ در سطح غالب نمای ساختمان و ترکیب با مصالحی از قبیل رنگ و آجر  و چوب همراه با مشبک‌های بتنی به عنوان جزئی از المان‌های بومی اقلیمی به کار برده شده است. این مصالح نه تنها به راحتی در دسترس هستند بلکه به دلیل خواص طبیعی خود به بهبود کارایی انرژی ساختمان‌ها نیز کمک می‌کنند.

معماری سنتی دارای جزئیات فراوانی است که نه تنها زیبایی ساختمان را افزایش می‌دهد بلکه به عنوان نمادی از فرهنگ و هنر محلی نیز عمل می‌کند. نقوش هندسی، مشبک‌ها و سفال برجسته، جزئیات سنتی به کار گرفته‌شده در ساختمان مدرسه ابن سینا هستند.