مدرسه، همیار خانواده برای تربیت فرزندان است

سعید تاج محمدی اظهار کرد: «یکی از سوال های اساسی که نیاز است والدین در زمینه فرزندانشان از خود بپرسند این است که " از مدرسه چه می خواهند؟" از دل این سوال کلی، می توان سوال های مترادف زیادی را بررسی کرد. مسئول تربیت فرزند ما چه کسی است؟ ما یا مدرسه؟ مسئول یعنی آن که از او سوال می شود و باید پاسخ بدهد.»

وی گفت: «یک بار به عنوان پدر یا مادر از خودمان سوال کنیم در مورد تربیت فرزندمان چه برنامه های تربیتی به کار برده ایم؟ برای تغذیه اش، برای نان حلال به او رساندن، برای ورزشش، برای علایقش، برای دوستانش، برای پوشش و سبک زندگی اش، برای خوراک رسانه ای و موبایل و تبلتش...به اینها دقیق پاسخ دهیم و بعد به سراغ مدرسه برویم.»

مدیر آموزش و پروش شهرستان کاشمر تصریح کرد: «مدرسه قرار است به کمک شما در تربیت فرزندتان بیاید. اصلا قرار نیست جای شما را در تربیت بگیرد. در طول سالیان گذشته متاسفانه خانواده های ما گویا همه بار تربیت را بر دوش مدرسه تصور کرده اند. گاهی حتی وقتی فرزندی در خانه حرف زشتی می زند یا مثلا بلد نیست کمربندش را ببندد می گویند: مگر به شما در مدرسه این را یاد نداده اند؟! پس این معلم ها چکار می کنند؟!»

سعید تاج محمدی افزود: «خدای متعال که خودش انسان را آفریده در دفترچه راهنمایش یعنی قرآن کریم می فرماید: قو انفسکم و اهلیکم ناراً.... درنهایت شما و خانواده شما را کسی جز خود شما را از بدی ها حفظ نمی کند و ادب نمی کند.»

وی ادامه داد: «اگر با مطالبات منطقی و دقیق به سراغ مدرسه و معلم برویم کار ما خیلی بهتر پیش می رود، کار مدرسه هم همینطور. مدرسه باید زندگی جمعی را به فرزند شما بیاموزد. چون شما در خانواده خیلی نمی توانید این کار را انجام دهید. مهارت ها و سواد را به فرزند شما یاد می دهد. مدرسه سعی می کند فرزند شما را جامعه پذیر تربیت کند و او را برای زندگی در یک جامعه بزرگتر از خانواده آماده کند. مدرسه قرار است به فرزند شما کمک کند تا خودش را بهتر بشناسد و برای علایق و توانمندی هایش برنامه بریزد. مدرسه قرار است صبر، رنج، تعهد، مسئولیت پذیری، تعامل با تنوع افراد، مطالعه و خلق اثر و خیلی دیگر از مهارت هایی که آموزش آن در خانه شاید ممکن نباشد را به فرزند شما آموزش دهد.»

مدیر آموزش و پرورش شهرستان کاشمر اذعان کرد: «ما هر کدام در نقش پدری یا مادری توانمندی ها و تخصص هایی داریم و چون همگی متخصص تربیت نیستیم به مدرسه به عنوان یک مرکز تخصصی تربیت اعتماد می کنیم تا یک نیاز ضروری و واقعی ما یعنی تربیت و آموزش فرزند ما را تقبل کند. همانطور که به بیمارستان که نیاز واقعی درمان و سلامتی فرزندمان را تامین کند و به او اعتماد کامل داریم، باید به مدرسه هم اعتماد کنیم. آیا وقتی فرزند ما بیمار است و پزشک به او تعدادی دارو می دهد وقتی به خانه برگشتیم فرزندمان را با داروهایش تنها می گذاریم؟ قطعاً نه! به فکر تقویت غذا و تامین خواب و رعایت نکات مختلف هستیم تا زحمت پزشک را در معالجه تکمیل کنیم.»

مقام بالای مدرسه و معلم

وی گفت: «مدرسه و معلم شأن بسیار بالایی دارند. از همه شهروندان عزیز و اولیاء تقاضا می کنم با نگاه یک یار و همراه به معلم بنگرند که قرار است به خانواده در تربیت فرزند کمک کند. ما در مدارس با چالش های مهمی مواجه هستیم که ریشه اش در خانواده است. وقتی در خانواده ای اعضای خانه ساعت ۱ شب می خوابند من به عنوان معلم چگونه زنگ اول به دانش آموزی که کاملاً از بی خوابی رنج می برد در کلاس، ریاضی درس بدهم؟ بسیاری از حرف هایی که ما در مهمانی ها و در جمع های خانوادگی می زنیم اساساً فرزند ما نباید بشنود. اگر ما در سن چهل سالگی از اوضاع زندگی خود راضی نیستیم مقصرش فرزند کلاس سومی ما نیست که مدام حرف ناامیدکننده و سیاه از ما بشنود و نسبت به آینده اش ناامید شود.»

سعید تاج محمدی در مورد نسبت خانواده با مدرسه بیان کرد: «حضور خانواده ها (هم پدر هم مادر) در جلسات انجمن اولیا و آموزش خانواده مدرسه اهمیت زیادی دارد. برنامه ریزی تربیتی برای ساعات بعد از مدرسه از اهمیت بالایی برخوردار است. تعامل بالا با مدرسه و معلم بسیار مهم است. والدین باید وقت اختصاصی برای تعامل با مدرسه در نظر بگیرند. حداقل در هر ماه یک ساعت برای مدرسه فرزندتان وقت اختصاص دهید! یک ساعت در ماه وقت زیادی است؟ قطعاً نه. اگر والدین می توانند خودشان دانش آموز را به مدرسه ببرند برای راحتی کار سرویس نگیرند. بستر خانواده را برای حضور دوستان فرزندمان در خانه فراهم کنیم و تعادل در این امر را مدیریت کنیم. با خانواده های دوستان نزدیک فرزندمان ارتباط بگیریم و آشنا باشیم. والدین حتی اگر برای بیرون از مدرسه برنامه ای برای فرزندشان تدارک می بینند که به تربیت او برمی گردد بهتر است با معلم مشورت کنند. یا حتی برای پرکردن برنامه فرزندشان بیرون از مدرسه از معلم پیشنهاد بگیرند. بی شک همسویی و همدلی خانواده و مدرسه منشأ اتفاقات بسیار خوبی در حوزه رشد فرزندان جامعه ما خواهد بود.»

وی در پایان گفت:« آموزش و پرورش در سال تحصیلی پیش رو برنامه های ویژه ای برای حوزه خانواده خواهد داشت. ان شاء الله به کمک خانواده ها خواهیم آمد تا یک نسل تربیت شده و بالنده برای آینده جامعه پرورش یابد. آری به اتفاق، جهان می توان گرفت.»

خبرنگار دانش آموز: محمد محمدی