یک کشاورز در گفت و گو با پانا عنوان کرد:
یکی از راه‌های مقابله با خشکسالی، کاشت محصولاتی با مصرف پایین آب است
ملارد (پانا) - کشاورز ملاردی، یکی از راه‌های مقابله با خشکسالی را کاشت محصولاتی مثل گل‌محمدی و انجیر که آب کمتری نیاز دارند، عنوان کرد.
بیست و هفتم خردادماه، روز جهانی مبارزه با بیابان‌زایی و خشکسالی است، خشکسالی پدیده‌ای خطرناک است که باعث نابودی محصولات زراعی و کاهش کشاورزی در سطح کشور است. این پدیده هر ساله منجر به ضررهای مالی بزرگ به کشاورزان و باغداران می‌شود و از میزان تنوع بین مرکبات، سبزیجات و میوه‌ها می‌کاهد، همچنین باعث افزایش مرگ و میر بین دام و حیوانات مناطق روستایی کشور می‌شود، اما تنها کشور ایران نیست که درگیر این مشکل است بلکه ۴۵ کشور در جهان در معرض کم‌آبی و خشکسالی قرار دارند، در رابطه با همین موضوع پای صحبت‌های کشاورز زحمتکشی نشستیم که سال‌هاست با کم‌آبی، بی‌آبی و خشکسالی مقابله کرده است اما طی چند سال اخیر به علت افزایش کمبود آب و خشکسالی به محصولاتش آسیب‌های جدی وارد شده است و از ضررهای مالی فراوان دیگر خسته شده است.
اسماعیل ماله‌میر کشاورزی اهل ملارد است که در گفت و گو با پانا گفت: «من یک کشاورز هستم که سال‌هاست شغل من کشاورزی و دامداری است. من در طی این سال‌ها با کم‌آبی، بی آبی و حتی خشکسالی نیز مواجه شده‌ام این که هر سال میزانی از محصولات من و گاهی در یک سال کل محصولات من از دست می‌رود و باعث نگرانی من هم برای آینده شهر و روستایم و هم محصولاتم می‌شود.»
وی در پاسخ به این که در یک سال چه مقدار از محصولات شما به خاطر خشکسالی از بین می‌روند، تشریح کرد: «همیشه موضوع خشکسالی پدید نمی‌آید، کم‌آبی باعث می‌شود که کشاورزان مجبور شوند محصول کمتری را بکارند اما مثلا در هر پنج سال یک بار روستایمان با خشکسالی مواجه می‌شود گاهی شدید و در بعضی سال‌ها هم شدت کمتری دارد.»
ماله‌میر در مورد خسارت‌های مالی حاصل از خشکسالی، بیان کرد: «خسارت‌ها، بستگی به میزان کمبود آب و خشکسالی، نوع محصول و قیمت آن دارد مثلا اگر در کاشت ذرت ۲۰ درصد از آن از بین برود این مقدار کم با نابودی صد در صد کل سیب زمینی‌های کاشته شده برابر است.»
این کشاورز زحمت‌کش افزود: «در روستای ما بجز من ده‌ها کشاورز دیگر زندگی می‌کنند که هر کدام دام و حیوانات خود را دارند و اصولاََ بیشتر حیوانات گاو و گوسفند هستند و طبیعتاََ غذای اصلی آنها علوفه و سبزیجات موجود در صحرا است، ولی با وجود کم‌آبی و بی‌آبی‌هایی که در چند سال اخیر افزایش یافته است، میزان علوفه و سبزیجاتی که به خوراک دام‌ها اختصاص داده‌ایم، کاهش یافته است، آنها از لحاظ خوراک غنی نمی‌شوند و این باعث کاهش شیر و محصولات لبنی ما می‌شود، دام‌ها لاغر می‌شوند این باعث می‌شود درآمدی که از راه فروش لبنیات و فروش گوشت و دام به دست می‌آوریم را از دست بدهیم.»
وی در مورد راه‌های مقابله و کنار آمدن با خشکسالی بیان کرد: «نه تنها من بلکه همسایگان کشاورز هم با این وضع مدارا کردند و از کاشت محصولاتی که آب فراوان برای رشد نیاز دارند کاستند و به میزان محصولاتی که از آب کمی برای رشد استفاده می‌کنند افزودند، حالا در روستایمان محصولات کاشت گل محمدی، انگور و انجیر را افزایش داده‌ایم، سعی می‌کنیم که از منابع آب روستا به خوبی استفاده کنیم و به طور مشارکتی از آبیاری قطره‌ای در برخی از مزارع روستا استفاده کنیم. البته این طرح هنوز در کل سطح روستا گسترده نشده و نیاز به سرمایه دارد.»
ماله‌میر خاطرنشان کرد: «امیدواریم مشکل خشکسالی نه تنها از شهر ما بلکه از کل کشور و سراسر جهان رو برگرداند و این بلا دیگر جان محصولات زراعی، دام‌ها و حتی طیور را تهدید نکند.»
دانش‌آموز خبرنگار: نرگس زندیه
ارسال دیدگاه