تاریخ باشگاه پرسپولیس را با جوهر غیرت و تعصب نوشته‌اند

به گزارش خبر ورزشی، سید جلال حسینی در حال حاضر با ۹ قهرمانی در لیگ برتر، پرافتخارترین بازیکن ایرانی در این رقابت هاست که بعید است حالا حالا بازیکن دیگری بتواند به رکورد او برسد.با این وجود و به رغم رسیدن به ۴۰ سالگی هنوز با انگیزه یک جوان ۱۹ ساله بازی می کند و تمام انرژی خودش را در زمین صرف می کند.

آنچه در دیدار با پیکان نگارنده را به تحسین و تعجب واداشت شیرجه های کاپیتان پرسپولیس مقابل شوت‌ها و ضربات بازیکنان حریف بود. او جوری خودش را جلوی توپ می انداخت و شیرجه می زد که گویی اولین بازی اش را برای این تیم انجام می دهد و قصد دارد توانایی هایش را به رُخ همگان بکشد!

این تلاش و انگیزه فراوان آن هم پس از چند هفته غیبت، خبرورزشی را برآن داشت که با سید جلال حسینی گفت و گویی انجام دهد ...

پس از چند هفته دوری از ترکیب اصلی به دلیل مصدومیت، برگشتی و نمایش خوبی هم ارائه دادی. در دو صحنه با شیرجه های خودت جلوی توپ ایستادی و اجازه ندادی دروازه پرسپولیس تهدید شود. سید جلال حسینی چگونه در این سن و سال انگیزه خودش را حفظ کرده است؟

من فقط به وظیفه ام عمل کردم و موضوع خاصی در بین نبوده است. همه بچه های پرسپولیس چنین تفکری داشته و در مسابقات همه توان خود را می گذارند و من هم یکی هستم مثل بقیه!

به نظر می رسید کمی هم بابت مصدومیت خودت عصبانی هستی و می خواستی خیلی چیزها را ثابت کنی؟

نه، چیزی را نمی خواستم ثابت کنم. مصدومیت در فوتبال حرفه ای امری طبیعی است. آنهایی که فوتبالیست حرفه ای هستند به خوبی با مصدومیت، درد کشیدن و بیداری ناشی از آسیب دیدگی آشنا هستند. آزار دهنده است اما قسمتی از شغل ماست.

اذیت نمی شدی وقتی می دیدی نمی توانی به تیم کمک کنی؟

ما بازیکنان خوبی داریم و غیبت یک بازیکن نمی تواند تیم را تحت تأثیر قرار دهد اما به هر حال وقتی شما مصدوم می شوید و نمی توانید به تیم کمک کنید کمی آزار دهنده می شود. اذیت می شوید اما می دانید باید صبوری به خرج دهید، زیر نظر پزشکان کار کنید تا زودتر برگردید. به شخصه دوست دارم کنار تیم باشم و حتی اگر شده از لحاظ روحی و روانی کمک کنم.

سخت ترین بازی که تماشا کردی دربی بود. این طور نیست؟

دربی شرایط خاص خودش را دارد اما هنوز هم به فکر ۲ امتیازی هستم که مقابل تیم هوادار از دست دادیم. با تمام احترامی که برای این تیم خوب قائلم باید بگویم که این جور بازی ها را شما باید ببرید. پیروزی مقابل تیم هایی که پایین جدول هستند از لحاظ روانشناسی بسیار مهم است. مساوی یا باختن به آنها هم می تواند به تیم شما آسیب بزند. حالا ممکن است بگویند مهاجم حریف با دست گل زد و داور ندید. این به کنار! ما باید از موقعیت های خوب خودمان به ویژه در نیمه اول استفاده می کردیم و این بازی نباید مساوی تمام می شد.

با همین تجربه مقابل پیکان صف آرایی کردید؟

دقیقا همین طور است. دیگر نمی خواستیم امتیاز از دست بدهیم و خدا را شکر با هوشمندی بچه ها به هدف رسیدیم.

بی تعارف پنالتی که علیه شما گرفته شد، پنالتی بود؟

کارشناسان داوری نظر خودشان را داده اند. درحین بازی هم کمک داور بازی اعتقاد داشت پنالتی نبود اما چه فایده ای دارد الان من حرفی بزنم؟ آیا آن پنالتی بر می گردد؟ دوای درد داوری ما فقط و فقط کمک داور ویدئویی است. برای فوتبال ما زشت است که همه کشورهای همسایه سیستم VAR دارند اما اینجا هنوز ما می بینیم کارشناسان بر سر سایه توپ روی دست یا برخورد توپ با دست بحث می کنند!

مهم ترین بحث این روزهای فوتبال ما محکوم شدن باشگاه گل گهر سیرجان و ۳ برصفر شدن ۳ بازی این تیم برابر سپاهان، استقلال و پیکان است. امتیازات کامل این ۳ مسابقه هم به این سه تیم اعطا شد که اعتراض هواداران پرسپولیس را به دنبال داشت. نظر خودت در این رابطه چیست؟

به هر حال این رأی به کمیته استیناف رفته و همه منتظر نتیجه آن و تصمیم استیناف هستند اما این موضوعی است که باشگاه باید پیگیر آن باشد. من بازیکن باید تمرکزم داخل مستطیل سبز باشد. باید خوب تمرین کنم، خوب ریکاوری کنم، استراحت و غذای مناسبی داشته باشم و روز مسابقه بهترین عملکرد خودم را نشان بدهم. اینکه این رأی درست است یا نیست یا در نهایت چه تصمیمی باید اتخاذ شود بر عهده مسئولان امر است.

شما بعد از بازی با پیکان تصور می کردید با صدر جدول فقط یک امتیاز فاصله دارید اما ناگهان با حکم جدید کمیته انضباطی این فاصله به ۳ امتیاز رسید. این اتفاق شما را دلسرد یا اذیت نمی کند؟

طبیعی است بعضی شرایط ممکن است شما را اذیت کند. من همیشه می گویم سال یا فصل سختی پیش رو داریم اما این مرتبه واقعا می گویم لیگ کاملا متفاوتی خواهیم داشت. باید قوی باشیم و مبارزه کنیم چون تاریخ باشگاه پرسپولیس را با جوهر غیرت و تعصب نوشته اند. پرسپولیس دارای قدمت زیادی است و بزرگانی درآن توپ زده اند که اهل جنگیدن و مبارزه کردن بوده اند. در این ۵، ۶ سال گذشته هم بچه های پرسپولیس با مشکلات زیادی جنگیده و مبارزه کرده اند تا این افتخارات را بدست بیاورند. شاید بچه های پرسپولیس امروز متوجه نباشند که چه برگ زرینی را در تاریخ فوتبال ایران ثبت کرده اند و سال ها بعد متوجه خواهند شد. باید قوی تر باشیم تا بتوانیم باز هم افسانه پرسپولیس را جلوتر ببریم.

چرا متوجه نیستند؟

نه اینکه متوجه نباشند. بازیکنان پرسپولیس امروز وسط گود هستند و درگیر تمرین و مسابقه که خیلی فرصت برای فکر کردن به تاریخ سازی خود ندارند. شاید سال ها بعد راحت تر بتوانند به کار بزرگی که با شایستگی انجام داده اند فکر کنند.

اغلب این بازیکنان پرسپولیس وقتی با آنها هم کلام شدم از تو به عنوان یک الگو یاد کرده اند. همین بازیکنانی که امروز آنها را تحسین می کنی. از شجاع خلیل زاده بگیر تا محمد حسین کنعانی زادگان، فرشاد فرجی یا حتی علی شجاعی...

بازیکنان لطف دارند اما من هرگز خودم را الگو نمی دانم. خودم هنوز مشغول یادگیری هستم اما چیزی که در زمین رعایت می کنم و به خاطر دارم این است که پدر دو فرزند هستم. می دانم فرزندانم من را نگاه می کنند و باید درست رفتار کنم. بازیکنان پرسپولیس هم جملگی فداکار، زحمتکش، حرفه ای، جنگنده و الگو هستند.

الگوی سید جلال حسینی کیست یا اینکه کدام تیم است؟

خیلی دنبال این مسائل نبودم اما در دوران کودکی طرفدار آث میلان فابیو کاپلو بودم. تیمی که در آن مالدینی تکل می زد، کاستاکورتا و باره سی تکل می زدند و مارسل دسایی هم تکل می زد و همه می جنگیدند برای یک هدف که قهرمانی بود. آن تیم ستاره داشت اما ستاره واقعی خود تیم بود.

در مقیاسی کوچک تر در فوتبال ایران چنین تیمی دیده ای؟

پرسپولیس ۵، ۶ سال اخیر در مقیاسی کوچک تر چنین تیمی بوده است. ما مشکلات بسیاری را چه به لحاظ مدیریتی و چه سخت افزاری پشت سرگذاشتیم. روزهای بود که همه علیه ما بودند اما برخاستیم و با عزم و اراده ای محکم به قهرمانی رسیدیم. افتخار می کنم که عضو کوچکی از این پرسپولیس بزرگ هستم.

برخی ها معتقدند شانس هم در کسب جام و قهرمانی توسط تیم ها می تواند مؤثر باشد. نظری نداری؟

ببینید سئوال خوبی پرسیدید. شانس در فوتبال حرفه ای جایی ندارد. تیمی برنده است که بیشتر تلاش کند و بهتر بجنگد. تیمی که با تمام وجود و غیرت بجنگد مطمئن باشید شانس را هم به دنبال خودش می کشد اما اینکه با شانس دنبال قهرمانی بدوید تلاش بیهوده ای است. هیچ تیمی نمی تواند شانسی قهرمان شود و حتی قهرمانی لسترسیتی در لیگ برتر انگلیس هم که خیلی ها یک اتفاق خواندند محصول تلاش یک گروه بود.

سید جلال حسینی ۹ بار قهرمان لیگ برتر ایران شده است. تا چند روز پس از گرفتن جام، خوشحال و شاد هستی؟

شاید باورتان نشود اما فقط همان شب قهرمانی! فقط یک شب شادی می می کنم و فردا صبح که از خواب بیدار می شوم دیگر همه چیز تمام شده است. آدمی نیستم که مرتب با خودم تکرار کنم قهرمان شدم، قهرمان شدم و قهرمان شدم! این تکرارها ممکن است غرور و درجا زدن را به همراه داشته باشد.

بازی بعدی شما در جام حذفی برابر ویستا توربین است. خیلی ها پرسپولیس را از پیش برنده می دانند. نظر خودت چیست؟

هرگز و هرگز حریفان را دستکم نخواهیم گرفت. ویستا توربین هم تیمی قابل احترام است و با این نگاه و تمرکز و قدرت برابر این تیم بازی می کنیم. جام حذفی جام شگفتی هاست و تیم های مختلف از لیگ های مختلف از این فرصت می خواهند بهترین استفاده را داشته باشند. باید مراقب باشیم و البته با صحبت های کادرفنی نگاهی جدی به این بازی خواهیم داشت.

ما که از صحبت با تو خسته نمی شویم اما می خواهیم پایان این مصاحبه را به خود سید جلال حسینی بسپاریم؟

دیدن ورزشگاه خالی واقعا ناراحت کننده است. فوتبال بدون تماشاگر نیمی از جذابیت خود را از دست می دهد و حیف است بازی ها در استادیوم خالی برگزار شود. امیدوارم هرچه زودتر تدابیری اندیشیده شود که بازی ها با حضور تماشاگران در همه ورزشگاه های کشور برگزار شود.