این فیلم، زنانه است!

در واقعیت هم قهرمان این قسمت از تاریخ مادر موسی علیه السلام است. زنی که به شهادت قرآن کریم به او وحی شده است. در سوره‌های قصص و طه به صراحت از موضوع وحی و الهام به مادر موسی آیاتی آمده است. یوکابد ماموریت دارد که فرزندش را شیر بدهد، بر ترسش غلبه کند و در نهایت کودک را در سبدی بگذارد و به نیل بسپارد.  مادر، قابله، میریام خواهر او و بالاخره آسیه. این زن‌ها در طلوع حضرت موسی علیه‌السلام نقش پررنگی داشتند که البته در فیلم ما فقط نقش مادر و قابله را دیدیم. 

باید این را بدانیم که مادر اینجا نه تنها برای جان فرزندش که برای نجات یک رسول خدا باید جگرگوشه اش را به دندان بکشد. 

سینمایی موسی کلیم الله فیلمی وفادار به تاریخ است اما  در نشان دادن ظلم فرعون به عبرانیان و حضیض فرزندان یعقوب می‌توانست جزئیات بیشتری را به تصویر درآورد. به روایت قرآن و منابع تاریخی، فرزندان یعقوب بعد از مدت زمانی از درگذشت حضرت یوسف، وقتی به قدرت و ثروت رسیده بودند، بنای نافرمانی از دستورات خدا را گذاشتند. نیکان جامعه هم منزوی شدند و تسلط قبطیان بر بنی اسرائیل به نوعی عذاب برای آن‌ها بود. حالِ قوم یوسف، حال پشیمانی است. مردها درگیر بردگی و زن‌ها به فحشا کشیده شده‌اند. فیلم در نشان دادن این رنج و پشیمانی کم کاری کرده است. از طرفی در نشان دادن ظالم هم می‌توانست بهتر عمل کند. فرعون از آن شخصیت سفاک که در ذهن ماست، فاصله دارد.   

در منابع تاریخی آمده موسی نوزاد تا حدی دل ربا بوده است که قابله را از گزارش دادن پشیمان، مادرش را برای به نیل انداختن مضطرب و آسیه و فرعون را از کشتنش منصرف می‌کند. فیلم سینمایی هم توانسته مهر این نوزاد را در دل مخاطب بیندازد و با یوکابد همراه کند تا بالاخره منجی در دل نیل آرام بگیرد و همراه با طلوع خورشید، موسی علیه‌السلام هم طلوع کند.