مدارس سیاستگذاری اقتصادی پل بین دانش و مهارت هستند

محمدمهدی مجاهدی، رییس پژوهشکده اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی در مراسم گردهمایی منتخبین مدرسه سیاستگذاری اقتصادی گفت: پژوهشکده در این دوره کارهای قابل توجهی داشته است که یکی از این کارها عدالت در گزینش و انتخاب است که ما به 31 استان فراخوان دادیم و از هر استانی نیز دانشجو داشتیم. این دانشجویان بعد از مراجعه به استان های خود درصدد حل مشکلات خود و ایجاد پیوند بین مهارت و آموزه های خود برای حل مسائل هستند.

وی با بیان اینکه مدارس سیاستگذاری کار شایسته‌ای بود که از سال 1401 کار خود را شروع و هم اکنون نیز با قدرت کار خود را پیش می‌برد افزود: مدارس تابستانه و زمستانه یکی از برنامه های موثر مراکز علمی در همه جای دنیا است که در ایام فراغت دانشجویان و اساتید دوره های کاربردی را برای افزایش مهارت های آنها برگزار می‌کند؛ این مدارس سیاست گذاری در ایران از سال 1401 در دولت سیزدهم کار خود را در وزارت اقتصاد به همین منظور آغاز کرد.

مجاهدی اضافه کرد: در گذشته آموزش‌های عالی کاربردی داشتیم مثلا در خود وزارت اقتصاد یک دانشکده علوم اقتصادی بود که بعد به دانشگاه خوارزمی ملحق شد و عملا از ماموریت اصلی خود یعنی تربیت کارشناسان اقتصادی که هم علم بیاموزند و هم به صورت کاربردی آموزش ببینند، را از دست داد.

به گفته این استاد دانشگاه، یکی دیگر از مراکزی که به صورت مهارتی نیرو آموزش می داد، مدرسه عالی بازرگانی بود و هم اکنون نیز همچنان برخی دستگاه ها، دانشگاه هایی چون صنعت نفت و دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه را برای تربیت نیروی علمی کاربردی دارند.

رییس پژوهشکده سیاست گذاری اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی،همچنین بیان کرد: اینکه یک مدرسه تابستانه یا زمستانه و یا مدرسه سیاستگذاری بتواند کاربرد را با علم محض به هم پیوند دهد و بین دانشگاه و دستگاه های اجرایی رابطه ای برقرار کند، نیاز اساسی کشور بوده و این مهم اکنون در حال انجام است.

وی با بیان اینکه باید یک دانشگاه عرضه محور داشته باشیم، اظهار کرد: اینکه یک دانشجو بدون توجه به این مسئله که در اقتصاد و جامعه چه اتفاقی در حال رخ دادن است، به تحقیق، تدریس، ترجمه، تحقیق، تالیف وآموزش مشغول است، بدون اینکه بداند این آموزه ها به درد جامعه می‌خورد یا نه، یک چالش اساسی است؛ ما در این شرایط باید به این مهم فکر کنیم که آیا این آموزه ها را به جامعه و یا نیازهای جامعه را به دانشگاه برده ایم یا نه؟

مجاهدی اضافه کرد: متاسفانه دانشجویان ما به این مهم که باید نیازهای جامعه را به دانشگاه برد، ورود نداشته اند و در عین حال یک شکاف بین نسلی نیز در دانشگاه بین استاد و شاگرد وجود دارد، از این جهت که وقتی دانشجو از متن جامعه به دانشگاه رفته و دروسی را مطالعه می کند و سپس بازخورد مسائل دانشگاهی را با مسائل واقعی اقتصادی و اجتماعی مقایسه می کند به نتیجه درستی نمی رسد، چرا که یک استاد که سن بالایی نسبت به دانشجو دارد، چیزهایی را به این دانشجو می آموزد که عملا به درد جامعه نمی خورد، به نظر می رسد مدارس سیاست گذاری این شکاف را پر می کنند.

باید شکاف بین خبرگان اجرایی و دانش آموختگان پر شود

رییس پژوهشکده سیاست گذاری وزارت اقتصاد همچنین عنوان کرد: مسئله دیگر در حوزه اقتصاد یک شکاف بین دانش آموختگان و خبرگان دستگاه های اجرایی وجود دارد که دانشجو بعد از ورود به این بخش با آن روبرو می شود، یعنی آنچه آموخته با آنچه هست، بسیار متفاوت است. یعنی از یک سو علم به دلیل ساحت خود قابل احترام است، از سوی دیگر به تنهایی برای حل مشکلات کافی نیست از این نظر، باید دید که چگونه شکاف بین ساحت علم صرف را با آنچه در دستگاه های اجرایی وجود دارد، می‌توان پر کرد که هم از تجربه خبرگان دستگاه های اجرایی و هم از دانش فارغ التحصیلان استفاده کنیم، که این ارتباط به وسیله مدارس سیاست گذاری قابل پر شدن است.

وی اضافه کرد: از سوی دیگر وقتی در دوره تحصیلات تکمیلی به خصوص دوره دکترا که با انباره ای از علم مواجه هستیم، می بینم که آنچه آموخته شده مورد نیاز جامعه نیست، یعنی دانش فارغ التحصیل کاربردی نیست و این خطر مهاجرت را افزایش می دهد، چرا که فرد می خواهد آموخته های خود را در جای دیگری ارزیابی کرده و یا ارائه دهد و برای حل این مشکلات مدارس سیاست گذاری بسیار کاربردی هستند.

مجاهدی اظهار کرد: از سوی دیگر، باید به این نکته توجه کنیم که وقتی فارغ التحصیل مدرسه سیاست گذاری متوجه شد که آنچه در دانشگاه آموخته با آنچه به صورت تحقیقی و مهارتی آموخته است متفاوت است، به یک ایده جدید می رسد؛ باید به این مسئله توجه کنیم که دانشجو با این ایده جدید به دانشگاه بر می گردد، بنابراین باید شرایطی فراهم کنیم که این دانشجو بتواند از این ایده جدید که پلی بین دانشگاه و مدرسه سیاست گذاری است استفاده کند.