مربی پرورشی مدرسه عشایری کرمان در گفتوگو با پانا:
فعالیت پرورشی در مدرسه عشایر باید متناسب با وضعیت دانشآموزان عشایری باشد
تلاش کردم با برگزاری جشنوارههای مختلف بومی محلی دانشآموزان را به اصالت خودشان نزدیک کنم
کرمان (پانا) - مربی پرورشی مدرسه عشایری کرمان از عشق و علاقه خود به معلمی می گوید و تاکید میکند فعالیت پرورشی در مدرسه عشایر باید متناسب با وضعیت دانشآموزان عشایری باشد.
مهدیه اسکندری نسب، مربی پرورشی دبیرستان شبانهروزی عشایری تربیت شهرستان سیرجان و فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان و دارای مدرک کارشناسی ارشد مشاوره خانواده است و کار خود را از سال ۱۳۹۷با فعالیت در دبیرستان عشایری نرجس خاتون شهرستان بافت آغاز کرده و بعد به دبیرستان عشایری تربیت سیرجان منتقل شده است. وی از مربیان نمونه و خلاق آموزش و پرورش عشایری است که برای رسیدن به مدرسه عشایری باید از شهرستان ارزوئیه با خودرو شخصی مسافت دو ساعت و نیم را طی کند تا به این مدرسه برسد.
این مربی پرورشی آموزش و پرورش عشایری کرمان به پانا عنوان کرد: «به خودم افتخار میکنم که مربی پرورشی دانش آموزان عشایر هستم. دانش آموزان عشایر را بسیار دوست دارم و با وجود همه مشکلاتی که برای رفت و آمد به این مدرسه با آن روبه رو هستم، دوست دارم در مدرسه عشایر و در کنار دانش آموزان عشایری بمانم.»
وی با بیان اینکه برنامه های پرورشی و ورزشی ابلاغی با شرایط مدارس عشایری تفاوت دارد، گفت: «سعی می کنم برنامه های ابلاغی از سمت وزارت را طوری با شرایط دانش آموزان و مدرسه عشایری تنظیم کنم که آنها مشارکت حداکثری در برنامه ها داشته باشند. مثلا در برگزاری المپیاد ورزشی، به جای بازی هایی مثل والیبال و دژبال از بازی های بومی محلی عشایر از قبیل هفت سنگ، گوی بازی، سنگ و شیشه، چوب و کلید، طناب کشی، لی لی و ...استفاده می کنم تا مبادا حسرت این را بخورند که ای کاش در شهر و با امکانات زیاد زندگی می کردیم و اگر قرار بر شرکت در مسابقه ای باشد حتما آنها را با لباس محلی اعزام می کنم و این هویت برایم مهم است.»
وی همچنین با اشاره به بومی سازی برنامه های مدرسه افزود: «همیشه تلاشم را کرده ام که دانش آموزان مدرسه در همه مسابقات فرهنگی و هنری و ورزشی شرکت کنند و مطمئن هستم با استعداد، علاقه و انگیزه ای که در مهارتهایی چون گلیم بافی، قالیبافی، دف زنی، دستورزی و...دارند، میتوانند در سطح استان و حتی کشور بدرخشند.»
اسکندری ضمن تاکید بر علاقه دانش آموزان عشایری به هویت خود بیان کرد: «تلاش کرده ام با برگزاری جشنواره های مختلف بومی محلی در مدرسه از قبیل غذای عشایری، صنایع دستی عشایری و موسیقی عشایری، آنها را به اصالت خودشان نزدیکتر کنم. برای هویت یابی آنها، همه دانش آموزان مدرسه را عضو تشکل سازمان دانش آموزی کرده ام تا در کنار درس، مهارت های این تشکل را از جمله حاملان قرآن، گارد پرچم، امداد و نجات و کار با چوب و طناب را یاد بگیرند و هنگامی که به مناطق خود بازمی گردند این مهارت ها را به سایر افراد عشایر آموزش دهند.»
دانش آموز خبرنگار: سجاد بدخشان
ارسال دیدگاه