رئیس جمهوری تولیدگرا، منتقدان مصرفگرا
فرزین حقدل*
هفته گذشته، رئیس جمهوری روحانی مسافر هرمزگان بود؛ استانی که با معروفترین بندر خود، دروازه صادرات و واردات در ایران است. یکی از مهمترین پروژههایی که در این سفر به بهرهبرداری رسید، فاز سوم پالایشگاه ستاره خلیج فارس بود. مگاپروژهای که ایران را از واردات نفت بینیاز و در عین حال به یک صادرکننده «پایدار» این مصحول استراتژیک تبدیل میکند.
حسن روحانی، نه نیاز به معرفی دارد و نه منتقدان بعضا بیانصاف، میتوانند تواناییها و سواد سیاسی اقتصادی حقوقی او را با چند تخریب کودکانه زیر سوال ببرند.
روحانی، رئیس جمهوری رو به آینده است و تمام کسانی که او را از نزدیک میشناسند، گواهی میدهند که او هیچگاه واقعیت و حقیقت را فدای مصلحتاندیشی نمیکند. برای دولت تحت رهبری او، «ساختن آینده»، اولویت نخست است.
در سفر استانی اخیر، رئیس جمهوری روحانی از منظر تامیننشدن معیشت روزانه مردم مورد انتقاد قرار گرفت. داستان افتتاح پروژههایی که برای مردم ، آب و نان نمیشود، مطرح شد!
این انتقاد شاید از نظر دسته کوچکی از عوام مورد تشویق قرار گیرد اما آنهایی که قلب شان برای آینده ایران میتپد، نیک میدانند که پروژههای افتتاحشده و استارتخورده در جایی مثل هرمزگان چگونه میتواند در آیندهای نزدیک، زیرساختهای کشور را برای فرزندان سرزمین پارس، تضمین کند.
رئیس جمهوری روحانی خوشبختانه ، رویکردی تولیدگرا به مسایل کشور دارد و هرگز آینده کشور و زیرساختهای اقتصادی امنیتی را قربانی مصرفگرایی امروز کشور، نمیکند.
از این حیث ایشان در یکی از سفرهای استانی اخیر، روحانی خطاب به مسئولین گفت من میتوانم ۶۸ میلیون دلار هزینه زیر دریایی فاتح یا چندین میلیون یورو هزینه ساخت فاز سوم پالایشگاه ستاره خلیج فارس را صرف خرید گوشت یا دیگر مایحتاجهای روزانه مردم کنم اما من هرگز به مردم کشورم خیانت نمیکنم. امنیت و آینده این مردم برای من مهمتر از هر چیزی است.
این همان دیدگاه تولیدگرایی بجای مصرفگرایی است که در تمام طول تاریخ توسط اقتصاددانان بزرگ، تعریف و تمجید شده است. زنده باد تدبیر، زنده باد تولیدگرایی.
*کارشناس ارشد اقتصاد بینالملل
ارسال دیدگاه