رضا زنگوئی*
عدالت، میراثِ ماندگارِ رسالت
نیاز جامعه به عدالت، مثل نیازِ حیات به اکسیژن است. بیاکسیژن ، مرگ در خرمنِ زندگی میپیچد و حیات را ناممکن میکند. عدالت هم که نباشد، جان از کالبد جامعه میرود.
در جامعه بی جان، جانوران هم جان به در نمیبرند چه رسد به انسان. عدالت -اما- که احیا شود، حق ها که احقاق گردد، همه چیز بسامان می رسد. این کلامِ روشنی بخش امام صادق(ع) است که ":اَلنّاسُ يَسْتَغْنونَ اِذا عُدِلَ بَینَهُمْ وَتُنْزِلُ السَّماءُ رِزْقَها وَتُخْرِجُالاَْرْضُ بَرَكَتَها بِاِذْنِ ا... تَعالى؛ هنگامى که در میان مردم عدالت برقرار شود، بىنیاز مى شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزىِ خود را فرو مى فرستد و زمین برکاتش را بیرون مى ریزد."
در کنار عدالت است که امنیت و رفاه به عنوان دو نیاز حیاتی دیگر، که در کلام امام صادق(ع) تصریح شده است، تحقق مییابد. "سه چیز است که همه مردم به آنها نیاز دارند: امنيّت، عدالت و رفاه." باری، جانمایه توسعه و پیشرفت، عدالت است. در پیشرفت است که تعالی اخلاقی و انسانی هم به اوج می رسد و انسان می تواند در گذر از همه بندها به آزادگی عبودیت برسد لذا پیامبرِ اعظم، صلی ا...علیه و آله، می فرمایند: "عَدْلُ ساعَةٍ خَيْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَبْعینَ سَنَةً قِیامِ لَيْلِها وَصِیامِ نَهارِها؛ ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است که شب هایش به نماز و روزهایش به روزه بگذرد." عبادت اگر با عدالت اقامه شده در جان آدمی همراه نشود نه تنها او را به مقصد نمی رساند که ای بسا راهبندان هم ایجاد کند در مسیر خلیف اللهی انسان. نمونههای تاریخی آن که در همه زمان ها نیز تکرار می شود به ما می گوید باید همه کردار و اعمال و عبادات مان را در مسیر عبودیت قرار دهیم.
این هم جز به قاعده عدالت محقق نمی شود. عدالت است که رونق افزای زندگی و برکت افزای لطف الهی است. این سکه-البته- رویه دیگری هم دارد که در کلام پیامبر بزرگوار به هشدار چنین تصریح شده است که، "هنگامى که به غیر عدالت حکم کنند، برکت ها از بین مىروند." برای ماندگاری برکت ها، برای رونق زندگی فردی و اجتماعی نه تنها دست که دیده و دل را هم از ظلم طهارت داد. به ویژه که ظلم و بیداد نفرین مردمان را برمیانگیزد و این خداوند را به غیرت می آورد. این کلام رسول مصطفی(ص) است که هشدار میدهد، " از نفرین مظلوم بپرهیز؛ زیرا وی به دعا حق خویش را از خدا میخواهد و خدا حق را از حق دار دریغ نمی دارد." و در جای دیگر میان کفر و ایمان فرق نمیگذارد به این سخن که "از نفرین مظلوم بترسید اگر چه کافر باشد، زیرا در برابر نفرین مظلوم پرده و مانعى نیست." ما به عدالت محتاجیم. همه نیازهای دیگر هم در پرتو دادگری رفع می شود. در جامعه عدالت محور همه به حق شان می رسند لذاست که رسالت و امامت، در ولایت خویش، بر ارتقای عدالت تأکید دارند.
کارشناس رسانه/ امروز خراسان جنوبی
ارسال دیدگاه