عید فطر از دیدگاه امام علی (ع) 

عید سعید فطر که پس از یک ماه روزه داری و شب ها و روزهای دعا و مناجات به ارمغان می آید، فرصتی ارزشمند است که بیش از پیش به انسان نوید طهارت روح و جلای نفس می دهد.

مومنان می بایست با بهره گیری از فیوضات ماه رحمت و مغفرت "رمضان" با قلبی آکنده از شور و شعور به استقبال "شوال" بروند که هدیه باری تعالی به روزه داران واقعی است.

مفهوم روزه دار واقعی زمانی تعبیر می شود که انسان با تمام اعضا و جوارحش به روزه داری بپردازد و خود را از گزند معصیت و وسوسه های شیطان دور بدارد.

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه؛ روزه دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه اش به چه کارش خواهد آمد.بحار الانوار، ج ۹۳ ص ۲۹۵

با مراجعه به آموزه‌های دینی، با تفسیر متفاوتی از عید مواجه می‌شویم. حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند: إِنَّمَا هُوَ عِیدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِيَامَهُ وَ شَكَرَ قِيَامَهُ؛ وَ كُلُّ يَوْمٍ لَا يُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ عِیدٌ. امروز تنها براى کسانى روز عید است که روزه آنها مقبول درگاه پروردگار و عبادت هاى شبانه آنان مورد پذیرش او قرار گرفته است و (بنابراین) هر روزى که در آن عصیان خداوند نشود آن روز، عید است. نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره ۴۲۸

و یا در جای دیگر می‌فرمایند: «لیس العید لمن لبس الجدید انما العید لمن امن الوعید؛ عید، به سرور و لباس نو پوشیدن نیست، بلکه عید روزی است که انسان (به جهت دوری از گناهان) از عذاب‌های الهی در امان باشد. میزان الحکمه، ج ۷، ص ۴۲۷

آنچه از گفتار ارزشمند امام علی (ع) برداشت می شود آن است که عید واقعی زمانی برای انسان رخ می دهد که انسان به هر اندازه ممکن از غضب الهی دور بماند و در روز قیامت گرفتار آتش جهنم نشود.

آن حضرت با انتقاد از اینکه عید نباید مایه تجمل و تجمل گرایی در جامعه شود، بر این نکته تاکید دارند عید روزی است که انسان از عذاب های الهی در امان باشد.

*پژوهشگر تاریخ شیعه