بی‌بی مریم؛ زنی که با قلم و شمشیر تاریخ‌ساز شد
میانکوه (پانا) - سرزمین زاگرس، بانویی زاده شد که نه در سایه‌ها، که در میدان‌های نبرد و بر صفحات تاریخ درخشید. امروز، زادروز بی‌بی مریم است؛ زنی که صدایش، قلمش و قدم‌هایش، ردّی روشن در تاریخ ایران به جا گذاشت.
امروز، سالروز بانویی‌است که نامش با مفاهیم بلندی چون شجاعت، آزادگی و آگاهی گره خورده است؛ بی‌بی مریم بختیاری، شیرزن تاریخ‌ساز قوم بختیاری و یکی از زنان پیشرو در مبارزات سیاسی و اجتماعی ایران.
او در میانه‌ی سال‌های پرآشوب تاریخ ایران، در خانواده‌ای از بزرگان ایل بختیاری چشم به جهان گشود؛ دختری از تبار ایلخانی، خواهر سردار اسعد، اما فراتر از همه‌ی این‌ها، زنی که راه خود را شناخت و با تمام وجود آن را پیمود. در هنگامه‌ی استبداد و استعمار، در عصر خاموشی زنان، بی‌بی مریم برخاست؛ صدایی شد برای آنان که صدا نداشتند، و نوری شد در ظلمت روزگاری که زنان را به سایه‌ها حواله می‌داد.
او تنها یک فرمانده نبود که در نبرد مشروطه شرکت جست، بلکه نویسنده‌ای بود که تاریخ را از زاویه نگاه یک زنِ بیدار روایت کرد. خاطرات او، نخستین نمونه‌های مکتوب از سوی یک زن ایرانی‌ست که از دل یک جامعه‌ی مردسالار برآمد و امروز سندی گران‌سنگ در شناخت ایران آن روزگار به شمار می‌آید.
بی‌بی مریم در کنار مبارزه‌ی میدانی، به تربیت فرزندانی مبارز نیز همت گماشت؛ از جمله علی‌مردان خان بختیاری، فرزند دلیرش که راه مادر را در مبارزه با استعمار و برای استقلال وطن ادامه داد.
زادروز او تنها یک تقویم تاریخی نیست؛ آیینه‌ای‌ست برای تماشای شکوه یک زن ایرانی، که تاریخ را نه با نطق‌ها و وعده‌ها، که با قدم‌ها و قلمش نوشت.
در روز میلادش، نه‌تنها ایل بختیاری، که همه‌ی ایران باید بایستد، و به احترام نامش، به افتخار راهش، لحظه‌ای درنگ کند. یادش گرامی، راهش روشن، و پیامش همواره جاری باد.
«زن ایرانی، اگر بخواهد، می‌تواند تاریخ را به دوش بکشد.»
ارسال دیدگاه