یک معلم بیرجندی:
آموزش‌های مجازی نمی‌تواند زمینه‌های رشد دانش‌آموزان را فراهم کند
دانش‌آموزان ابتدایی در دوران آموزش مجازی انگیزه تحصیلی خود را از دست دادند
بیرجند (پانا) - یک دبیرآموزش و پرورش شهرستان بیرجند گفت آموزش‌های مجازی نمی‌تواند زمینه‌های رشدی را برای دانش‌آموزان فراهم کند، چراکه روابط حضوری معلمان با دانش‌آموزان و روابط عاطفی و اجتماعی دانش‌آموزان با یکدیگر موجب اثرگذاری مثبت در ایجاد انگیزه یادگیری، همکاری و همدلی و تلاش برای مواجهه با مشکلات و درک روابط بین فردی و همچنین افزایش اعتماد به نفس و کاهش احتمال ابتلای آنها به بیماری‌های روحی و روانی می‌شود.
وقتی سخن از مدرسه و آموزش می‌شود در ذهن همه ما تصویری از تخته سیاه، گچ، میز و نیمکت‌های خشک و چوبی مجسم می‌شود، اما امروزه روند آموزش مدارس به دلیل توسعه یافتن تکنولوژی و شیوع ویروس کرونا تغییر کرده است. دو سال پیش که کرونا وارد کشور شد آموزش حضوری به صورت کامل کرسی خود را به آموزش مجازی داد و جای کتاب و دفتر را فایل‌های صوتی و تصویریِ معلم و جای مدرسه را گوشی و تبلت گرفت.
در آموزش حضوری دانش‌آموزان در کلاس‌ها حضور فیزیکی پیدا می‌کنند که هم امر "آموزش" و هم "پرورش" محقق شود، اما از وقتی آموزش‌ها آنلاین شده ارتباط چهره به چهره افراد و حس نوع دوستی و انتقال پیام از بین رفته است.
برگزاری کلاس‌های درس به صورت مجازی با استفاده از رسانه‌های اجتماعی مزایای قابل تحسینی مثل آشنایی مردم به ویژه دانش‌آموزان و دانشجویان با اینترنت، افزایش سواد رسانه‌ای این قشر، کم شدن هزینه‌های رفت و آمد و حذف سرویس‌ها از جدول مخارج، گسترش پهنای باند شبکه‌های اینترنتی و... را به دنبال داشته است، اما این نوع آموزش فارغ از همه مزایا، معایب و مشکلاتی را هم در پی داشته، از این جهت بر آن شدیم تا با تعدادی از افراد مختلف درگیر کلاس‌های آنلاین که تجربه کلاس حضوری را هم دارند گفت‌وگو کرده و از نظرات و تجربیات آنها بهره‌مند شویم.
رضا کیکاووسی، دبیر آموزش و پرورش شهرستان بیرجند به پانا گفت: «دانش‌آموزان نیاز دارند که احساسات اطرافیان خود را درک کنند. معلمان و همکلاسی‌های خود را خوشحال کنند و بتوانند مسئولیت‌های کوچک را بپذیرند، اما به نظر می‌رسد آموزش‌های مجازی نمی‌تواند زمینه‌های رشدی را برای آنها فراهم کند، چراکه روابط حضوری معلمان با دانش‌آموزان و روابط عاطفی و اجتماعی دانش‌آموزان با یکدیگر، موجب اثرگذاری مثبت در ایجاد انگیزه یادگیری، همکاری و همدلی و تلاش برای مواجهه با مشکلات و درک روابط بین فردی و همچنین افزایش اعتماد به نفس و کاهش احتمال ابتلای آنها به بیماری‌های روحی و روانی می‌شود.»
کاهش انگیزه تحصیلی
کیکاووسی گفت: «کاهش انگیزه تحصیلی یکی دیگر از مشکلاتی بود که همه دانش‌آموزان آن را تجربه کردند. اما این بی‌انگیزگی بین دانش‌آموزان مقطع ابتدایی بیشتر بود. به خاطر همین کاهش انگیزه تحصیلی را می‌توان از مهم‌ترین چالش‌های آموزش مجازی برای دانش‌آموزان ابتدایی دانست. چرا؟ به این خاطر که آنها نسبت به مقاطع بالاتر درک کمتری از اهمیت دانش اندوزی داشته و درک درستی از اهمیت این موضوع ندارند. د انش‌آموزان مقاطع بالاتر نسبت به دانش آموزان مقطع ابتدایی هدف مشخص‌تری دارند. داشتن هدف از جمله عوامل ایجاد و حفظ انگیزه تحصیلی است.»
عدم آشنایی معلمان و دانش‌آموزان با نحوه آموزش مجازی
این دبیر آموزش و پرورش ادامه داد: «خیلی از افراد قبل از بروز کرونا میانه خوبی با ابزارهای دیجیتالی نداشتند. با وجود شرایط کرونایی آنها ملزم به استفاده از این ابزارها شدند. برای برخی از افراد یادگیری و استفاده از این ابزارها سخت و زمانگیر بود. در کنار این مسئله آموزش مجازی نیاز به مهارت جدیدی داشت. معلم‌ها نیاز داشتند تا این مهارت را فرا بگیرند و این چیزی نبود که با یک بحران ضرب العجل اتفاق بیافتد.»
وی بیان کرد: «نحوه تشکیل کلاس، کنترل دانش آموزان، ایجاد انگیزه تحصیلی در آنها، تشویق به همکاری در روند کلاس و انجام تکالیف، همه و همه تنها بخشی از وظایف معلم در کلاس‌های مجازی بود که البته با گذشت زمان بهتر و بهتر شد.»
تقلب به جای کوشش و رقابت
این معلم یادآور شد: «رقابت و گفتگو‌های گروهیِ کلاس های حضوری که باعث تشویق دانش آموز به درس خواندن و ایجاد همدلی بین آنها می شود، در کلاس آنلاین وجود ندارد.»
این معلم بیرجندی به یکی دیگر از معایب کلاس‌های آنلاین اشاره کرد و گفت: «هنگام امتحان یا پرسش‌های کلاسی، وقتی پاسخ دانش آموزان را بررسی می‌کنم، اکثر دانش آموزان سوالات را یا از روی کتاب جواب می‌دهند یا جواب دوستانشان را کپی می‌کنند که این کار دلایل مختلفی دارد و این نکته در افت تحصیلی دانش آموزان نقش بسزایی دارد.»
کیکاووسی حرف دل خیلی از دانش آموزان و والدین را زد و گفت: «در اکثر خانواده ها به دلیل مشکلات مالی چند دانش آموز از یک گوشی هوشمند استفاده می‌کنند و همین باعث بازماندن و افت تحصیلی دانش آموزان می شود.»
درگیری بیش از حد خانواده در روند تحصیلی کودک
سیده زهرا میری یکی از والدین دانش آموزان نیز به پانا عنوان کرد: «درست است که خانواده نیز باید در روند تحصیلی کودک دخیل باشد، ولی در طی آموزش مجازی دوران کرونا این مسئله بیش از حد پررنگ بود. مخصوصا در مقطع ابتدایی و اولین سال‌های تحصیل. خانواده ها به صورت کامل با مسئله آموزش عجین شدند و این چیزی نبود که هر خانواده ای از پس آن بربیاید.»
وی ادامه داد: «شاید در خانواده‌های تک فرزندی و خانواده‌هایی که والدین در آنها تحصیلات عالیه داشتند این چالش به خوبی سپری شد، ولی در برخی از خانواده‌ها که چند فرزند داشتند یا والدین سطح تحصیلاتی بالایی نداشتند این مسئله بسیار بسیار طاقت فرسا بود.»
میری بیان کرد: «در این مدت فضای مجازی پر شد از طنزهای تلخ. فریادهای مادرها و پدرهایی که کم آورده بودند، خسته بودند و اطلاعات کمی درباره آموزش یا حتی نحوه درست رفتار با کودک داشتندو صداهایشان پخش شد. صحنه‌ها و صداهایی که گرچه خنده روی لب برخی‌ها می‌آورد، ولی در اصل طنز تلخی بود از کودکانی که شخصیت‌شان زیر سوال می‌رفت، اعتماد به نفسشان خرد می‌شد و نسبت به تحصیل یا حتی خود درونی شان ذهنیت بدی پیدا می کردند.»
کندی سرعت اینترنت و بازی با اعصاب و روان دانش‌آموزان و معلمان
تعدادی از دانش آموزان نیز از وضعیت آنتن دهی موبایل و سرعت اینترنت ناراضی بوده و عدم رضایت خود را چنین بیان می‌کنند: «یکی از دلایلی که از اهمیت آموزش مجازی می‌کاهد و ما دانش آموزان را از درس دلسرد می‌کند مشکل آنتن دهی گوشی‌های همراه و سرعت پایین نت موقع تدریس معلم است که قطعا بر اعصاب و روان هم معلم و هم دانش آموز بی تاثیر نبوده و باعث می‌شود که کیفیت یادگیری کاهش پیدا کند.»
در واقع ضرورت بازگشایی مدارس و حضور فیزیکی دانش‌آموزان وجود دارد، البته مهم است که از نظر سلامت و آرامش ذهنی والدین، به این نکته هم توجه کنیم که اگرچه لازم است دانش‌آموزان در مدرسه حاضر شوند، اما والدین نباید دغدغه بیماری فرزندشان را داشته باشند. بنابراین با در نظر گرفتن سلامت جسمی و پیشگیری آنها از ابتلا به کرونا باید شرایطی فراهم شود که دانش‌آموزان بتوانند در کنار معلمان و همسالان قرار گیرند و به دور از ترس و اضطراب برای درگیری با بیماری کرونا تحصیلات خود را از سر بگیرند.
ارسال دیدگاه