خشونت علیه کودکان و مجازات آن طبق قانون

کودکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین دوره‌ها برای شکل‌گیری شخصیت هر فرد است، زیرا دوران کودکی نقش سازنده‌ای در آینده جهت حضور در جامعه به عنوان فردی کامل ایفا می‌کند؛ مطابق با ماده ۲ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان: «هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه‌جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد‌ ممنوع است» کودک شخصیت اجتماعی خود را در ذهن پرورش می‌هد، حال اگر جسم و روان او در این دوران دچار آسیب شود، در آینده تاثیرات مخربی را برای او به عمل می‌آورد.

کودک‌آزاری تنها به معنای آسیب جسمی و فیزیکی کودکان نخواهد بود؛ هر گونه آسیب که موجب آشفتگی در کودکان شود، نوعی از آزار تلقی می‌شود؛ اگر این آزار رسانی به صورت خشم و ضرب و شتم همراه باشد یک نوع آسیب جسمی است و در صورتی که به شیوه روانی باشد، آزار روحی برای کودک خواهد بود.
تهدید، بدرفتاری و خشونت از انواع آسیب‌هایی است که در دوران کودکی می‌تواند توسط اعضای خانواده و یا افراد غریبه متوجه کودکان شود و اساسا کودکان به دلیل ضعف و توانایی اندک جسمی، در دفاع از خود در زمره گروه‌های اجتماعی آسیب‌پذیرتر جامعه هستند. بالطبع کودکان به واسطه روحیه ظریف از حساسیت‌های بالایی برخوردار هستند که این امر باعث شده است بیشتر مورد توجه و حمایت قرار گیرند و هرگونه آزار جسمانی یا روانی به کودک، شامل مجازات­‌های مشخص است.

در رسانه‌های گوناگون شاهد انحرافات اجتماعی و مصادیق بارز آن بوده‌ایم و خوب است اکنون با توجه به موارد قانونی از حق و حقوق کودکان دفاع کنیم. خشونت علیه کودکان، آسیب دیدن روح و روان آن‌ها تاثیرات جبران‌ناپذیری را در درازمدت و آینده آن‌ها می‌گذارد و شاید بیشتر رفتار‌های مخاطره‌آمیز در دوران جوانی پیش‌زمینه‌ و ریشه در کودکی فرد داشته باشد.

می‌توان گفت بالا بردن سطح آگاهی افراد، از عوامل کاهنده آسیب‌های اجتماعی است. آگاهی و یادگیری مواد مهم، می‌تواند کمک شایان و قابل توجهی برای حفاظت از کودکان باشد.

در دنیای پیشرفته امروز و مملو از امکانات ارتباطی، می‌توان کودکان را آگاه کرد که بتوانند حداقل در بیرون از محیط خانواده مورد سواستفاده و آسیب روحی و روانی افراد قرار نگیرند؛ لازم است با استفاده از کلمات محبت‌آمیز و حمایت کننده به کودکان یاد دهیم که در صورت اتفاق افتادن چنین مواردی نترسند؛ مطابق ماده ۴ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان: «هرگونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده‌گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و‌ مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس و یا تا ده میلیون (۱۰۰۰۰۰۰۰) ریال جزای‌ نقدی محکوم می‌شود» و ضروری است که کودک بداند اتفاقات تهدید کننده را برای افراد امن خانواده تعریف کنند و بدانند در صورت گفته شدن، مورد حمایت خانواده قرار خواهند گرفت.
کودکان سرمایه‌های آینده کشور هستند و رعایت حقوق آن‌ها از جایگاه و اهمیت بالایی برخوردار است. آسیب‌های وارد شده در دوران کودکی نه تنها سبب آسیب فردی می‌شود، بلکه در طول زمان آثار آن متوجه جامعه هم خواهد شد. به منظور حفظ کرامت انسانی، سلامت روحی و روانی کودکان در جهان اقدامات بسیار زیادی انجام شده است.
کودک آزاری، از جمله مواردی است که می‌شود از هر نهادی پیگیر آن بود و در صورت مشاهده چنین موضوعی می‌توان به کلانتری‌ها و یا سازمان بهزیستی مراجعه کرد تا نسبت به برخورد و پیشگیری از جرم اقدام کنند. حتی خود کودک هم می‌تواند با شماره‌گیری نهادهای پی‌گیری کننده تماس بگیرد تا این موضوع توسط آن‌ها رسیدگی شود.

دانشجوی حقوق و خبرنگار*