مهسا؛ قصه‌خوان امروزِ دانش‌آموزان با نیازهای ویژه

مهسا محمودجانلو اولین بار ایده‌ی این کار را در در جمع مسئولان اتحادیه گفت.‌ برایم جالب بود.‌ حالا که امسال کرونا دست و پای همه را برای یک گردهمایی عمومی در روز دانش آموز بسته است، بچه‌ها خودشان دست به کار شدند و چه در فضای مجازی و‌ چه با تعداد محدود و رعایت فاصله گذاری های اجتماعی روزشان را گرامی داشتند.

حکایت دانش آموز فعال دبیرستان توحید و مسئول انجمن اسلامی این مدرسه کمی متفاوت تر از بقیه است.
دوشنبه صبح بود که او به همراه مشاور مدرسه و دو‌ نفر از هم کلاسی هایش راهی مرکز آموزشی با نیازهای ویژه‌ی امام رضا (ع) می‌شود تا هم روز دانش‌آموز را به آنان تبریک بگوید و هم لحظاتی را در کنار آنان خوش بگذراند؛ دانش‌آموزانی که‌‌ شاید از دید ما متفاوت باشند اما بسیار هنرمندمند با قلب‌هایی صاف و زلال.

مهسا شروع به قصه گفتن می‌کند. برای آن‌ها از این دنیای زیبا و کارهای خوب می‌گوید و آنان را به دنیای پر رمز و راز کتاب ها می‌برد. بچه‌ها خیلی خوب به قصه‌های او گوش می‌دهند. انگار گوش‌ها از روایت این مهمان جدید حسابی تیز شده‌اند و برق نگاه‌ها حکایت از خوشحالی آن‌ها دارد.‌

قصه گفتن مهسا تمام می‌شود و حالا نوبت جایزه دادن به بچه‌هاست... آخ که چقدر جایزه گرفتن از دست یک دوست جدید می‌چسبد.

قصه‌گویی مهسا تمام شده و حالا منتظر است که به خانه برگردد.‌ او هم خوشحال است... شاید به این فکر مب‌کند که شاد کردن دل انسان‌ها از لذت بخش‌ترین چیزهای دنیاست چه برسد به بچه‌ها که دنیای آن ها رنگارنگ‌تر از همه است.

روز دانش آموز امسال برای مهسا قصه‌ی مهربانی گفتن برای غنچه‌هایی است که شکفتن آن‌ها دل هر کسی را شاد می‌کند.

افتخار من در اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان و‌ سازمان دانش آموزی کار کردن با دانش آموزانی است که هر کدام الگوهای معرفت و یکرنگی هستند.

کاش من هم از شما یاد بگیرم رسم معرفت را

اویس خادم‌لو | رییس سازمان دانش‌آموزی گلوگاه