رئیس آموزش وپرورش استثنایی استان کردستان :
250 دانش آموز دارای آسیب شنوایی در کردستان تحصیل می کنند
سنندج(پانا)- رئیس آموزش وپرورش استثنایی کردستان خبر داد 250 دانش آموز دارای آسیب شنوایی در مدارس استثنایی و عادی استان تحصیل می کنند.
به گزارش روابط عمومی آموزش و پرورش استثنایی کردستان، خلیل رنجبر رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان صبح امروز در مراسم گرامیداشت روز جهانی ناشنوایان که در مدرسه با نیازهای ویژه توکل سنندج برگزار شد، با تبریک روز جهانی ناشنوایان اظهارکرد: ۲۵۰ نفر دانش آموز دارای آسیب شنوایی در مدارس با نیازهای ویژه و تحت آموزش تلفیقی - فراگیر در مدارس عادی استان مشغول به تحصیل هستند.
رنجبر گفت: از این تعداد ۵۲ نفردانش آموز دختر و پسر دارای آسیب شنوایی در دوره های مختلف تحصیلی در مدارس با نیازهای ویژه استان تحصیل می کنند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی کردستان افزود: همچنین با توجه به سیاست یکپارچه سازی آموزش و تلاش در راستای نزدیک شدن دانش آموزان استثنایی به جامعه عادی، ۱۹۸ دانش آموز تلفیقی - فراگیر دارای آسیب شنوایی خفیف تا شدید در کنار همسالان خود و در دوره های مختلف تحصیلی مدارس عادی در سال تحصیلی جاری مشغول به تحصیل هستند.
رنجبر با بیان اینکه آسیب شنوایی پس از نیاز ویژه ذهنی و مشکلات جسمی- حرکتی در دانش آموزان بیشترین آمار معلولیت را به خود اختصاص داده است، افزود: این اختلال آثار ظاهری چندان مشخصی ندارد و مبتلایان به آن در سازگاری های اجتماعی با چالش های فراوانی روبه رو هستند.
وی با بیان اینکه با تشخیص به موقع و مداخله بههنگام می توان عوارض کم شنوایی و ناشنوایی را به حداقل رساند، تصریح کرد: از این رو غربالگری قبل از یک ماهگی، اقدامات تشخیصی در سه ماهگی و اقدامات طبی، دارویی، درمانی و توانبخشی مانند کاشت سمعکهای استخوانی و نامرئی و کاشت حلزون قبل از شش سالگی انجام می شود.
رنجبر با تأکید بر اینکه یکی از سخت ترین معلولیت ها ناشنوایی است، افزود: خانواده و جامعه با پذیرش واقع بینانه محدودیت فرد ناشنوا باید در راه پرورش استعدادها و توانایی های او یاری رسان باشند، چرا که شیوه رفتار با فرد دارای آسیب شنوایی در رشد عاطفی، سازگاری های اجتماعی و فراگیری مهارت های زبانی و تحصیلی او بسیار مهم و تعیین کننده است.
رییس آموزش وپرورش استثنایی استان کاهش یادگیری مهارتهای اجتماعی، افت مهارتهای شغلی و تحصیلی و کناره گیری از اجتماع را از جمله مسائل و مشکلات عمده ای عنوان کرد که فرد دارای آسیب شنوایی علاوه بر ناراحتی های روانی، خلقی و تحمیل هزینههای بالای توانبخشی با آن مواجه می شود.
رنجبر با بیان اینکه جامعه نسبت به ناشنوایان و نوع معلولیتشان شناخت کمی دارد، تأکید کرد: ارزیابی و شناسایی عوامل خطر بروز کمشنوایی و تلاش در جهت کاستن علل مولد آنها نقش به سزایی در جلوگیری از روند رو به افزایش موارد جدید کم شنوایی دارد.
ارسال دیدگاه