«کاسه بهره» به وقت افطار، سنتی دیرینه و ماندگار در کهگیلویه و بویراحمد
یاسوج (پانا) - یکی از آداب و رسوم زیبا، دیرینه و ماندگار در کهگیلویه و بویراحمد در ماه مبارک رمضان سنت "کاسه بهره" به وقت افطار است.
ماه مبارک رمضان در کهگیلویه و بویراحمد، ماه رفع کدورت‌ها و نجات جان‌هایی است که به اعدام محکوم شده‌اند و عده‌ای از ساکنان این استان به حرمت این ماه قاتل را می‌بخشند و رضایت خداوند و صلح و دوستی و جلا دادن دل را برمی گزینند.
آداب و رسوم این استان در این ماه مبارک جلوه‌ای خاص دارد که برای آشنایی بیشتر پای گفتگوی پیشکسوتان این دیار که این رسوم را بهتر می‌شناسند، نشستم.
خلیل تیموری یکی از شهروندان یاسوج اظهار کرد: «شونشینی یا همان شب نشینی، دید و بازدید، دور هم نشستن‌های اهل فامیل و خویشاوندان از جمله سنت‌های زیبای استان کهگیلویه و بویراحمد در ماه مبارک رمضان است.»
تیموری خاطر نشان کرد: «یکی دیگر از سنت‌های استان، سنت "کاسه بهره" به وقت افطار است که در این سنت زیبا یکی از اعضای خانواده، نزدیکی‌های غروب آفتاب و صرف افطار مقداری غذاهای محلی چون آش ماست، دنگو، حلوا، آش دوغ، آب‌گوشت، کلگ گوشت و دمپخت گوشتی را برای همسایه‌ها می‌برد، همسایه‌ها نیز اگر وضع مالی خوبی داشته باشند ظرف "کاسه بهره" را خالی برنمی گردانند و آن را از غذا یا خوراکی در دسترس خود پر می کنند.»
بهنام فریدونی دیگر شهروند یاسوج گفت: «پختن رنگینک، درست کردن چای، شربت و شیر، خرما ارده‌ای، شیربرنج از جمله رسوماتی است که برای آرامش روح مردگان[ارواح] از یک هفته قبل از ماه مبارک رمضان بر سر مزار آنها انجام میدهند که همگی جزئی از افطار و سحری نیز محسوب می‌شوند.»
فریدونی با بیان اینکه برخی مردم که بنیه مالی مساعد‌تری دارند، نذری و افطاری میدهند، افزود: «ساکنان شهرنشین در این ماه نذر خود را به مساجد شهر داده و روستانشینان نذر خود را بین همسایگان خود تقسیم می‌کنند.»
این شهروند یاسوجی با بیان اینکه مردم کهگیلویه و بویراحمد از پلو بیشتر برای وعده سحری استفاده می کنند، گفت: «بخش عمده‌ای از مواد تشکیل دهنده سفره افطاری آنان از خوراکی‌های سنتی شامل شیربرنج، کله پاچه، کلگ و نان تیری تشکیل می‌شود.»
وی اظهار کرد: «ساکنان مناطق مختلف در این ماه نشست ها و گفتگوهایی نیز دارند که شهرنشینان در یک مسجد بزرگ،مصلی، حسینیه و روستا نشینان در مساجد محل سکونت خود و یا در منزل یکی از بزرگان روستا این جلسات را برگزار می‌کنند که مردم درباره مسائل و مشکلات روز شهر یا روستای خود صحبت کنندــ»
فریدونی با اشاره به اینکه یکی از آداب و رسوم گذشته مردم رسم بیدار باش بود و اینک برای حفظ این رسم در برخی از روستاها نیز برگزار می‌شود، خاطرنشان کرد: «در روزگار گذشته که ساعت و آلارم خاصی برای بیدار کردن مردم نبود، یک نفر به نمایندگی از طرف سایرین مردم را ۵ تا ۱۰ دقیقه قبل از نماز صبح بیدار می‌کرد و با دو الی سه بار در زدن به خانه همسایه‌هایش این کار را انجام می‌داد و همچنین نوجوان‌هایی که بیدار بودند در محله داد میزدند و سروصدا می‌کردند که این کار سریعتر انجام شود.»
دانش‌آموز خبرنگاران: پریا فریدونی و پارمیس عسکری نیا
ارسال دیدگاه