گفت‌وگو با معلمی که مسیر پُرپیچ‌وخم زندگی عشایری را به تدریس در مدارس شهری ترجیح داد

به گزارش اداره اطلاع‌رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان چهارمحال‌وبختیاری؛ سحر اژده که خود را فرزند عشایر غیور استان چهارمحال‌وبختیاری می‌داند، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی است که از همان شروع خدمت در مدارس چندپایه‌ای عشایری کوچ‌رو مشغول به خدمت شد.

وی گفت: خدمت در مدارس عشایری به خواست خودم بوده است. چرا که خودم فرزند عشایر هستم و در همین مدارس، مقاطع تحصیلی را طی کرده‌ام و طعم دانش‌آموز عشایر بودن را خیلی خوب چشیده‌ام و اکنون خود را خادم فرزندان ایل و تبارم می‌دانم و تنها عشق به معلمی و عشایرزاده‌هاست که می‌تواند من را در کنار این مردم مهربان و دلسوز اما محروم و رنج‌دیده نگه دارد.

این معلم فداکار افزود: مدرسه‌ای که در آن مشغول خدمت هستم از ابتدا تا اواخر مهرماه در شهرستان کوهرنگ دایر است و از اواخر مهر تا ۱۰ آبان به سمت استان خوزستان کوچ می‌کند. لذا در این فواصل با دانش آموزانم در ارتباط هستم و از همان ابتدای سال تحصیلی با شور و نشاط و به کمک آقای یوسفی و رئیسیان مدیر و معاون مجتمع با امکاناتی که آقای امیریان مدیر کل آموزش و پرورش و جناب آقای بویری ریاست آموزش و پرورش عشایر در اختیار ما می گذارند چادرها را برپا کرده و تدریس را آغاز می‌کنیم و تا زمانی که عشایر اقدام به کوچ کنند ما نیز با آنها کوچ می‌کنیم و در وارگه جدید که در استان خوزستان می‌باشد شروع به تدریس ۶ پایه می‌کنیم این وارگه باید در حد واسط چادرهای دانش آموزان باشد تا مسیر رفت و آمد برای همه یکسان باشد.

وی تصریح کرد: در این مدارس با وجود کاستی‌ها و محرومیت‌هایی که دست و پنجه نرم می‌کنند ولی ما همچنان سعی می‌کنیم که در راستای سند تحول و چشم انداز ۲۰ ساله انقلاب اسلامی بیش از پیش قدم برداریم و از هر فرصتی استفاده می‌کنیم تا از آنچه که در اختیار داریم و در محیط یافت می‌شود متناسب با شرایط بومی محلی جهت ارتقاء یادگیری دانش آموزان و بهتر شدن شیوه‌های آموزشی استفاده کنیم به طور مثال: از روش‌های فبک(p۴c) برای تقویت قدرت تفکر انتقادی و خلاق دانش آموزانم استفاده می‌کنم این روش که برای اولین بار در مدارس عشایری کوچرو استان اجرا شده و با استقبال دانش آموزانم مواجه شده وعینا شاهد تغییرات مثبتی در عملکرد دانش‌آموزانم شدم و این باعث خوشحالی بنده بوده چرا که در تقویت روابط عمومی وحس کنجکاوی دانش آموزان موثربوده. و آنها راحت‌تر با جوامع ارتباط برقرار می‌کنند. همچنین با بکارگیری روش‌های آموزشی نوین مانند گردش علمی،روش‌های تلفیقی ،روش بدیعه‌پردازی، ایفای نقش ، بارش مغزی و روش همشاگردی که تاکنون در کلاس درسم اجرا شده تا حد بسیاری توانست در تسهیل یادگیری دانش آموزانم موثر باشد و موجب رضایت خانواده‌ها و مدیران محترم و حتی خود دانش‌آموزان باشدو همچنین در کنار آموزش سعی می‌کردم کارگاه‌های آموزشی نیز متناسب با نیاز دانش آموزانم برپا کنم مثلاً ما کارگاه انشاء نویسی داشتیم که در نهایت شاهد پیشرفت دانش آموزان در این زمینه شدم همچنین با الگوپذیری از صندلی صمیمیت در کلاس درس صندلی مثبت اندیشی نیز داشتیم که ساعات دلچسبی را در کنار هم سپری می‌کردیم و در کنار این همه از دست ورزی و رسانه‌های کمک آموزشی غافل نبودیم و سازه‌هایی که بچه‌ها در زنگ هنر می‌ساختند را در آموزش به کار می‌گرفتم تا راه یادگیری را برایشان هموار کند نقش پررنگ دانش آموزان در یادگیری احساس مثبتی را به آنها انتقال می‌داد و حتی بعضی از دانش آموزان خواستار این بودند که سازه‌ها را با نام آنها در کلاس درس یاد کنیم و همچنین بازی وارسازی مفاهیم آموزشی در زنگ ورزش نیز برای آنها بسیار جالب و جذاب بود.

اژده خاطر نشان کرد: با اینکه مدارس ما کوچرو می‌باشد وبا محدودیت ها مواجه بود ولی تمام سعی من بر آن بوده و هست که عدالت آموزشی برقرار باشد .مدرسه ما نیز همانند سایر مدارس در برگزاری مناسبت‌های ملی و مذهبی ،فوق برنامه‌های آموزشی ،برگزاری آزمون‌های علمی ،طرح روز بدون کیف و... اجراء می شد.
حتی ما قسمتی از کلاس درس را به کمک ابزار و وسایلی که خود بچه ها ساخته بودند و وسایلی که جناب آقای یوسفی با مشقت برایمان مهیا کرده است به آزمایشگاه اختصاص دادیم و دانش آموزان هرپایه برای انجام آزمایش های مربوطه به آن آزمایشگاه میرفتند به کاوشگری ها و انجام آزمایشات می پرداختند.
حتی ما در مدرسه کتابخانه ی سیار داشتیم وبا این کار توانستم دانش آموزانم را تشویق به کتابخوانی بکنم و حتی در این زمینه قلکی داشتیم تحت عنوان" کمک هزینه خرید کتاب" که هر ماه با مبالغی که به کمک هم جمع آوری می‌کردیم یک کتاب می خریدیم و به مجموعه اضافه می‌کردیم حتی ما کتابخوانی با طعم عشایر را داشتیم که در این زمینه همکاران موفق به کسب مقام شدن. ولی با وجود این ، کمبودهایی که در مدارس کوچرو دیده می‌شود زیاد و متنوع هستند از تهیه چادر و کانکس گرفته تا تامین آب و برق و سایر مایحتاج دانش آموزان و مشکلات رفت و آمد معلمان عشایر کوچرو که انشااله با برنامه ریزی خوب مسئولین روز به روز این مشکلات کمتر خواهد شد.