رضا توکلی: این روزها مردم معلمان ما هستند

رضا توکلی در برنامه رادیویی با اشاره به شیوع ویروس کرونا در کشور و شرایطی که این روزها در کشور وجود دارد، گفت: این روزها حماسه بزرگی در کشورمان اتفاق افتاد. بخش عمده ای از این اتفاق شاید دست بشر بوده، درست سر در نمی آوریم اما سال های سال این ایثار و فداکاری اتفاق نیفتاده بود در گذشته نه چندان دور. پیشنهادی به دولت مردان و کسانی که دست بر آتش مسئولیت ها دارند، به عنوان سمبل کادر پزشکی در یکی دو میدان پر رفت و آمد، مجسمه های آنها را بسازیم.

توکلی ادامه داد: در بیمارستان قلب چند فیلم ساختم که با اشک و لبخند دست می زدند. اولین فیلم روز پرستار را ساختم که در سالن همایش به نمایش گذاشته شد و همه ایستاده دست می زدند. تنها دیالوگی که با تمام وجود و از قلبم بیرون آمد به پرستاری که در بدترین شرایط بالای سر من زمانی که در بیمارستان قلب بستری بودم، آمد و دکتری که روز تعطیلش را گذاشت و بالای سر هر بیماری آمد، و آن این بود که فرشته آسمانی، بزرگ، برای تو چه فرقی می کند که یک آدم ثروتمند و مسئول در مملکت با فقیری که هیچ در زندگی ندارد، چه کسی باشد؟ برای پرستار هیچ فرقی ندارد. این ایثار نهایت از خودگذشتگی است.

این هنرمند تاکید کرد: به نظر من آدم ها برای همین به دنیا می آیند. ما غافل شدیم. خدا یک چشمه کوچک به ما نشان داد وقتی ویروسی که با چشم هم دیده نمی شود، یک دنیا را به هم می ریزد و تازه متوجه می شویم که ای داد بیداد چقدر می توانستیم همدلی کنیم و عشق بورزیم. معرفت معنا و مفهومی دارد. مردم معلمان ما هستند. ما سر سفره ای بزرگ شدیم که غذا را بین همسایگان تقسیم می کردند. ما از اینها غافل شده بودیم و الان می نشینیم و فکر می کنیم که زندگی چقدر ارزشمند است. چقدر از آن غافلیم. یک قطره نور در دریای تاریکی می توانست دریای ما باشد. یک لحظه آفتاب در هوای سرد، غنیمت می توانست باشد. خیلی چیزها را خدا برای ما فراهم کرده بود اما روی کره خاکی گردن کلفتی و برو و بیا و قدرت طلبی می شد.