نشت نفت گچساران در رودخانه « بهون » گناوه

به‌گزارش ایران، سال ۹۷ نشت نفت در رودخانه بهون آنقدر ادامه یافت که به خلیج‌فارس رسید. این بار نیز به گفته «کامبیز عبداللهی» مسئول محیط‌ زیست گناوه، سهل‌انگاری مسئولان شرکت نفت یکبار دیگر به رودخانه بهون خسارت زد. آنطور که عبداللهی می‌گوید: «۱۱ دی ماه لوله‌های نفتی شرکت نشت می‌کند و نفت سرازیر شده پشت یکی از سیل‌بندها جمع می‌شود. لوله‌ها تعمیر می‌شود اما لکه نفتی به حال خود رها می‌شود.

۶ روز بعد باران، سیل بند روستاییان را می‌شکند و نفت وارد رودخانه و دره بهون می‌شود.» این سیل بندها را روستاییان برای جمع آوری باران‌های فصلی ساخته بودند اما نشت نفت این فرصت را از کشاورزان منطقه گرفت. به گفته کامبیز عبداللهی، نشت نفت به آلوده شدن منابع آبی دو روستای محمد صالحی و چم شهاب منجر شد. البته او با استناد به صحبت کارشناس منابع آب می‌گوید: «به دلیل فصلی بودن رودخانه و نفوذپذیری‌ نفت به آب‌های زیرزمینی به کندی صورت می‌گیرد.» او در پاسخ به این سؤال که آیا نشت نفت این بار هم به آلودگی خلیج فارس و ساحل گناوه منجر می‌شود؟ پاسخ منفی می‌دهد و می‌گوید: «با کمک شرکت نفت و گاز گچساران رودخانه «بوم‌گذاری» شده است. محدوده آلوده به نفت سه تا چهار کیلو با خلیج‌فارس فاصله دارد.» او البته آلودگی پوشش گیاهی و خاکی اطراف رودخانه را تأیید می‌کنند.

برخی از فعالان محیط زیست گناوه نشت نفت و آلودگی آبی گناوه از سوی شرکت نفت و گاز گچساران را با سابقه می‌دانند و می‌گویند هرچند اطلاعات رسمی درباره خسارت‌های خاکی، گیاهی و آبی منتشر نمی‌شود اما با توجه به ماندگاری نفت قطعاً آلودگی‌ها به این زودی قابل جبران نیستند. عبداللهی درباره برآورد میزان خسارت نشت نفت شرکت نفت و گاز گچساران در سال ۹۷ هم می گوید: «آن زمان من در محیط زیست گناوه نبودم اما میزان خسارت برآورد شده است.» او البته از میزان خسارت اظهار بی اطلاعی می‌کند.
فعالان حوزه محیط زیست گناه یادآوری می کنند مسئولان در حالی از آلوده نشدن زمین های کشاورزی بر اثر نشت نفت صحبت می‌کنند که نفت دقیقاً منابع آبی کشاورزان پشت سیل بند را آلوده کرد. شکستگی لوله نفت شرکت نفت و گاز گچساران در حالی یکبار دیگر نفس رودخانه بهون را گرفت که مدیرعامل این شرکت سال ۹۵ از خرید تجهیزات مبارزه با آلودگی‌های نفتی در رودخانه‌ها توسط این شرکت خبر داده بود. هوشنگ صیدالی آن سال به تسنیم گفته بود: «هر چند افزایش تولید و صیانت از منابع عظیم نفتی و گازی از اهم وظایف این شرکت است اما صنعت نفت حفاظت از محیط زیست را از مهم‌ترین کارهای خود می‌داند و در این راستا تمام تلاش خود را به کار خواهد گرفت. صیانت از نفت و محیط زیست دو اصلی است که باید در کنار هم و به عنوان میراثی برای نسل آینده از آنها حفاظت کرد.»

صیدالی در حالی شرکتش را حافظ محیط زیست دانست که آلودگی نفتی این بار به دلیل سهل انگاری در جمع آوری لکه‌های نفتی به رودخانه بهون خسارت زد. خسارت نشت نفت تنها به گناوه محدود نیست. فرسودگی لوله‌های نفتی خوزستان هم در دهه های گذشته خسارت غیرقابل جبرانی به محیط زیست خوزستان، لرستان و چهارمحال و بختیاری زد. در تازه ترین اتفاق، شکستن لوله نفت مارون بر اثر نشت زمین رودخانه سرخون در اردل چهار محال و بختیاری را برای چندمین بار آتش زد و خسارت غیرقابل جبرانی به کشاورزی، باغ‌داری و شیلات آن وارد کرد. لوله مارون نفت خوزستان را به اصفهان می برد. رودخانه رومشکان در لرستان سال هاست که طعم نفت می دهد و رونق از زمین کشاورزی اطراف آن رفته است.