مروری بر زندگی، مجاهدت‌ها و مقام معنوی آیت‌الله عباسعلی سلیمانی

آیت‌الله عباسعلی سلیمانی، روحانی وارسته و خدمتگزار بی‌ادعای مردم، در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی در خطه سرسبز سوادکوه مازندران دیده به جهان گشود.

وی در دوازده‌سالگی، با عشقی وصف‌ناشدنی به فراگیری علوم دینی، قدم در راه طلبگی نهاد و تحصیلات حوزوی خود را از مدرسه علمیه کوهستان آغاز کرد. روح جستجوگر او، پس از گذر از بهشهر و مشهد، سرانجام به آستان مقدس حوزه علمیه قم راه یافت و در محضر بزرگانی چون آیات عظام سید محمدهادی میلانی، سید محمدرضا گلپایگانی، علی‌اکبر مشکینی، میرزا هاشم آملی، حسین وحید خراسانی و ناصر مکارم شیرازی تلمذ کرد.

سلیمانی از همان جوانی، همزمان با تحصیل، به تبلیغ دین، تدریس و تربیت نسل جوان مشغول شد. عشق او به اسلام و انقلاب اسلامی، باعث شد مسئولیت‌های بزرگی را با اخلاص تمام بپذیرد.
امامت جمعه شهرهای بابلسر، زاهدان و کاشان، نمایندگی ولی فقیه در استان‌های سیستان و بلوچستان و همچنین در دانشگاه‌های آزاد اسلامی سه استان شمالی کشور، عضویت در مجلس خبرگان رهبری، مسئولیت هیأت امنای دانشکده علوم قرآن زاهدان و فعالیت‌های فرهنگی گسترده از جمله مهم‌ترین عرصه‌های خدمت این مرد الهی بود.

از ثمرات علمی وی می‌توان به تألیف کتاب ارزشمند «الصوم» اشاره کرد که حاصل سال‌ها تدریس و تحقیق او در زمینه فقه اسلامی است.

آیت‌الله سلیمانی در طول عمر بابرکت خود، همواره مدافع صادق ارزش‌های انقلاب و ولایت فقیه بود و در سخت‌ترین روزها، با سلوکی مردمی و زبان گویای حقیقت، در صف اول مجاهدت‌های فرهنگی و اجتماعی قرار داشت.
شخصیت متواضع، منش مردمی، بیان رسا، بینش عمیق و ساده‌زیستی مثال‌زدنی، او را محبوب قلوب مردم، به ویژه جوانان و دانشگاهیان ساخته بود.

اما دست ناپاک دشمنان حق و حقیقت، سرانجام در ششم اردیبهشت سال ۱۴۰۲ هجری شمسی در شهر بابلسر، به این چراغ هدایت تعرض کرد و آن روح ملکوتی را به سوی معبود پرواز داد.

پیکر مطهر این عالم وارسته، پس از اقامه نماز توسط آیت‌الله العظمی جوادی آملی، در حرم مطهر حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) به خاک سپرده شد.

مقام معظم رهبری در پیامی، شهادتاین روحانی جهادگر را تسلیت گفتند و از او به عنوان یاری وفادار برای نظام اسلامی و مردم یاد کردند.

امروز، همزمان با سالگرد شهادتش، مردم کاشان و دوستداران راه علم و دین، در آیین‌های مختلف، با قرائت قرآن، مداحی، سخنرانی و ذکر مصائب اهل بیت (ع)، به روح بلند او درود می‌فرستند و پیمان می‌بندند که راه پاسداری از ایمان، ولایت و خدمت بی‌منت به مردم را با تأسی از سیره چنین بزرگانی ادامه دهند.