برخاستن دوباره ابوذر

ابوذر را حتما در یاد داریم. یار پرخروش حضرت رسول(ص) را. هیچ نیرویی نمی توانست او را خاموش کند. آل امیه با همه قدرت شان در برابر او مثل بت های جاگرفته در کعبه می‌شکستند. خط بت شکنی او همچنان ادامه دارد از ربذه تا مسجد ابوذر در تهران ۱۳۶۰. حق اما یکی است چنان که خدای سال های اول اسلام در حجاز همان خدای امروز در ایران است. ۶ تیر بود. حرف‌ها فراوان و گلوله و بمب هم فراوان.

آن روز صدای ابوذر از حنجره مردی از سلاله حضرت رسول اعظم الهی(ص) به گوش می رسید. کلامی که در حنجره آیت ا... سید علی خامنه ای از جایگاه زن می گفت، چهل و یک سال پیش از آنچه برخی با هزار ادعا درباره زن، ایران را به آشوب بکشند. می گفت: " در زمان امیرالمؤمنین، زن در همه‌ جوامع بشری -نه فقط در میان عرب‌ها- مظلوم بود. نه می‌گذاشتند درس بخواند، نه می‌گذاشتند در اجتماع وارد بشود و در مسائل سیاسی تبحر پیدا بکند، نه ممکن بود در میدان‌های... ."

انفجار بمب شقشقه ای شد در کلامی که می خواست به تبیین جایگاه زن در منهج حکومتی مولا علی(ع) بگوید و به" شایعات فراوانی{که} بین مردم پخش شده " پاسخ بدهد. بمب گذاران، با کلمه مشکل دارند، با پاسخ گویی مشکل دارند، با منطق ابوذر مشکل دارند لذا بمب می شوند و حرمت مسجد و خون اهل مسجد را یک جا هدف می گیرند.

"هدیه فرقان" بمب می‌شود که توسط "رهروان فرقان" علیه منطق قرآن به کار گرفته می شود. هدف غایی آنان هم مرگ است. خون ریختن است، کشتن است. هرکس چون آنان فکر نمی کند باید بمیرد حتی اگر یک عمر برای زندگی مردم و احیای امر امامت مجاهده کرده باشد. حتی اگر از میدان رزم و دفاع از ایران عزیز از جبهه برگشته باشد. آنان باطل خود را حق می پنداشتند و مردان حق را هدف می گرفتند اما نمی دانستند که حق را باطل السحری است به نام "تقدیر" که همه تدبیرهای آنان را از رشته های رسته به پنبه تبدیل می کند.

ما به عینه دیدیم برخاستن دوباره مردی را که افتادن و به خون تپیدنش را رقم زده بودند. بمب گذاران، به پایان رسیدند اما آیت ا... خامنه ای ایستاده است و راه را نشان می دهد.