میراث دار شهید بهشتی باشیم

در ۷ تیر ۱۳۶۰. کاروانی که هیچ گاه از پا نمی افتد هرچند مردانش به خون نشسته باشند. برخاستنِ دوباره تقدیر شهداست. خیلی فراتر از تدبیر و برنامه منافقان که مردان خدا را تاب نمی آورند. او اما زنده است. کلامش مثل آب، حیات می بخشد. منطقش، منطقه‌های فکری را مهندسی می کند. قاعده می سازد تا بی ساختار، بی سامان نشویم. می گوید،" در زندگی دنبال کسانی حرکت کنید که هر چه به جنبه های خصوصی تر زندگی ایشان نزدیک شوید تجلی ایمان را بیشتر می‌بینید." با مؤمنان است که می شود جامعه را ساخت. در تجلی انوار آنان است که می‌شود زندگی مردم را از آفت ضلالت نجات داد. در فهم این حقیقت است که می شود مدعیان را از اهل عمل شناخت و برای آفت‌زدایی در جامعه آماده شد. آیت ا... به تأکید ما را به این حقیقت تلخ مواجه می‌کند که،" باید با صراحت عرض کنم که یکی از آفت های حیات اجتماعی ما رواج دعوت زبانی و قلمی و کساد دعوت عملی است." ما از این آفات جماعت عافیت طلب کم ضربه نخورده‌ایم. ما در کلاس شهید بهشتی آموخته ایم "هیچ زیربنای اجتماعی از آن زیربنای شوم خطرناکتر نیست که انسانی یا انسان هایی بتوانند هر چه می خواهند بکنند بی آنکه بشود بر آنها خرده گرفت و بی آنکه بشود از آنها بازخواست کرد." این را هم می دانیم که" مسئولیت در جامعه اسلامی مسئولیت متقابل است." پس به خود حق می دهیم قلم به نقد داشته باشیم. حق خود می دانیم کلمات مان به فریاد باشند از قلم تا کاغذ تا ذهن مخاطب و تا اندیشه او. ما خود را میراث دار آیت الله می دانیم و پای این حق ایستاده ایم. وصیت او که می‌گفت" ‌یکایک شما برادرها و خواهرها، باید حسابرس و حساب‌کش خودتان و جامعه‌تان و حکومت تان باشید." باید رسم الخط رفتاری همه ما باشد به ویژه ما قلم داران و رسانه‌نگاران. با قدرت مستظهر به مکتب شهدا هم در میدان می مانیم. نقد می کنیم و حق می طلبیم. ان شاءا...

کارشناس رسانه*