«کار» و «جویندگان کار» در نقش لیلی و مجنون

به گزارش پانا؛ معضل مدرک گرایی، در طول سالیان گذشته، به دردی عمیق در نظام علمی، آموزشی کشور مبدل شده است .

روزگاری، مدرک تحصیلی، گواهی بود بر تخصص، فن آموزی و دانش در کشور، اما متأسفانه تحولات فرهنگی و اجتماعی و برخی ذهنیات غلط، این مقوله را به ترازی برای سنجش پرستیژ اجتماعی مُبَدَل کرد .

اگرچه از همان ابتدا برخی کارشناسان، هشدارهای لازم را در این خصوص مطرح کردند، اما آن‌چنان که باید اقدام عملیِ لازم برای مرتفع ساختن این عارضه در دستور کار قرار نگرفت که نتیجه این پدیده نامیمون در بیکاریِ ۷۵ درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی (بر اساس آمار و گزارشات منتشر شده) ظهور و بروز پیدا کرده است .

بیکاری سه نفر از هر چهار تن فارغ التحصیل نه یک مشکل، بلکه بحرانی جدی است که برای کشور، جامعه و خانوارهای ایرانی هزینه ساز شده است .

افق و دورنمای این وضعیت، زمانی نگران کننده تر می‌شود که از سوی برخی مسئولان ذی‌ربط در نظام آموزش عالی کشور (محمد حسین امید،معاون وزیر علوم) این‌چنین عنوان می شود که هر ساله ۳۰ هزار دانش آموخته مقطع دکترا به بیکاران کشور افزوده می شود .

امین یار احمدی، محقق و پژوهشگر اقتصادی این خبر را به مَثابِهِ هشداری از سوی مسئولان ذی‌ربط به متقاضیان تحصیل در مقاطع تکمیلی قلمداد می کند اما ثبت نامِ قریب به یک میلیون نفر از داوطلبین شرکت در کنکور ِتحصیلات تکمیلی،نشان می دهد این هشدارها و اخطارهای تلویحی،آن‌چنان که انتظار می رود ،نافذ و تأثیرگذار نیست .

وی افزود:به احتمال بسیار زیاد با فارغ التحصیلی تعداد قبول شدگان در کنکور، به ضریب و تکثر تعداد بیکاران کشور افزوده خواهد شد، زیرا همچنان شاهد بن بست‌ها و انسدادهایی جدی در مسیر کار و اشتغال هستیم و به عبارت دیگر، روزنه نوید بخشی در این خصوص احساس و مشاهده نمی شود که آن را به عنوان مُحَلِل و مرتفع کننده این معضل مد نظر قرا دهیم .

یار احمدی عنوان کرد: برخلاف بسیاری از کشورهای توسعه یافته، برخورداری از مدرک تحصیلی در ایران، نه تنها عنصری در جهت تقویت شانس اشتغال به شمار نمی رود بلکه بالعکس مدارک مذکور از احتمال اشتغال فارغ التحصیلان نیز می‌کاهد که البته بخشی از این معضل را باید در نگاه و رویکرد فارغ التحصیلان دانشگاهی جستجو کرد .

منبع:باشگاه خبرنگاران