تشریح الزامات مدیریت یکپارچه شهری در کیفیت خدمات عمومی

عماد مطالبی در گفت‌وگو با پانا با بیان اینکه مدیریت یکپارچه شهری می‌تواند تعادل را بین شاخص‌های کمی و کیفی به‌ویژه در کلانشهرها برقرار کند، اظهار کرد: «نظم منسجم فضایی در شهرها حاصل از مدیریت یکپارچه شهری، می‌تواند به گونه‌ای عمل کند که از آسیب جنبه‌های کیفی زندگی شهروندان جلوگیری شود و از رشد یکسویه جنبه کمی مبتنی بر آمار و ارقام سازه‌ای و کالبدی ممانعت کند و در واقع از پدیده مسلط شدن ساختمان‌سازی و تغییرکاربری‌های عمده زمین در محیط شهری جلوگیری شود چرا که در نهایت آرامش شهروندان را تهدید می‌کند.»

این کارشناس محیط زیست و برنامه‌ریزی شهری افزود: «ارزش‌گذاری مقوله‌ای در بین مدیران شهری در ایجاد یک الگوی مدیریت یکپارچه شهر امری ضروری و اجتناب ناپذیر است زیرا نبود چنین الگویی سبب فرصت و بروز نبود هماهنگی بین سطوح کالبدی اجتماعی و فرهنگی در شهرها شده و درک نادرست از آن سبب افزایش بحران‌های شهری می‌شود و این حس را به شهروندان تزریق می‌کند که مدیران شهری قادر به اداره امور شهر نیستند.»

مطالبی با تاکید بر اهمیت برنامه‌ریزی در طراحی یکپارچه مدیریت شهری گفت: «باید با برنامه‌ریزی درست و اصولی و طرح‌ریزی بهینه شهری، بستر مناسب را برای ایجاد یک رویکرد کلی فراهم و نگاهی براساس اصول طراحی یکپارچه داشت تا بتوان در سایه آن خدمات با کیفیت برای مردم و شهروندان ارائه کرد. همچنین باید جلب اعتماد و افزایش سرمایه اجتماعی سرلوحه مدیریت یکپارچه شهری قرار بگیرد و رضایت‌مندی در سطوح مختلف شهر فراهم شود.»

این کارشناس برنامه‌ریزی شهری افزود: «سازمان‌های شهری باید برای مردم قابل اتکا باشد و در نتیجه توسعه و بهبود کیفیت خدمات به عنوان یک حرکت اصلاحی در اولویت قرار گیرد تا فشار مضاعف حاصل از ناکارآمدی مدیریت شهری و نبود هماهنگی در شهر که باعث افزایش بحران‌ها در محیط شهرها می‌شود، کنترل شود تا الگوی مدیریتی مبتنی بر شیوه‌های آمایشی نوین اثربخشی و مطلوبیت در شهرها برقرار شود.»

وی گفت: «نگرش سیستمی با رویکرد مدیریت یکپارچه و نبود تمرکزگرایی و استفاده از الگوهای انسان محور شهری در بهبود مدیریت بحران شهری و در افزایش کیفیت خدمات عمومی به شهروندان می‌تواند موثر واقع شود و پویایی و سرزندگی و رفاه را در شهرها تامین کند. در عین حال مدیریت یکپارچه شهری با عنوان حلقه‌های تقویت کننده بین چرخه روابط علت و معلولی در نظام شهری می‌تواند موثر باشد و سبب یادگیری و پویایی مستمر و جلوگیری از هدر رفت منابع و امکانات در مدیریت شهری شود.»