وضع آلودگی خلیج فارس بحرانی است

به‌گزارش ایسنا، خلیج فارس از اکوسیستم‌های کلان و دارای غنا و تنوع زیستی ارزشمندی است که هرگونه تغییر در شرایط زیستگاهی این اکوسیستم آسیب‌ها و خسارت‌های غیرقابل جبرانی را به آن وارد می‌کند. آلودگی‌های نفتی ناشی از حوادث، یا نشت و تخلیه مشتقات نفتی در خلیج فارس یکی از هزاران منابع مختلف و آلاینده‌های تهدیدکننده است که محیط زیست خلیج فارس را مورد هجوم قرار داده است.

به‌دلیل شرایط اقلیمی ویژه بسیار آسیب‌پذیر خلیج فارس، ورود کمترین آلاینده به‌داخل دریا اثرات مخربی بر سلامت آبزیان و موجودات آن دارد و حمل و نقل جهانی نفت در خلیج فارس باعث بر جای ماندن لکه‌های نفتی بسیاری از نفت‌کش‌ها در آب‌های خلیج فارس و بروز تاثیرات نامطلوب بر محیط زیست این منطقه شده است.

از تخریب سواحل تا قاچاق گونه های در معرض انقراض

مریم قائمی، رییس مرکز اقیانوس‌شناسی خلیج‌فارس بوشهر با اشاره به اینکه در نقاط مختلف شهر بوشهر، ورودی‌های فاضلاب به دریا انجام می‌شود و این امر موجب آلوده شدن آبزیان و مخاطرات زیست محیطی برای آن مناطق می‌شود، افزود: شهرهای دیگر استان نیز با این مشکلات مواجه هستند. برای نمونه عسلویه که از بی‌نظیرترین مناطقی است که دارای تنوع زیست دریایی است، و بزرگترین جنگل حرا استان، و همچنین اکوسیستم مرجانی در آن‌جا قرار گرفته؛ اما متاسفانه پساب‌های خروجی در این منطقه و آلودگی‌های تأسیسات نفتی، باعث شده که این اکوسیستم‌های مهم در معرض خطر باشند.

او افزود: خلیج فارس به‌عنوان یکی از مهمترین شاهراه‌های اصلی دنیا و به‌عنوان یک منطقه دریایی ویژه و به‌شدت در معرض آسیب اعلام شده، با مخاطرات و معضلات زیادی روبرو است؛ صید بی‌رویه، کاهش شدید ذخایر آبزیان، قاچاق گونه‌های در معرض انقراض، ورود پسماندهای خانگی و صنعتی، آلودگی‌های نفتی، تخریب سواحل، نابودی زیستگاه‌های ساحلی، ورود زباله‌های دریایی و... از مخاطراتی است که خلیج فارس را تهدید می‌کند.

وضعیت آلودگی خلیج‌فارس بحرانی است

رییس مرکز اقیانوس‌شناسی خلیج‌فارس بوشهر اظهار کرد: با توجه به ورود حجم زیادی از پسماندها و پساب‌های خانگی و صنعتی وضعیت آلودگی خلیج فارس بحرانی است و این امر موجب کاهش تعداد آبزیان شده و شغل سنتی مردم یعنی ماهیگیری را با تهدید مواجه کرده، که شهر بوشهر نیز از این قضیه مستثنی نیست.

قائمیخاطرنشان کرد: مطالعاتی که ما در سال‌های ۹۵ و ۹۶ در اکوسیستم‌های حرّای استان داشتیم نشان داد که PH آب در اکوسیستم‌های نای‌بند که نزدیک به تأسیسات نفتی است نسبت به جنگل‌های حرای مل‌گنزه و بردستان که با این تاسیسات فاصله بیشتری دارند، کاهش پیدا کرده بود یعنی PH به سمت اسیدی شدن کاهش یافته بود، که این مسئله می‌تواند زنگ خطری باشد، چون یکی از معضلاتی که آلودگی‌های نفتی و گازهای گلخانه‌ای ایجاد می‌کنند، کاهش PHها و اسیدی شدن آب دریاست. اسیدی شدن آب دریا باعث از بین رفتن گونه‌هایی که دارای اسکلت کربناتی هستند، مثل مرجان‌ها و بسیاری از سخت پوستان خواهد شد، بنابراین این مسئله توجه ویژه به این منطقه و رعایت ملاحظات زیست محیطی را می‌طلبد.

خسارت های زیست محیطی آب شیرین کن‌ها به دریا

این کارشناس و عضو هیات علمی پژوهشگاه اقیانوس‌شناسی گفت: یکی دیگر از معضلاتی که کشورهای حوزه خلیج فارس دارند، استفاده از آب شیرین کن‌ها بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی است. به این دلیل که پساب‌های خروجی آب شیرین کن‌ها، می‌توانند شوری آب دریا را ۱۰ تا ۲۰ درصد و دمای آب را ۷ تا ۸ درجه -در منطقه- افزایش دهند. بنابراین نیاز است برای استفاده از آب شیرین کن‌ها حتما ملاحظات زیست محیطی در نظر گرفته شود.

او تاکید کرد: مسئله دیگر ساخت جزایر مصنوعی هست که توسط کشورهای حاشیه خلیج فارس انجام می‌شود. این مسئله مشکلات گوناگونی ایجاد می‌کند، علاوه بر انقراض نسل آبزیان و مرجان‌ها در سواحل این کشورها، آلودگی‌هایی که ایجاد می‌کنند و باعث کدورت آب می‌شود از مسائلی است که این جزایر مسکونی به وجود می‌آورد.

مریم قائمی خاطرنشان کرد: در مجموع با توجه به شرایط ویژه جغرافیایی و نیمه بسته بودن خلیج فارس، توده‌های آب در خلیج فارس دارای حرکات ضعیفی هستند که جهت حرکتشان در خلاف عقربه‌های ساعت است و زمان زیادی طول می‌کشد تا آب‌های خلیج فارس از طریق تنگه هرمز تعویض شوند و این زمان ممکن است، ۳ تا ۵ سال طول بکشد، این مسئله حساسیت بالای این منطقه را نشان می‌دهد که آثار مخرب فعالیت‌های صنعتی و آلودگی‌هایی که به این منطقه حساس وارد می‌شود چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد.