طنز/سلبریتی‌ها و حریم خصوصی‌ای که عمومی شده

مشکلی که این روزها حسابی در حال رشد و تکثیر است نه کشف حجاب بازیگران و نه به دنیا آوردن فرزندان‌شان در کشور دیگر است؛ مشکل قائل نبودن حریم خصوصی برای افراد مشهور است.
درست است که گاهی خودشان هم علاقه‌ای به حریم خصوصی ندارند و اینستاگرام‌شان پر از عکس‌های مختلف در مناطق مختلف است. مثلاً «من و عشقم یهویی تو قایق، من و عشقم یهویی تو هواپیما، یهویی تو قطار، یهویی تو انباری خونه، یخچال، پارکینگ خونه‌مون یهویی» و.... این سلبریتی‌ها را می‌شود تا جایی که دل‌تان می‌خواهد نقد کنید.
اما می‌مانند یک‌سری از سلبریتی‌ها که خیلی هم فضای خصوصی‌شان را در فضای عمومی نریخته‌اند. این‌ها جدای عقیده اشتباه یا درست سرشان توی لاک خودشان است و دارند زندگی می‌کنند.
شما تصور کنید هر کدام از ما یک دوربین متحرک باشیم و بخواهیم دنبال سلبریتی‌ها راه بیفتیم و منتظر باشیم تا خطایی از آن‌ها سربزند تا عالم و آدم را باخبر کنیم.
فکر کنید چه اتفاقی می‌افتد؟
فضای مجازی پر می‌شود از فیلم‌های بازیگران و افراد مشهور با عناوین مختلف مثل:
«فیلم بازیگری که با دست‌های نشسته نشست و ساندویچ خورد».
«خواننده معروف کلی گوشت و مرغ و میوه خرید و در ماشین گذاشت»
«مجری معروف کفش تازه خرید، بازیگر معروف موهایش را رنگ کرد+فیلم خروج او از آرایشگاه و...»
شاید بد نباشد موبایل‌ها را از حالت آماده به فیلمبرداری به حالت صفحه اصلی برگردانیم، یک قفل هم رویش بگذاریم و به زندگی خودمان برسیم.
به این فکر کنیم اگر ما مشهور و سلبریتی بودیم تا چه حد تحمل داشتیم هر روز و هر ساعت چشم‌هایی دنبال‌مان کنند و نتوانیم راحت در شهربازی یک پشمک بزرگ رابه بدترین حالت ممکن، طوری که تا پیشانی‌مان پشمکی شود بخوریم. نتوانیم سوار یکی از آن وسیله‌های هیجان‌انگیز شویم و تا جایی که حنجره‌مان اجازه بدهد جیغ بزنیم.
سوءتفاهم نشود کسی قصد حمایت از کشف حجاب خانم ستاره اسکندری را ندارد، ولی رفتار ما هم خالی از ایراد نیست.
کاش برگردیم به دوران دوربین‌های عکاسی قدیمی؛ به دورانی که هر کس در جیبش یک دوربین عکاسی و فیلمبرداری که گاهی به عنوان تلفن همراه هم استفاده می‌شود نداشت.
آن روزها حریم خصوصی معنی بهتری داشت و حرمت‌ها بیشتر حفظ می‌شد.

*طنزنویس