به چند برانکو نیازمندیم
تا همین چند سال پیش، پرسپولیس آینه ناراحت کننده هوادارانش شده بود و تنها دلخوشی آنها پس از وداع افشین قطبی دو قهرمانی در جام حذفی بود که با علی دایی به دست آورده بودند. اوضاع به گونهای سپری میشد که حضور در کورس قهرمانی برای محبوبترین تیم فوتبال ایران تبدیل به رویا شده بود.
در چنین روزهایی که نا امیدی حرف اول را در دل هواداران پرسپولیس میزد، مردی به این تیم پا گذاشت که آخرین خاطره ایرانیها از او تلخ بود. مرد کروات به ایران آمد، در ماههای اول همان نقش تلخ را داشت و هر روز برای جانشین او فردی را معرفی میکردند اما شوک مرگ هادی نوروزی کار خود را کرد.
از آن روز تاکنون، پرسپولیس به تنهایی قله فوتبال ایران را در اختیار دارد. سه قهرمانی در لیگ برتر، دو قهرمانی در سوپر جام فوتبال ایران، یک نایب قهرمانی در آسیا افتخاراتی است که برانکو در همین سه سال و نیم سال حضورش برای پرسپولیس همراه آورده است. حالا رویای هر تیم لیگ برتری است که برانکو را روی نیمکت داشته باشد تا پروفسور بتواند قلههای افتخار را برای آنها فتح کند.
برانکو یکسال دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد اما از عدم پرداخت مطالباتش شاکی است، او حق دارد که شاکی باشد. زحمت فراوان کشیده، تیم را با محرومیت از نقل و انتقالات در اوج نگه داشته و حالا تنها حقش را میخواهد.
مدیران ورزش ایران باید قدر برانکو و دانشش را بدانند، شاید او بتواند فرگوسن فوتبال ایران شده و از کنار دستش ستارههای زیادی به فوتبال آسیا معرفی شوند.
اما سخن دیگر این است که تکلیف سایر تیمها چیست؟ شاید زمان آن رسیده که فوتبال ایران برای جذاب شدن، برای پیشرفت کردن، برای جنگیدن در روزهای نداری به چند برانکو نیاز داشته باشد. کافی است نگاهی به داخل کشور شود، به جوانها اعتماد کنیم و از برانکوهای وطنی لذت ببریم و بدانیم اعتماد میتواند پل پیشرفت شود.
مهدی سلیمی؛ مربی و کارشناس فوتبال ایران
ارسال دیدگاه