قطع امید کره شمالی از تداوم مذاکرات با آمریکا
تهران (پانا) - دو دور مذاکرات بین رهبران آمریکا و کره شمالی به رغم سرو صداهای رسانه ای و تبلیغاتی تاکنون نتیجه ای در بر نداشته و تداوم این روند، مقامات پیونگ یانگ را از ادامه مذاکرات با طرف آمریکایی برای دستیابی به توافق برد- برد مایوس ساخته است.
به گزارش ایرنا، در سال های اخیر آمریکا و کره شمالی روابط پر فراز و فرودی را تجربه کرده اند. اختلافاتی پیرامون سلاح های هسته ای و موشک های بالستیک کره شمالی که می رفت به جنگی تمام عیار بین آنها تبدیل شود، یکباره رنگ باخت و رهبران دو کشور پس از دهه ها اختلاف در مقابل انظار عمومی جهان پشت میز مذاکره نشستند.
اما طولی نکشید که مقامات کره شمالی از دستیابی به توافقی برد- برد با «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا مایوس شدند که نمونه آن تندتر شدن لحن مقامات پیونگ یانگ در مواجهه با این کشور در ماه های اخیر است تا جایی که آنها کاخ سفید را تهدید به قطع مذاکرات کرده اند. ماه گذشته «چوئه سون هوی» معاون وزیر امور خارجه کره شمالی تاکید کرد که رهبر کره شمالی به زودی درباره ادامه یا قطع گفت وگوهای این کشور با دولت آمریکا تصمیم خواهد گرفت.
اینک گویی تهدیدات کره شمالی موثر واقع شده و ترامپ را ناگزیر ساخته تا لااقل در سطح سیاست اعلانی عقب نشینی کند. وی دیروز (شنبه ۲۴م فروردین) در صفحه توئیتر خود ضمن تعریف و تمجید از «کیم جونگ اون»، کره شمالی تحت رهبری او را دارای پتانسیل عظیم برای رشد خارق العاده، موفقیت اقتصادی و ثروت، ارزیابی کرد؛ ادبیاتی که درست در تقابل با ادبیات دوره تخاصم قرار داشت که در آن دوره مقامات آمریکایی برای توصیف کیم از واژه های تحقیرآمیزی چون «مرد موشکی»، «دیوانه» و غیره بهره می گرفتند.
ترامپ در توئیترش در حالی از تمایل خود برای سومین دیدار با کیم سخن به میان آورده که مقامات کره شمالی امیدی به بهبود روابط پس برگزاری این نشست احتمالی ندارند چرا که در نشست ها و دیدارهای گذشته حتی یک گره از مشکلات در هم تنیده آنها باز نشد.
نخستین دیدار ترامپ و کیم در سنگاپور به خردادماه پارسال برمی گردد که در آن نتیجه ای برای هیچ کدام از طرف ها حاصل نشد. رهبران دو کشور اسفندماه گذشته شانس خود را برای دومین بار در هانوی پایتخت ویتنام آزمودند؛ دیداری که نه تنها دستاوردی نداشت بلکه رهبران دو کشور با ترک مذاکرات زودتر از زمان مقرر شده نشان دادند که مطالبات دو کشور از یکدیگر بسیار فاصله دارد.
هر چند نشست ویتنام به صورت محرمانه و پشت درهای بسته انجام گرفته بود اما روایت های مختلف و تناقض گویی های مقامات دو کشور نشانگر اختلافات عمیق بین آنها بود. مقامات کره شمالی مخالفت آمریکا را با برداشتن تحریم ها از دلایل شکست مذاکرات ارزیابی کردند. به گفته «ری یونگ هو» وزیر امور خارجه کره شمالی، رهبر این کشور تنها خواستار لغو بخشی از تحریم هایی شده که روی زندگی و کسب و کار مردم اثرگذار است و در مقابل وعده توقف دائمی تمامی آزمایش های موشکی و هسته ای خود شده است.
ولی ترامپ روایت دیگری از نشست دوجانبه داشت و معتقد بود که کیم قصد خلع سلاح در همه بخش ها را ندارد. رئیس جمهوری آمریکا در این باره اظهار کرد که «مقامات کره شمالی می خواستند بخش بزرگی از تاسیسات اتمی خود را برچینند اما ما نمی توانستیم از تمام تحریم ها دست بکشیم. تحریم ها هنوز سر جای خود هستند. ما هر اینچ از این کشور را می شناسیم و باید چیزی را که می خواهیم، به دست بیاوریم.»
پس از این دیدار بود که رهبر کره شمالی ضمن این که از طرف آمریکایی درخواست تلاش برای دستیابی به توافقی عادلانه و قابل قبول کرد اما به صراحت نیز اظهار نمود که به صداقت طرف آمریکایی تردید دارد.
به باور ناظران، ترامپ در کره شمالی به دنبال پیاده سازی «الگوی لیبی» است؛ موضوعی که پس از دیدار نافرجام رهبران دو کشور از سوی خبرگزاری «رویترز» رسانه ای شد. بر مبنای این گزارش، رئیس جمهوری آمریکا در جریان مذاکرات هانوی، پیشنهادی مشابه آنچه در خلع سلاح لیبی صورت گرفته، ارائه داده بود؛ طرحی که در دولت ترامپ، «جان بولتون» مشاور امنیت ملی وی بیش از هر کسی به آن تاکید دارد و به عنوان نسخه ای مناسب برای سیاست خارجی آمریکا در قبال کره شمالی تجویز می کند.
الگوی لیبی به چگونگی موفقیت آمریکا در خلع سلاح هسته ای این کشور آفریقای شمالی در سال ۲۰۰۳ ارتباط می یابد که مقامات طرابلس در نتیجه تهدیدات (بعد از حمله آمریکا به عراق) و فشار تحریم های ایالات متحده برنامه های هسته ای خود را به طور کامل متوقف و زیرساخت های اتمی خود را بکلی نابود ساختند.
از آنجا که آمریکا در الگوی لیبی نه توافقی با این کشور امضا کرده و نه امتیازی به آنها داده بود، به الگویی موفقیت آمیز در سیاست خارجی ایالات متحده تبدیل شده است؛ نسخه ای که مقامات کاخ سفید تلاش می کنند آن را برای دیگر کشورهای هسته ای همچون کره شمالی نیز بپیچند.
ارسال دیدگاه