امیرحسین‌علم‌الهدی*
جشنواره فجر و یک اتفاق خوب
برگشت فیلم اولی‌ها به جشنواره اتفاق خوبی است که باید به فال نیک گرفت این تصمیم را اما سوال اساسی‌تر در خصوص تجدید نظر مدیران محترم سینما به برگشت این فیلم‌ها این است که تا چه زمانی سینما می‌تواند عرصه آزمون و خطا باشد؟ اگر تصمیم درستی بود حذف فیلم اولی‌ها که خب چرا باید دوباره در جشنواره بعدی شاهد نقض این تصمیم باشیم و اگر هم تصمیم اشتباهی بوده است پس چرا از اول این تصمیم را مدیران محترم ارشد که دارای سابقه طولانی در سینما هستند، گرفتند؟
برای سینمای ایران و جشنواره نزدیک به ۴۰ ساله‌اش زیبنده نیست که هرسال شاهد تغییر اساسی در ساختار آن باشیم و با فیلمسازان آن به‌مثابه موش آزمایشگاهی رفتار کنیم؟ تصمیم درست کاهش فیلم‌های بخش اصلی را باید قدر نهیم و آزمایشگاه شدن حوزه فیلمسازان فیلم اول را باید نقد کنیم و مدیران محترم را خطاب کنیم که بعد ازحدود ۴۰ سال چرا باید شاهد تصمیمات عجولانه و فاقد نظرات کارشناسی باشیم؟ هنوز نتوانسته‌ایم ضرورت حضور جدی سینماگران نوجوان را در سینمای ایران به رسمیت بشناسیم و هر روز هم ناله می‌کنیم که چرا سینما این ریختی شده است؟
وقتی در سال گذشته فیلم‌های «آستیگمات» و «رضا» و «خرد شدن همزمان ۲۰ استخوان» و... به دلیل ممیزی و حذف فیلم‌های اول و ... خارج از جشنواره ماندند خب طبیعی است که شاهد جولان فیلم‌های غیر کیفی باشیم؟ اقتصاد رکن مهم سینما است اما مگر می‌شود بی‌اعتنا بود به وجه هنری سینما و مگر می‌شود سینما را بدون هنر تصور کرد؟ مگر می‌توان جوانان را حذف و فقط به نام‌ها استناد کرد؟ جشنواره‌ها (البته فجر جشن است و نه جشنواره) محل کشف استعدادها است و حذف فیلم اولی‌ها به معنای حذف استعدادها است! سینمای اجتماعی به دلایل مختلف و بالاخص سیاست‌های موجود دچار سکته مغزی شده است و به کما رفته و مدیران محترم سینما متوجه تاثیر مخرب تصمیمات بدون پیوست فرهنگی خود در شاکله کلی سینما نیستند و آزمایشگاه کردن «سینمایی با نزدیک به ۱۲۰ سال قدمت» زیبنده مدیران باتجربه نیست و مگر می‌توان تجربه داشت و حکم به حذف جوانان در جشنواره سال ۹۶ داد و بعداز یک‌سال دوباره حکم به برگشت حذفی‌ها داد؟
وضعیت فعلی مملکت حاصل آزمایشگاه شدن این سرزمین است و نمی‌خواهیم بپذیریم که هر موضوعی قواعد علمی دارد که اگر متناسب با آن با پدیده‌های اجتماعی برخورد نکنیم حاصل تصمیمات ناپایدار می‌شود اقتصاد ما، فرهنگ ما، آموزش ما، ورزش ما و...!!!
حوزه فرهنگ و هنر حوزه ثبات است و تحمل و صبر در تصمیم‌گیری‌های مهم و قطعا نمی‌توان هر سال نسخه جدیدی برای این حوزه صادر کرد و بپذیریم در حوزه فرهنگ و هنر سلیقه مدیریت بدون اتکا به واقعیت‌های پیچیده جامعه و سیر سریع اتفاقات این حوزه که آنلاین و لحظه‌ای شده است فاقد اثرگذاری است و حذف و برگشت فیلم اولی‌ها در جشنواره سال گذشته و امسال نشانه فقدان نگاه علمی به تحولات حوزه فرهنگ و هنر است و باید باز هم شاکر خدا باشیم که امسال یک تصمیم اشتباه تاسف‌بار سال گذشته در یک مدیریت واحد اصلاح شد...
خدایا شکرت...
منبع: اعتماد
*مدیر گروه سینمایی هنر و تجربه
ارسال دیدگاه