از تحریم نایکی تا توسعه فوتبال ایران

طی سال‌های اخیر به بهانه‌های مختلف که مهمترین آنها برنامه هسته‌ای ایران بوده است، کشورمان با تحریم های متفاوتی از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا مواجه شده بود که پس از برجام تحریم های شورای امنیت و اتحادیه اروپا لغو شدند اما با خروج آمریکا از برجام تحریم های دولت این کشور علیه ایران آغاز شد.

در آستانه جام جهانی و در روزهای منتهی به جام بیست و یکم بودیم که خبری حاشیه ای فضای رسانه ای پیرامون تیم ملی فوتبال ایران را تحت تاثیر قرار داد. نایک یکی از مشهورترین برندهای تولید لباس و کفش های ورزشی در پی تحریم های ایالات متحده آمریکا اعلام کرد که فوتبالیست های ایران اجازه نخواهند داشت در جام جهانی از کفش های این کمپانی استفاده کنند. این خبر در حالی از سوی این کمپانی اعلام شد که بسیاری از بازیکنان تیم ملی ایران برای جام جهانی کفش های این کمپانی را انتخاب کرده بودند و با این خبر مجبور شدند سراغ سایر برندها بروند.

تیم ملی ایران هرچند محصولات یکی از بهترین برندهای جهان در تولید کفش های ورزشی را پای بازیکنانش نداشت و پیش از این هم از قبال تحریم های ناجوانمردانه آسیب‌های مختلفی را دیده بود اما در سایه تلاش بی وقفه و البته استفاده از دانش سرمربی خارجی خود توانست نمایشی حیرت انگیز در دیدار مقابل اسپانیا داشته باشد که تحسین کارشناسان فوتبال جهان را به خود معطوف کند.

دیدار با اسپانیا ثابت کرد که با دانش روز دنیا و استفاده از مربی‌هایی با جدیدترین مِتُد تمرینی، فوتبال ایران می‌تواند مسیر توسعه را با سرعت بالاتری طی کند. اما این مسیر نیازمند اسباب و لوازمی است که برای بسیاری از ما ناشناس است اما در علم فوتبال روز جهان جایگاه ویژه‌ای برای آنها وجود دارد و از آنجا که فوتبال روز دنیا در اروپا دیده می‌شود، این لوازم در اروپا تولید می‌شود و از طریق کشورهایی مانند آلمان و انگلیس به جهان صادر می‌شود و اگر قرار باشد رابطه ایران با اروپا بازهم تیره شود تاثیر آن بر روند توسعه فوتبال ایران مشهود خواهد بود.