عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در گفتوگو با پانا:
افق بازار کار بخش کشاورزی برای دانش‌آموزان علاقه‌مند باید روشن باشد
بیشتر سهم تولید ملی به اصطلاح به تجارت و در عمل به دلالی می‌رود
تهران(پانا)- عضو کمیسیون کشاورزی مجلس ، اظهار کرد زمانی که هیچ امیدی به بازار کار بخش کشاورزی وجود نداردتمایل به رشته‌های هنرستانی بخش کشاورزی نیز وجود ندارد چرا که وضعیت فعلی کشاورزان، آیینه پیش‌روی محصلان رشته کشاورزی است.
آرمیتا رزاقیان_ علی‌اکبر علیزاده‌برمی در گفتوگو با پانا به سهم حداقلی کشاورزی در تولید ملی اشاره کرد و گفت: «کشاورزی، حوزه محرومی است. از سهمیه اقتصادی در تولید ملی کشور مجموعا 3 تا 4 درصد به حوزه کشاورزی اختصاص دارد. در حالی که از این مجموع سهمی حدود30 درصد به صنایع اختصاص می‌یابد. بقیه این سهم باقی مانده به اصطلاح به تجارت و به دلالی اختصاص می‌یابد. در نتیجه این امر افراد یا به رشته‌های کشاورزی رغبت نمی‌کنند مگر به اجبار و با این شرایط کشاورزان را آرام آرام از دست می‌دهیم. چرا که ما عادت کردیم کشاورزی را با یارانه زنده نگه‌داریم.»
او افزود: « شغل کشاورزی بر خلاف بعضی از موارد یعنی در مرحله دوم صنعت و در مرحله بالاتر دلالی تقریبا سودآوری ندارد. نتیجه این موضوع انتقاد کشاورزان به واردات برنج در زمان رکود بازار برای کشاورزان داخلی است که به دلالی اشاره دارد. اگر شما به جای کشاورز باشید آیا حاضر هستید که سال آینده نیز به کشاورزی بپردازید؟ جواب قطعا منفی است.»
علیزاده‌برمی در ادامه با بیان نبود سیستم مالیاتی برای خرید و فروش زمین‌های کشاورزی بیان کرد: «از سوی دیگر اشخاص سودجو با خرید زمین‌های کشاورزی و فروش آن با مبالغ بسیار بالاتر در شرایط عدم وجود سیستم مالیاتی برای افراد آسیب بیشتری را به کشاورزان تحمیل می‌کنند. حال با این تفاسیر سود را در چه چیز خواهی یافت؟ کشاورزی و یا صنعت و تجارت؟»
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس افزود: «پیاز جیرفت، سیب‌زمینی دشت مغان، گوجه در مناطق جنوبی، لیمو ترش و سایر محصولاتی که به طور کامل از کشاورزان خریداری نمی‌شود. همه این‌ها در حالی است که ما به دنبال افزایش و توسعه آموزش رشته کشاورزی در هنرستان‌ها و مدارس فنی حرفه‌ای هستیم. ما باید پیش از آن ریشه‌های مشکل را درست کنیم.»
او ادامه داد:« کمترین حرکت مسئولان دولتی آن است که در برنامه پنج ساله هفتم، سهم کشاورزی را در تولید ملی از 3 به 10 درصد برساند. از سوی دیگر حذف دلالان، دغدغه حائز اهمیتی است که باید به آن پرداخته شود. سفته‌بازی‌هایی که در آن هیچ تلاش و زحمتی وجود ندارد یکی از عوامل آسیب به کشاورزی است.»
علیزاده‌برمی تجهیز مدارس فنی حرفه‌ای کشاورزی را مرحله دوم کار دانست و اطهار کرد: «تجهیزات اولویت دوم از کار است. وضعیت قیمت میوه‌ها در میدان‌های بار در قسمت‌های مرفه‌نشین کلان شهرها چندین برابر قیمت خریداری‌شدن این محصولات از کشاورز در زمین است و حتی قابل مقایسه نیست.در این میان سود بار دیگر سهم تجارت و دلالی خواهد شد. اگر سیستم اقتصادی این مسائل را برطرف کند خود به خود مسئله تجهیزات نیز حل خواهد شد. زمانی که بیابان را به گلستان تبدیل کنیم بلبل بر شاخه‌های درختان آواز خواهد خواند اما اگر بخواهیم با درختان مصنوعی باغی بسازیم حتی اگر بلبلی بر شاخه‌ها باشد بسیار زود از باغ خواهد رفت. بنابراین باید زیرساخت‌ها را پیش از هر چیز اماده کنیم.»
پیشنهاد ایجاد مرکز مطالعات راهبردی و تبدیل مطالعات به گفتمان مشترک
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی طرح خود را در زمینه حل مشکل زیر ساخت‌ها بیان کرد و گفت: «من پیشنهاد خود را با ساداتی‌نژاد؛ وزیر پیشین وزارت جهاد کشاورزی و نیک‌بخت وزیر جدید جهاد کشاورزی کنونی مطرح کردم و آن هم طرح ایجاد مرکز مطالعات راهبردی و یا پژوهشکده به منظور بررسی مشکلات و مسائل کشاورزی در رده کلان و تبدیل آن به گفتمان و اطلاع رسانی به مردم، دانشمندان و اندیشمندان و در نهایت رسیدن به یک خواسته عمومی که خود را به مجلس و دولت تحمیل کند و تبدیل به قانون شود. زمانی که به قانون تبدیل شود خود به خود به برنامه پنج ساله نیز افزوده خواهد شد.»
علیزاده‌برمی افزود:«امسال ما کشاورزان را به کاشت گندم تشویق کردیم. کشاورزان عزیز نیز اعتماد کردند و تولید ۷.۵ میلیون تنی پارسال به چیزی حدود ۱۱ میلیون تن خواهد رسید. اما پیش‌بینی واریز پول و حق‌الزحمه کشاورزان در این برنامه انجام نشده بود. آیا در چنین شرایطی انتطار داریم سال آینده نیز کشاورز محصول گندم را در زمین خود بکارد؟ اگر جایگاهی که باید کشاورزی و امنیت غذایی در دیدگاه مسئولان دولتی داشته باشد، تحقق یابد آیا نطق نمایندگان به پرداخت حق‌الزحمه گندم‌کاران خواهد رسید.؟»
علیزاده‌برمی در توضیح بیشتر طرح پژوهشکده اذعان کرد: «باید در این پژوهشکده سیاست کلانی شاید ده ساله تبیین شود. آرام آرام در آکادمی‌ها و مراکز علمی و نیز مراکز فرهنگی محتواهایی اعم از فیلم، کارتون، سریال و حتی کتب و سمینار تهیه و تبدیل به گفتمان و تبدیل به یک خواسته عمومی و در نهایت به قانون شود.»
وی در پایان در خصوص نقش آموزش به هنرجویان رشته کشاورزی در مدارس فنی حرفه‌ای و هنرستان‌ها در تامین نیروی انسانی مورد نیاز این بخش گفت: «یکی از این مسائل می‌تواند کتب درسی باشد. وقتی دانش‌آموز ما علم پیدا کند و در ادامه آن علم به ملکه ذهنی تبدیل شود می‌تواند به سراغ کشاورزی برود و بعد برای او واقعا جا بیندازیم که کشاورزی راه پر سودتری از صنعت است، او قطعا تشویق خواهد شد. اما وقتی افق روشن نباشد و فرهنگ تحصیل در رشته کشاورزی به وجود نیامده باشد، نمی‌توانیم از مردم توقع داشته باشیم فرزندان خود را به رشته کشاورزی تشویق کنند. زمانی که هیچ امیدی به آن ندارند. چرا که وضعیت کشاورزان آیینه پیش‌روی محصلان رشته کشاورزی است. پیامبر عظیم‌الشان اسلام می‌فرمایند: الزارع کنوز و الانام به این معنا که کشاورزان گنج‌های سرزمین‌ها هستند. ما صحبت پیامبر را به درستی گوش ندادیم و باید به مرور آن را انجام دهیم.»
ارسال دیدگاه