بیماری سرطان در مقابل فداکاری معلم البرزی به زانو درآمد

کرج (پانا) - آموزگار مدرسه امام مهدی (عج) محمدشهر ناحیه 3 کرج از آن دست معلمانی است که همچون بسیاری دیگر از همکارانش در دوران کرونا، خدمات فداکارانه‌ای نسبت به شرایط خاص دانش‌آموزان داشته است. فداکاری از جنس مادرانه برای قوت قلب شدن دانش‌آموز بیمارش.

کد مطلب: ۱۳۷۹۵۴۰
لینک کوتاه کپی شد
بیماری سرطان در مقابل فداکاری معلم البرزی به زانو درآمد

مریم مرشدیان، آموزگار مدرسه امام مهدی (عج) محمدشهر ناحیه سه کرج استان البرز در گفت‌و‌گو با پانا عنوان کرد: «مهرماه سال ۹۹ بود که با اوج گرفتن بیماری کرونا، مدارس به صورت کاملا مجازی فعالیت خود را شروع کردند. در آن سال ۴۴ دانش‌آموز داشتم. آبان ماه بود که یکی از دانش‌آموزان خوبم به مدت دو روز غیبت داشت و طی تماسی که با مادر وی داشتم او گفت فرزندش چند روزی است که تب و گوش‌درد دارد. پس از پیگیری مجدد، مادر دانش‌آموز که در بیمارستان بود با لحنی غم‌انگیز گفت متاسفانه دخترش به سرطان خون مبتلا شده است.»

مرشدیان ادامه داد: «آن لحظه یکی از بدترین لحظات عمرم بود. بی‌اختیار همراه با مادر دانش‌آموز گریه می‌کردم و تصمیم گرفتم هر طور شده و به هر طریقی به دانش‌آموز نازنینم و مادر او کمک کنم. در مدت یک ماه اول دانش آموز حال وخیمی داشت و صحبت کردن با او و دلگرمی دادن تنها کار من بود.»

وی افزود: «از احوال آن روزها بگویم. نگار دوره شیمی‌درمانی را گذرانده بود وضعیت او کمی بهتر شده بود و من فیلم‌های تدریس خود را برای مادر او می‌فرستادم، به صورت تلفنی و گاه تصویری صحبت ‌‌و درس‌ها را مرور می‌کردیم و روزهایی که کمی بهتر بود به من می‌گفت خانم از من درس بپرسید. در آن مسیر طولانی و پرفراز و نشیب، می‌دانستم که خدای زمستان‌های سرد، خدای بهار طرب‌انگیز نیز است. از طرفی کار آموزشی و تشویق نگار که تو می‌توانی و تو بهترین هستی و از طرفی به مادر فداکار که تنها فرزندش دوران سخت شیمی درمانی را سپری می‌کرد، دلگرمی می‌دادم آری در آن روز‌ها نسیم دلنواز بهاران وزیدن گرفت و نگار به خانه برگشت.»

مرشدیان که خود مادر دو فرزند است، ادامه داد: «بعد از بازگشت نگار به خانه، تمام فیلم‌های تدریس را از آبان تا پایان اسفندماه در قالب لوح فشرده آماده کردم و به منزل او بردم و با هم تمرین کردیم و در طی دوران غیبتش نگذاشتم که دوستان و همکلاسی‌هایش متوجه بیماری سخت او شوند. حال بعد از گذشت سه سال از آن روزها هنوز با هم در ارتباط هستیم و با لطف و عنایت خداوند، این دختر نازنین تا یک ماه دیگر آخرین دوره درمان خودش را سپری خواهد کرد و در صحت و سلامت زندگی می‌کند.»

وی ارتباط معلم و دانش آموز را بسیار اثرگذار دانست و بیان کرد: «از همان لحظه ورود معلم در روز اول مهر به کلاس، نگاه معلم، لبخند معلم، صحبت کردن معلم و رفتار او همگی به صورت غیرمستقیم بر روی دانش‌آموزان تاثیر به‌سزایی دارد و از طرفی زمانی که دانش‌آموزان در روز اول مهر خود را معرفی می‌کنند و از اهداف خود در سال تحصیلی می‌گویند، معلم می‌تواند با برقراری ارتباط مناسب، آن‌ها را برای رسیدن به هدف خود و پیشرفت ترغیب کند.»

این آموزگار فداکار در پایان از آرزویش برای معلمان و دانش‌آموزان می‌گوید: «آرزوی من برای نظام تعلیم و تربیت، معلمان و دانش آموزان ارائه یک زمینه آموزشی عالی و باکیفیت است که به دانش‌آموزان امکان پیشرفت و رشد همه‌جانبه در زندگی را بدهد.»

خبرنگار: الناز فخری

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار