یادداشتی از حجت‌الاسلام حمید نیکزاد؛
جرعه‌نوشی از شب‌های خدایی
تهران (پانا) - دعاهای شب قدر از پُرمحتواترین دعاهاست؛ دعاهایی مانند جوشن کبیر، ابوحمزه ثمالی و امثال آن‌ها که اگر با حال و توجه خوانده شود، مایه انقلاب روحی است، ادعیه‌ای که انسان را با دریایی از معارف آشنا می‌کند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ستاد همکاری‌های حوزه علمیه و آموزش و پرورش؛ حجت‌الاسلام حمید نیکزاد، مشاور وزیر و دبیرستاد همکاری‌ها به مناسبت شب‌های قدر در یادداشتی آورده است: با خواندن دعا از یک طرف، لطف، گذشت، کرم، رحمت و بخشش بی‌پایان خدای مهربان را در کنار خویش می‌بینیم و از دیگر سو با یادآوری سختی‌های حساب و کتاب فردای قیامت، ندامت سراسر وجودمان را پُر کرده و تصمیمی سرنوشت‌ساز می‌گیریم و ای بسا مسیر زندگی‌مان را دگرگون کند. چنانچه به این مرحله نرسد، لااقل بر کردار خود بیشتر مواظبت خواهیم داشت، زیرا بیم و امیدی که دستاورد شب قدر است در مراحل زندگی به یاری‌مان می‌شتابد.
در این کوتاه یادداشت بر آنیم جرعه‌ای از دریای بی‌انتهای رحمت واسعه الهی را یادآور شویم
سبقت رحمت خدا بر غضب الهی
ناگفته پیداست که اساس کار خداوند بر رحمت است و مجازات جنبه استثنائی دارد؛ چنانکه در دعای جوشن کبیر می‌خوانیم: «یا من سبقت رحمته غضبه؛ ای خدائی که رحمتت بر غضبت پیشی گرفته است».
همچنان که در اکثر آیات قرآن، بشارت بر انذار مقدم داشته شده و در مجموع، رحمت خدا بر عذاب و غضب او پیشی گرفته است؛ همانگونه که مقدم داشتن «مغفرت» بر «عقاب» همانند موارد دیگر نیز دلیل رحمانی بودن خداوند بر بندگان است.
دعاهای مستجاب
از جلوه‌های رحمت واسعه الهی طبق وعده پیامبر اکرم(ص) مستجاب شدن دعا در ماه مبارک رمضان است آنجا که در خطبه شعبانیه می‌فرمایند «دعاؤُکُم فیه مستجاب» اینکه در این فرصت بی‌نظیر استجابت دعا از خداوند چه بخواهیم نیز اهل بیت(ع) به ما آموخته‌اند.
دعای ویژه امام سجاد(ع)
حضرت امام سجاد(ع) در مناجات سحر ماه رمضان از خدا می‌خواهد حبّ دنیا را از دلش بیرون کند: «سَیِّدِی أَخْرِج حبَّ الدُّنْیَا مِنْ قَلْبِی»؛ سرورم! محبت دنیا را از دل من بیرون کن.
حال این دنیای خطرناک چیست که باید این‌گونه از آن پرهیز کرد!؟ ... طبق آنچه از مکتب اهل بیت علیهم السلام آموخته‌ایم، هر چیزی که انسان را از خدا دور کند دنیای مذموم است، هرچند کم‌ارزش‌ترین چیزها باشد. از آن سوی هر چه ما را به خدا نزدیک سازد دنیای ممدوح است. یعنی آنچه از راه درست به دست بیاید و در راه رضای خدا مصرف شود دنیای بدنیست.
دنیای خوب و بد از نگاه اهل بیت علیهم السلام
فراموش نکنیم صِرف محبت و حتی دلبستگی به ثروت، همسر، پست و مقامی که موجب تقرب به خدا و دوری از گناه شود دنیاپرستی نیست؛ بلکه خداپرستی و آخرت‌طلبی است. آن چیزی که امام سجاد علیه السَّلام عاجزانه از خداوند درخواست دارد، مال، ثروت و تعلقات زندگی دنیایی است که در گناه مصرف شود و سعادت انسان را تباه کند.
آری آن دنیایی که اولیای الهی، دیگران را از آن نهی می‌کنند و از دلبستگی و محبتش به خدا پناه می‌برند. دنیایی است که بندگی خدا را تباه می‌کند و الا دنیایی که انسان را به لقای پروردگار برساند والاترین هدف خلقت است. حضرت زهرا(س) در دعای نافله خویش عرضه می‌داشت: «خدایا! چون عمرم پایان یافت و روزگار حیاتم سپری گشت و لقای تو برایم حتمی شد. از تو می‌خواهم، ای لطیف! در بهشت برایم منزلگاهی مقرر فرمایی.» (بحارالانوار، ج ۸۳، ص ۱۱۵)
دعای خوبان در ماه خدا
حضرات معصومین علیهم‌السلام همواره لقای الهی را از خداوند تمنا کرده‌اند. امام سجاد علیه‌السلام در ماه رمضان از خداوند تمنا دارد و عرضه می‌دارد،
اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ لِقَاءَکَ وَ أَحْبِبْ لِقَائِی وَ اجْعَلْ لِی فِی لِقَائِکَ خَیْرَ الرَّحْمَةِ وَ الْبَرَکَة؛
خدایا! ملاقات خود را محبوب من و ملاقات مرا محبوب خودگردان و در هنگام لقای خویش برایم راحتی و گشایش و کرامت مقرر فرما ...
در شب‌های قدر، دنیایی را از خداوند تمنا کنیم که ما را به لقای خود برساند.
ارسال دیدگاه