در گفت‌وگو با پانا:
ارتقای آینده شغلی کودکان دهک‌های پایین درگرو اعتماد نهادها به آموزش و پرورش است
تهران (پانا) - یک کارشناس حوزه آموزش و پرورش با بیان اینکه هر کودک بازمانده از تحصیل یک فرصت از دست رفته است، عنوان می‌کند که با اعتماد و کمک همه نهادها می‌توان از پتانسیل آموزش و پرورش برای ارتقای سطح آینده شغلی کودکان دهک‌های پایین جامعه استفاده کرد.
الهام یوسفی، کارشناس حوزه آموزش و پرورش در گفت‌وگو با پانا با بیان اینکه باید بررسی شود هزینه و ما به ازای فقر در کودکان چیست، اظهار کرد: «امروز تمامی کودکان در هر جای کشور و در هر دهکی که باشند باید مشمول برنامه رفاه و کاهش هزینه فقر شوند. باید فکرکنیم که هر کودک بازمانده یک فرصت از دست رفته است. باید به این نکته توجه کرد که سرمایه‌گذاری در آموزش و مهارت‌آموزی از طریق مدارس خیلی مهم است زیرا هم با اهداف توسعه هم راستاست و هم اینکه می‌تواند به نهادینه‌سازی مکانیزم مشارکت کودکان و نوجوانان مثل آموزش مهارت‌های زندگی و کار تیمی منجر شود.»
نظام آموزشی باید روی کودکان دهک‌های پایین متمرکز شود
یوسفی با بیان اینکه نظام آموزشی باید بیشترین تمرکزش روی کودکان در معرض آسیب و دهک‌های پایین درآمدی جامعه باشد، گفت: «اخیراً در یک مقاله‌ای از دانشگاه تگزاس، میزان گنجینه لغات کودکان در پایان سه‌سالگی مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج این مقاله کودکانی که در مراکز شبه خانواده یا مراکز نگهداری کودکان، مراقبت می‌شوند، در پایان سه‌سالگی 270 کلمه یاد گرفته‌اند. در یک خانواده که والدین تحصیلات معمولی دارند 600 کلمه و در خانواده‌ای که والدین تحصیلات بالایی دارند کودکان در پایان سه‌سالگی 1200 کلمه یاد گرفته‌اند. احتمالاً در پی این روند، در سن 16-15 سالگی تفاوت آن‌ها بسیار معنادارتر خواهد شد. وظیفه دولت‌ها این است که با رویکردهایی که در برنامه‌ریزی‌ها دارند، این تفاوت بین کودکان را کاهش دهند.»
با تغییر نگاه نهادها، آموزش و پرورش می‌تواند متولی رفاه کودکان باشد
وی راهکار مهم رسیدگی به دهک‌های پایین درآمدی را تغییر نگاه همه نهادها به حوزه آموزش و پرورش عنوان کرد و گفت: «درست است که وقتی ما راجع به موضوع کودکان صحبت می‌کنیم، فقط آموزش مطرح نیست، بلکه رفاه کودکان موضوعی فراتر از آموزش است که هم بهداشت و هم دسترسی به خدمات سلامت را برای کودکان مطرح می‌کند، اما در یک نگاه کل‌نگر سیستماتیک طراحی برنامه‌های رفاهی برای این نوع کودکان می‌تواند در سایه نظارت آموزش و پرورش انجام شود زیرا این نهاد هم با دانش‌آموز و هم با والدین و نزدیکان آن دانش‌آموز ارتباط دارد.»
ایران حداقل 1 درصد از تولید ناخالص را به آموزش و پرورش کودکان اختصاص دهد
یوسفی گفت: «برای برنامه‌ریزی در این زمینه نیاز به اقدامات عملی داریم. بسیاری از کشورها مانند دانمارک 1.2 درصد تولید ناخالص داخلی را صرف رشد و نمو ابتدای کودکی یعنی 0 تا 8 سالگی می‌کند و یا سوئد 2 درصد از این شاخص را به این موضوع اختصاص می‌دهد، اما کشورهای حوزه آفریقا و آسیا چیزی حدود 2 تا 4 درصد تولید ناخالص داخلی‌شان را به این مهم اختصاص می‌دهند. در کشور ما هم باید حداقل 2 تا 4 درصد تولید ناخالص داخلی برای رشد و تکامل یکپارچه کودکان اختصاص پیدا کند.»
این کارشناس حوزه آموزش و پرورش اظهار کرد: «درنهایت باید توجه داشت که فقر کودکان و هزینه‌ای که دارد، فقط منحصر به عباراتی که ما از فقر کودکان به نظرمان می‌آید، نیست بلکه در زندگی آینده آن‌ها و شغل و بهره‌وری آن‌ها و نائل شدن به ظرفیت‌هایی که دارند، می‌تواند تأثیرگذار باشد. قطعاً برنامه‌ریزی‌هایی که ما امروز می‌توانیم برای آن‌ها انجام دهیم، بسیار کمک‌کننده است.»
استفاده از روش کشورهای دیگر برای کاهش فقر آموزشی کودکان
یوسفی پیشنهاد داد: «برای پرداختن به حوزه کودکان، کشورهای دیگر، مدل‌های مختلفی دارند که می‌توان از آن‌ها نیز بهره‌مند شد. یکی از این مدل‌ها موسوم به چهار اچ یعنی(Heart, Hand, Head, Health) یعنی قلب و دست و سر و سلامت است. این مدل حدود 33 یا 34 حوزه را برای فعالیت کودکان مشخص می‌کند و نهایتاً مولد نگاهی کل‌نگر است که ما می‌توانیم به کودکانمان کمک کنیم تا زندگی بهتری داشته باشند.»
ارسال دیدگاه