مسئول اورژانس اجتماعی بهزیستی ملارد مطرح کرد:
فرهنگ‌سازی شیوه‌های برخورد مردم با کودکان خیابانی، در کاهش آسیب‌های اجتماعی مؤثر است
ملارد (پانا) - مسئول اورژانس اجتماعی بهزیستی ملارد، اقداماتی نظیر فرهنگ‌سازی در زمینه شیوه‌های برخورد مردم با کودکان خیابانی، به رسمیت شناختن کودکان خیابانی در فعالیت‌های اجتماعی، مشارکت دادن آنها در تصمیم‌گیری‌های مربوط به خود و آموزش مهارت‌های زندگی را در کاهش خطرات و آسیب‌های اجتماعی چون بزهکاری، حمل مواد مخدر و مشکلات دیگر را در مورد کودکان کار مؤثر دانست.
آمنه سماوات، مسئول اورژانس اجتماعی شهرستان ملارد، در گفت‌وگو با پانا در مورد وظایف نهاد بهزیستی و تعریف کودکان کار عنوان کرد: «وظایف سازمان بهزیستی شامل شناسایی کودکان و وضعیت مخاطره‌آمیز پذیرش، حمایت، نگهداری در صورت تمایل کودکان و توانمندسازی آنان می‌شود، کودکانی که به واسطه فقر، مشکلات اقتصادی، فرهنگی یا توسط باند و مافیا به مدت طولانی و مستمر به کار گرفته می‌شوند تبدیل به کودکان کار می‌شوند، کودکان کار معمولا در معرض آسیب‌های جسمی، روحی، روانی و اجتماعی قرار دارند و از تحصیل محروم هستند و به نیازهای کودکی آنها توجهی نمی‌شود، خطرات زیادی آنها را تهدید می‌کند. این نکته نباید فراموش شود که کودکی کردن حق تمام بچه‌های کاری است که به جای بازی، تفریح و آموزش، رشد جسم و روح در کارگاه‌های زیرزمینی، سر چهارراه‌ها در رستوران‌ها، بازار و یا متاسفانه در جستجوی زباله گرفتار شده‌اند.»
وی افزود: «این کودکان به دلیل اینکه معمولا از تحصیل و آموزش محروم هستند، شیوه‌های مراقبت از خود را نمی‌دانند و مهارت‌های زندگی همچون مهارت نه گفتن را فرا نگرفته‌اند، متاسفانه ممکن است به مشاغل پرخطری مثل جا به جایی مواد مخدر تن بدهند و به علت ترس از خانواده و حمایت نشدن از سوی دیگران مهر سکوت بر لب می‌زنند و این مهر سکوت در آینده با بزهکاری شکسته می‌شود.»
سماوات ادامه داد: «در ایران طبق ماده ۷۹ قانون کار، اشتغال به کار کودکان زیر ۱۵ سال را ممنوع دانسته است و از سوی دیگر ماده ۸۴ قانون کار پیش‌بینی کرده است که در مشاغل و کارهایی که ماهیت آن برای سلامتی یا اخلاق کارآموزان و نوجوانان زیان‌آور است، حداقل سن کار ۱۸ سال خواهد بود که تشخیص این امر با وزارت کار و امور اجتماعی است، اگر به کودکانی که به عنوان کار راهی خیابان‌ها می‌شوند و به مشاغل کاذب دست می‌زنند، نگاهی داشته باشیم، می‌بینیم که در میان آنها کودکانی وجود دارند که بدسرپرست هستند و به دلایلی همچون اعتیاد والدین، فقر و مشکلات خانوادگی ناگزیر هستند به روش‌های مختلف در خیابان امرار معاش کنند.»
وی با تاکید گفت: «ترحم کردن به کودکان کار و خیابان موجب می‌شود آنها متوجه شوند که باعث جلب توجه ما شده‌اند. آنجایی که به این موضوع پی ببرند دقیقا متوجه حس ترحم ما خواهند شد و همانطور که بیان شد، این موضوع می‌تواند برای آینده آنها بسیار مخرب باشد و پرخاشگری در هنگام اصرار و سماجت بچه‌ها برای خرید کردن از آنها می‌تواند بسیار برای کودکان کار و خیابان مخرب باشد و باعث کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس یا حس انتقام‌جویی آنان شود، چالش‌های اقتصادی و فرهنگی از جمله عدم تحصیل و آموزش و پرورش کودکان کار و خیابان و همچنین چالش‌های اجتماعی که شامل فقر اقتصادی و فرهنگی است، کودکان کار را با چالش‌های اجتماعی متعددی مواجه خواهد کرد.»
وی بیان کرد: «فقر فرهنگی آنجا موثر است که برخی خانواده‌ها اصولا جایگاهی برای کسب دانش متصور نیستند. چالش های روانی و فیزیکی و جسمی نیز از جمله چالش مرتبط با مشاغل کودکان کار است.»
مسئول اورژانس اجتماعی بهزیستی ملارد تشریح کرد: «کودکان کار متعددی به علت شرایط نامناسب خانواده، وضعیت مکانی، وضعیت محل کار با آسیب‌های بی‌شماری رو به رو می‌شوند، در واقع محیط خانواده در زندگی این کودکان، بیش از آنکه مکان مناسبی برای التیام روانی آنها باشد، برعکس، مکانی است که در آن احساس آرامش نمی‌کنند. خشونت خانوادگی و جسمی چه در خانه و چه در خیابان یا محل کار و وضعیت اقتصادی خانواده، لطمات جبران‌ناپذیری بر روان کودک می‌گذارد.»
وی همچنین افزود: «محل کار کودکان کار اکثرا والدین اتباع خارجی هستند که دچار فقر اقتصادی، اعتیاد، نداشتن کارت اقامت یا کارت کار بوده است که به دلیل بیکاری والدین، کودکان مسئول امرار معاش خانواده هستند، کودکان کار و خیابان با سواستفاده از احساسات و عواطف مردم اقدام به تکدی‌گری می‌کنند و شهروندان با حس ترحم به این کودکان باعث افزایش این افراد شده و در صورتی که با کمک به خیریه‌های حمایت از این کودکان باعث آموزش حرفه و شغل می‌شوند، تا با راه افتادن این‌گونه کارگاه‌ها هم به تولید کمک می‌کنند و هم عزت نفس کودکان خیابانی حفظ می‌شود.»
سماوات در پایان صحبت‌های خود در رابطه با کاهش کودکان کار و بهبود این وضعیت در جامعه گفت: «ما برای اینکه بتوانیم به کاهش کودکان کار در جامعه کمک کنیم باید اقدامات فرهنگ‌سازی در زمینه شیوه‌های برخورد مردم با کودکان خیابانی، اعمال نظارت‌های بیشتر بر نواحی حاشیه‌نشین، تأمین رفاهی و اجتماعی خانواده‌های محروم و نیازمند، به رسمیت شناختن کودکان خیابانی در فعالیت‌های اجتماعی، مشارکت دادن کودکان خیابانی در تصمیم‌گیری‌های مربوط به خود، آموزش مهارت‌های زندگی، رشد برنامه‌های کنترل اجتماعی برای این کودکان و سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی و فرهنگی در شهرهای کوچک که مانع از مهاجرت به مراکز استان‌ها است را انجام دهیم.»
دانش‌آموز خبرنگار : نیلوفر شاه آبادی
ارسال دیدگاه