سیمرغ ها در دستان چه هنرمندانی قرار می‌گیرند؟

تهران (پانا) - چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به ایستگاه پایانی خود نزدیک شده است و صحبت بر سر نامزدهای کسب سیمرغ مثل هر سال در بازار گرم و نقد و تحلیل های اهالی رسانه و منتقدان داغ است. اگرچه در مطرح کردن همه این نقدها و تحسین‌ها باید برچسب سلیقه ای بودن را نیز لحاظ باید کرد اما می توان از زاویه زیبایی‌شناسی به این موضوع نگاه کرد.

کد مطلب: ۱۳۴۶۲۵۹
لینک کوتاه کپی شد
سیمرغ ها در دستان چه هنرمندانی قرار می‌گیرند؟

در مطرح کردن همه نقدها و تحسین‌ها باید برچسب سلیقه ای بودن را لحاظ کرد، اما معیارهای فنی و زیبایی شناسانه سینما به ویژه در ارتباط با مشاغل پشت صحنه و دوربین باعث می شود تا نظرات به طور کلی به یکدیگر نزدیک باشند.

هرچند در کیفیت نهایی یک فیلم مباحث اقتصادی و میزان هزینه کرد پروژه به ویژه در شرایط گران تر شدن هزینه های تولید یک فیلم اهمیت زیادی دارد.

بنابراین ذکر این مقدمه لازم است که در قضاوت درباره یک فیلم باید همه جوانب مستقیم و غیرمستقیم را در نظر گرفت که اتفاقی سخت است. با این حال در این گزارش نگارنده تلاش کرده است تا جمعی از چهره های سیمرغ دار محتمل جشنواره چهل و یکم را بررسی کند.

در حوزه بهترین فیلم می‌توان از آثاری همچون «شماره 10»، «سینما متروپل»، «جنگل پرتقال»، «غریب» و «اتاقک کلی» یاد کرد.

در حوزه بازیگری نقش اول مرد می توان مجید صالحی در «شماره 10» را از شانس های امسال سیمرغ دانست. نقش سخت او در قامت یک رزمنده و کنترل کردن مایه های طنز بازی اش و حفظ عصیان مربوط به نقش این بازیگر نام آشنا را شایسته کسب سیمرغ می کند.

همچنین از بازی خوب وحید رهبانی در «یادگار جنوب» نیز باید یاد کرد که چند وجهی بودن کاراکترش را با عدم توالی زمانی قصه برجسته تر می کرد. در این پیش بینی نمی توان از بازی تورج الوند در «اتاقک گلی» و بابک حمیدیان در «غریب» گذشت.

همچنین میرسعید مولویان نقش یک معلم سرخورده از شرایط کاری و حرفه ای و عشقی اش را نیز در اولین فیلم بلند سینمایی خود در مقام بازیگر به خوبی جلوه گر شد.

اما در بین گزینه‌های احتمالی کسب سیمرغ بهترین بازیگری نقش اول زن، گزینه های محدودتری را می توان نامزد دانست. به واسطه این که فیلم‌ها عمدتا بر قهرمانان مرد متکی بودند.

با این وجود بازی سارا بهرامی که نقش اول زن فیلم «جنگل پرتقال» را بازی کرد، افت و خیزهای عاطفی و احساسی یک زن را به خوبی به تصویر کشید. او همچنین در فیلم «بعد از رفتن» نیز بازی کرد.

از بین کاراکترهای محوری زن در فیلم ها از بازی درست مارال بنی آدم در فیلم «در آغوش درخت» نیز نمی توان چشم پوشی کرد. سارا حاتمی را نیز باید در اولین تجربه سینمایی خود بازیگری موفق ارزیابی کرد. او پیچیدگی های نقش یک معتاد آسیب دیده را فارغ از بازی های کلیشه ای مرسوم به خوبی به تصویر کشید و در گام اول در بازیگر خود را جدی نشان داد.

هدی زین العابدین برای «عطرآلود» و ژاله صامتی برای «سرهنگ ثریا» را نیز شاید بتوان از گزینه های محتمل برای کسب سیمرغ دانست.

قضاوت درباره گزینه های احتمالی کسب سیمرغ بهترین کارگردانی فجر امسال اما کمی سخت تر است. از این منظر که امسال فیلم‌ها به ژانرهای مختلفی متعلق بودند و همین تنوع داوری درباره میزان سخت یا آسان بودن کارگردانی شان را دشوار می‌کند.

اما باید از حمید زرگرنژاد برای فیلم «شماره 10» و ایده متفاوتش برای روایت اثری مربوط به دفاع مقدس که از شعارها و کلیشه ها پرهیز کرده بود، یاد کرد.

در این فهرست احتمالا بتوان نام محمدحسین لطیفی را برای «غریب» نامزد دید.«اتاقک گلی» ساخته محمد عسگری که اولین فیلم بلند سینمایی اش را با پشتوانه سال ها فعالیت در پشت صحنه سینما به عنوان دستیار کارگردان و همکاری با مجید مجیدی و رضا میرکریمی و... ساخته است، از فیلم های خوب در زمینه کارگردانی دانست. «جنگل پرتقال» در ژانر درام فیلمی ساده و بی ادعا بود که به نظر می رسید با رعایت اصول داستانگویی در یک جغرافیای آرام توانسته است نظر مساعد اهالی رسانه و منتقدان را به خود جلب کند و همین ماجرا شانس کارگردان جوانش آرمان خوانساریان را برای کسب سیمرغ فراهم می کند.

احتمال دریافت سیمرغ بهترین فیلمبرداری را نیز می توان به هنرمندان جوان جشنواره چهل و یکم فجر نسبت داد. آرمان فیاض با دو فیلم «کت چرمی» و «بعد از رفتن» قاب های متفاوتی را از خود به یادگار گذاشته است. وی که سال گذشته نیز سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری را برای «برف آخر» کسب کرد، در تجربه های جدید خود نشان داده است می تواند گامی جدی برای کسب دوباره این عنوان داشته باشد. علیرضا زرین دست برای فیلمبرداری «شماره 10» به دلیل گرفتن قاب های سخت در لوکیشنی خاص و به اصطلاح درآوردن صحنه های زد و خوردی از گزینه های احتمالی این دوره از جشنواره برای کسب سیمرغ خواهد بود.

در میان نقش های مکمل مرد از بازی درخشان رضا کیانیان و هومن برق نورد در «سینما متروپل»، صابر ابر در «یادگار جنوب» و «کت چرمی» که نقش اصلی «بعد از رفتن» را نیز ایفا کرده است، بهرام شاه محمدلو در «بعد از رفتن» نمی توان به سادگی گذشت. شاید این سیمرغ بتواند در دستان بازیگران دیگری از جمله مهران احمدی برای «غریب» و امیر جعفری برای «هوک» نیز قرار بگیرد.
اما قضاوت درباره بهترین نقش مکمل زن، شانس سیمرغ را برای چهره‌هایی مثل رویا تیموریان برای «هوک» و «یادگار جنوب»، پانته آ پناهی ها برای «کت چرمی» که نقش اول «کاپیتان» را نیز ایفاگر بود، محتمل می کند.

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار