فروغ الزمان چمنزاری*
یکنفر باید به پا خیزد
بیست و نهم دی ماه نام و یاد و روزی را یادآور میشود که مردم بیگناه غزه با ایمانشان به دل دشمنان ،سنگ دل خود زده و پیشروی بیشتر آنها را نپذیرفتند.
جنگ! برای شروع شاید کلمه جذابی بنظر بیاید اما، همواره چیزی را یادآور میشود که نمیتوان حتی اگر روحت را از پاره های سنگ تنیده باشی، آن را به حق وصف کنی. ذهنیت ها، که قدرت تفکر را مدّعی شدند شاید بتوانند لحظه ای جنگ را درک کنند، اما برای وصف راستینش خود باید جزئی از ورطه تکرار نشدنی آن باشند. اما گاهی میشود برای حفظ وظیفه انسانی خود، شنونده خوبی برای طعم چشیدگان این واقعه باشی، گاه کلمات، شوریده حالی را وصف نتوانند کنند آن وقت است که تنها شنونده حقیقت گوی، چشمانمان میشود. چشمانی که گاه گرده پاشیده شده به رویش را برای ندیدن، نفهمیدن و شاید از خود نگذشتن دوست میدارد.
اما خوب که به ندای برخاسته از چشمانشان گوش فرا میدهم فریادی خفته بیدار میشود، جملهها ذهنم را برآشفته تر کرده است و حقیقت را فریاد میزنند، درکش آسان نیست مگر چگونه میشود در این زمانه حتی ابلیس را خجالت زده کرد؟ چگونه میشود کودک را ندید، زن را ندید، پیر را ندید، غنچه را ندید مگر چگونه میشود که شانه پرمهر یک خانواده را ندید؟ اما تعبیرش از جایی به بعد برایم آسان شد، آنگاه که رسالتم چشمانم را از تنگنای قفس ابلیس نجات داده، به سوی دیدن هدایتم کرد، آنجا بود که آن تعبیر برایم حقیقت شیرین ابوعاقله و یوسف ابوحسین شد.
درونم غوغایی برخواست از نگفته هایی که شنیدنش بد خواهد کرد حال چوپان های گرگ صفت را اما در انتها، یک نفر باید به پا خیزد تا سینه ای تنگ از نگفتن نشود، چشمانی پر غم از بیدادی و زبانی قفل شده به کام از تهدیدی جنایتگرانه. شاید اینبار این من، این خبرنگار باید به پا خیزد تا نشود عبدالله فحجانی تکرار، تا نباشد زبانی قاصر از بیان آن بیداد، شاید اینبار من قصد کنم بگویم از جوانی که متهم شد به دوست داشتن بی دلیل کشورش، از غزه ای که یک تنه سپر شد تا روزی از تاریخ را به یاد فرزندانش به نام بزند.
آمار نشان میدهد که در هر جنگ جاری شده در غزه از سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱ اسرائیل پر مدعی حتی اجازهی تایید آمار کشته شدگان را به خبرنگاران سازمان ملل نداده است. اما تیزبینانه که به روزهایی از عملیات سُرب گداخته نگاه کنیم آن روز به شنبه سیاه معروف میشود شنبه ای که شاید با تلفاتی پیرامون ۱۳۱۴ یا ۱۴۳۴ نفر نام زیبایی بر خود برگزیده است.
اما مردم غزه آگاه باشند که از روز شروع تا پایان این "جنگ نابرابر" مردم کشوری همواره به یاد آنها و ظلمی که در حق آنها شده بودهاند، آنان بدانند آنگونه که جهاد اسلامی گفت نخواهند گذاشت خون شهیدان پایمال شود. ما برای جبران این غم به اندازه رسالت خود، مایه خواهیم گذاشت.
مردم غزه ما شما را از همان روزهای ابتدایی سال ۲۰۰۸ تا به رشادت هایتان در تمام این سال ها تنها نگذاشته ایم. ۲۹ دی ماه روز ملی غزه گرامیباد.
*دانش آموز خبرنگار
ارسال دیدگاه