معاون آموزشی دبیرستان شهید همت ملارد:
علاقه بیش از حد به فضای مجازی، توانایی انطباق با واقعیات اطراف را کاهش می‌دهد
ملارد (پانا) - معاون آموزشگاه شهید همت ملارد، در مورد فضای مجازی و تاثیرات آن بر نوجوان و جوانان گفت علاقه بیش از حد به فضای مجازی موجب بیگانگی با فضای حقیقی و ناهماهنگی میان ذهن و واقعیت می‌شود و توانایی افراد را برای زندگی موفق و منطبق بر واقعیات اطراف کاهش می‌دهد.
مریم محتشم، معاون آموزشگاه شهید همت آموزش و پرورش ملارد، در مورد اهمیت فضای مجازی گفت: «از فواید فضای مجازی می‌توان به امکان‌پذیر کردن روابط بیشتر با خویشاوندان و دوستان و آشنایانی اشاره کرد که دسترسی همیشگی به آنان نداریم و کمک به بالا رفتن سطح دانسته‌ها و شاید هم افزایش آگاهی بیشتر در افراد؛ اما فواید فضای مجازی مشروط هستند و به تحقق زمینه‌های دیگر بستگی دارند؛ به این معنا که بهره‌مندی از فواید آن، بستگی به ایجاد شرایط خاص دارد.»
وی ادامه داد: «در مورد فراهم شدن امکان ارتباطات بیشتر بین انسان‌ها، باید در نظر داشته باشیم که مزایا و خوبی‌های ارتباط فقط محدود به شنیدن صدا و دیدن تصویر یکدیگر نیست. حضور واقعی در کنار هم اثری بر روحیه و عواطف ما دارد که هرگز در شرایط ارتباط از دور نمی‌توانیم آن را لمس کنیم. اگر بخواهیم مثال بزنیم، می‌توان در این‌باره کیفیت تدریس در کلاس درس حضوری را با تدریس در شبکه شاد مقایسه کرد. بنابراین ارتباط مجازی بین افراد تا جایی خوب و مناسب است که تکمیل کننده ارتباط واقعی باشد نه اینکه جایگزین آن شود.»
محتشم افزود: «در زمینه کسب دانش، بالابردن سطح آگاهی در فضای مجازی، شبیه صید مروارید در یک اقیانوس بیکران است. یعنی چون فضای مجازی یک محیط عمومی و غیرتخصصی و بدون استاندارد و معیارهای علمی است، شاید در آن از هر هزار مطلب ظاهراً جدّی و آگاهی‌بخش، حتی یکی هم واقعی و حقیقی نباشد. بنابراین استفاده از فضای مجازی برای بالا بردن دانش و آگاهی، نیازمند داشتن اطلاعات نسبی و کافی در حوزه و زمینه مورد مطالعه است وگرنه ذهن‌مان در انبوه اطلاعات غلط و گمراه‌کننده غرق می‌شود و هرچه بیشتر از دانستن و آگاه شدن دورتر می‌شویم.»
معاون آموزشی مدرسه همت ملارد بیان کرد: «اصلی‌ترین ضرر فضای مجازی، غیرواقعی بودن آن است. نیازها و چشم‌انداز ما از زندگی و ذهنیت و طرز فکر ما در تعامل و تناسب با محیط اطراف و مکان و زمانی که در آن زندگی می‌کنیم شکل می‌گیرد. زندگی واقعی، ذهن ما را واقع‌بین می‌کند و آرزوها و ارزش‌های ما را متناسب با امکانات و موانع و فرصت‌ها و محدودیت‌ها شکل می‌دهد. اما غرق شدن در فضای مجازی و بریدن از فضای حقیقی، ذهنیت و آگاهی ما را دچار اختلال می‌کند و میان مکان واقعی و روزمره، با مکان خیالی و انتظارات، فاصله غیرقابل جبرانی ایجاد می‌نماید که موجب سرخوردگی و ناامیدی و افسردگی و نارضایتی همیشگی از زندگی و محیط حقیقی می‌شود.»
محتشم در پاسخ به سوالات مکرر دانش‌آموزان در مورد اینکه چرا با اینکه فضای مجازی بسیار مضر است، اما نوجوانان و جوانان بسیار به آن علاقه دارند، گفت: «فضای مجازی گریزگاهی از مشکلات و روزمرگی‌های زندگی واقعی ایجاد می‌کند و جوانان و نوجوانان امروزی ما به اقتضای تغییر شرایط تربیتی و فرهنگی خانواده‌ها، بسیار دیرتر از نسل‌های قبل از خود وارد فضای فعالیت‌ها و مشکلات اجتماعی می‌شوند؛ اما تلاش پدر و مادر برای هرچه طولانی‌تر کردن این دوران آسایش و فراغت نوجوانان بهایی دارد و آن نیاز به فعالیت شغلی چند برابر والدین و در نتیجه، فرصت کمتر برای توجه به نوجوانان است.»
وی اضافه کرد: «مهاجرت‌های گسترده و دور شدن خانواده‌ها از یکدیگر و محدود شدن روابط خویشاوندی به علت تغییر سبک زندگی نیز، امکان روابط خانوادگی و عاطفی را بسیار کمتر کرده است. بنابراین نوجوان با پناه بردن به فضای مجازی سعی می‌کند که بسیاری از کمبودهای عاطفی و فراغت بدون مسؤولیت و کسل‌کننده خود را جبران کند و نیز از موج گسترده یک دست شدن و شبیه هم شدن هم‌سالان خود که ناشی از گسترش غول‌آسای تکنولوژی ارتباطی است عقب نماند و احساس جاماندگی و طردشدگی نکند.»
فرهنگی شاغل در دبیرستان شهید همت خاطرنشان کرد: «علاقه بیش از حد به فضای مجازی موجب بیگانگی با فضای حقیقی و ناهماهنگی میان ذهن و واقعیت می‌شود و توانایی ما برای زندگی موفق و منطبق بر واقعیات اطراف‌مان را کاهش می‌دهد یا کاملاً از بین می‌برد. استفاده از فضای مجازی برای اکثریت قریب به اتّفاق جوانان و نوجوانان مانند سایر اقشار مردم، از جنس سرگرمی و برای پر کردن وقت است. بیش از حد شدن این استفاده معمولاً با تصمیم قبلی نیست و در روند استفاده پیش می‌آید. به عبارت دیگر، ما برای بازدید از مثلاً یک گروه یا کانال یا صفحه‌ی خاص وارد نرم‌افزار‌های مجازی می‌شویم و حدس می‌زنیم که حدوداً سی دقیقه درگیر خواهیم بود اما به محض ورود به فضای مجازی، وسوسه می‌شویم و از صفحه یا کانال مورد نظر اوّلیه، به کانال‌ها و صفحه‌های دیگر نیز سر می‌زنیم و وقتی به خود می‌آئیم که به جای سی دقیقه، سه ساعت وقت گذرانده‌ام.»
محتشم در مورد راه کاهش گرایش به فضای مجازی تشریح کرد: «راهکار این معظل، در ابتدا صادق بودن با خود و پذیرش بی‌معنی بودن و ویران‌گر بودن وقت‌گذرانی بیهوده در فضای مجازی و سپس برنامه‌ریزی اکید برای محدود کردن زمان حضور در نرم‌افزار‌های مجازی از یک سو و ایجاد کارها و سرگرمی‌های غیرمجازی برای خود است؛ ارتباط نوجوانان و جوانان در فضای مجازی عموماً با هم‌سالان خود است و این گرایش به هم‌سالان و ترجیح گذراندن وقت با ایشان و الگو گرفتن از آنان، طبیعت سن نوجوانی است. این امر به خودی خود طبیعی است، اما به دلیل اینکه شناخت نوجوان از این هم‌سالان، نسبت به دوستان فضای واقعی، معمولاً بسیار اندک و محدود به همان فضای مجازی است می‌تواند موجب آسیب‌ها و ضربه‌های گوناگون روحی و روانی و حتی جسمی بر اثر ارتباط با افراد ناشناس شود.»
دانش‌آموز خبرنگار: نیلوفر شاه آبادی
ارسال دیدگاه