شهردار منطقه ۱۴ تهران در گفتوگو با پانا:
مناسبسازی فضای شهری برای کودکان از نیازهای شهر دوستدار کودک است
باید در همفکری و اقدام با آموزشوپرورش و نهادهای مرتبط، طرحهای اجرایی مدیریت شهری در موضوعات زیستمحیطی، حملونقل، فرهنگی، تفریحی و اجتماعی برای کودکان بهبود پیدا کند
تهران (پانا) - شهردار منطقه ۱۴ تهران، شهرها را قویترین منابع رشد، نوآوری، تنوع و ارتباط برای کودکان دانست و مناسبسازی فضاهای شهری برای کودکان و انجام اقدامات کالبدی، فرهنگی و اجتماعی را از نیازهای یک شهر برای پیوستن به شهرهای دوستدار کودک برشمرد.
محمدامین سالاریپور؛ شهردار منطقه ۱۴ با بیان اینکه برای داشتن شهر دوستدار کودک باید حقوق کودکان را در اولویت قرار دهیم و به نیازها و خواستههای آنان توجه کنیم تا شاهد رشد و ارتقای امنیت، سلامت و نشاط آنان باشیم، در گفتوگو با پانا گفت: «برای اولین بار در تاریخ، اکثر جمعیت کرهخاکی در مراکز شهری زندگی میکنند. از ۷ میلیارد جمعیت فعلی کره زمین، تقریبا یک سوم شهرنشینان را کودکان تشکیل میدهند. تخمین زده میشود که تا سال ۲۰۵۰، تقریبا ۷۰ درصد از کودکان جهان ساکن مناطق شهری خواهند بود. بر همین اساس، در دنیای کنونی موضوع تربیت و پرورش صحیح کودک، از اساسیترین مسائل اجتماعی است، به همین دلیل بسیاری از کشورها برای پرورش درست جسم و جان کودکان، سازمانهای گستردهای را به وجود آورده و کودکان را از جنبههای گوناگون، تحت مراقبتهای علمی و عملی قرار دادهاند.»
وی مناسبسازی فضاهای شهری برای کودکان و انجام اقدامات کالبدی، حقوقی، نرمافزاری، فرهنگی و اجتماعی را از نیازهای یک شهر برای پیوستن به شهرهای دوستدار کودک بیان کرد و گفت: «شهر دوستدار کودک، باید حقوق کودکان را در اولویت قرار دهد و به خواستهها و نیازهای آنها توجه و آنها را اجرا کند. اگر ما رویکردمان را در قبال شهریسازی تغییر ندهیم، بسیاری از این کودکان در مناطق کمبرخوردار شهری زندگی خواهند کرد، و به دلیل عدم استفاده از توان بالقوه آنها، روند توسعه ملی تضعیف خواهد شد.»
سالاریپور در ادامه سخنانش ضمن تأکید بر اینکه شهرها میتوانند برای مشکلات پیش روی کودکان ارائه کننده راهحل باشند تا ایجادکننده مشکل، گفت: «شهرها؛ کوچک و بزرگ، قویترین منابع رشد، نوآوری، تنوع و ارتباط هستند و میتوانند فرصتهای بزرگی برای زندگی، یادگیری و رشد کودکان فراهم آورند. در شهر دوستدار کودک، نیازهای کودکان و نوجوانان، کانون توجه قرار گرفته و برای رفع دغدغههای آنها تلاش میشود تا کودکان احساس امنیت کرده و استعدادهای آنها با بسترسازی مناسب محیط شهری از جنبههای مختلف کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی شکوفا شود.»
وی همچنین توسعه فضای مناسب کودکان، افزایش ایمنی و ارتقای آسایش و رفاه کودکان در شهر، آموزش شهروندان، کارمندان و کودکان درباره حقوق خود را از دیگر شاخصههای شهر دوستدار کودک بیان کرد و تأکید کرد: «شهر دوستدار کودک زمینهساز رشد و ارتقای ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی شامل امنیت، نشاط و سلامت کودکان است، بنابراین شهرداری نیز باید در این مسیر گام بردارند.»
شهردار درباره شهر دوستدار کودک گفت: «شهر دوستدار کودک، برنامهای عمیق و گسترده است، که توجه به نیازها و حقوق کودک را در همه ارکان برنامهریزی و اجرا در شهر را مد نظر قرار دارد. اجرای این برنامه نه تنها نیازمند توجه شهرداری بلکه نیازمند همکاری بسیاری از نهادها است. علاوه بر این، بخش خصوصی و شهروندان باید در این مساله نقشآفرینی مؤثر داشته باشند.»
وی افزود: «شهر دوستدار کودک، روحی است که باید به تمام سلولهای برنامهریزی شهری راه پیدا کند. این روح پیش از هر چیز نیازمند شناخت، آگاهی و باور و پیش زمینه آن، آموزش دیدن افرادی است که میخواهند مجری این برنامه باشند. شهر باید دوستدار کودک باشد و در این راستا شهرداری آماده اخذ نظرات و پیشنهادات والدین و مربیان کودکان در بهبود طرحهای اجرایی مدیریت شهری در موضوعات زیستمحیطی، حملونقل، فرهنگی، تفریحی و اجتماعی خواهد بود و انشاالله در همفکری و اقدام با آموزشوپرورش و نهادهای مرتبط به این دست موضوعات نیز بپردازیم.»
سالاریپور با اشاره به اهمیت نقش کودکان در فضاهای شهری گفت: «مدیران و طراحان شهری با حضور و مشارکت شهروندان؛ از جمله کودکان و نوجوانان، موظف به ایجاد فضا و مکان و محیطی شایسته مانند شهر دوستدار کودک هستند، تا آسیبهای فرهنگی از جامعه کودک و نوجوان این شهر و دیار رخت بربندد، بنابراین مناسبسازی محیط شهری برای کودک و شهروند کوچک، نشانگر احساس مسئولیت جامعه نسبت به اوست و موجب آموزش و مسئولیتپذیری در کودک و نوجوان میشود.»
شهردار منطقه ۱۴ در پایان دستیابی به اصول طراحی فضاهای شهری، ویژه کودکان را یکی از اهداف آموزشهای شهروندی بیان کرد و ادامه داد: «طراحی فضایی کودکانه و صمیمی، بستری مناسب برای خلاقیت آنها فراهم میآورد و به کودک فرصت لازم را برای کاوش در دنیای صداها و درک رنگها و حرکات میدهد؛ در نتیجه، این فعالیت بهعنوان عامل اصلی رشد و یادگیری کودک، فرایندی است که در ارتباط با فضا و محیط کودک، به رشد همهجانبه او منجر میشود.»
دانشآموز خبرنگار: عطیه چوپانی
ارسال دیدگاه