یک روانشناس در گفت‌وگو با پانا:
دانش‌آموز را باید بر مبنای الگوهای تربیتی در معرض کشف و آزمون و خطا قرار دهیم
متاسفانه در دهه‌های گذشته به اصل تربیت و اولویت داشتن آن بر آموزش، توجه چندانی نشده بود
تهران (پانا) - یک روانشناس معتقد است باید دانش‌آموز را در معرض کشف، فرصت آزمون و خطا و یادگیری صحیح بر مبنای الگوهای تربیتی قرار دهیم تا شور و شعف در زندگی او آغاز شود.
سجاد کریمان مجد در گفت‌وگو با پانا اظهار کرد: «هرگاه از پدر و مادری درباره آینده فرزندانشان بپرسید و بگویید برای سال‌های آینده زندگی فرزندتان چه آرزویی دارید، معمولا در پاسخ خواهید شنید که می‌خواهیم حال فرزندمان خوب باشد، موفقیتش را ببینیم، رشد را احساس کند، سلامت روانش تضمین شده باشد و در مجموع یک زندگی بانشاط و سرشار از موفقیت را در پیش داشته باشد.»
وی افزود: «متاسفانه در الگوی تعلیم و تربیت و در نظام آموزش و پرورش ما، طی سال‌های گذشته هیچ برنامه‌ریزی برای رسیدن به این آرزوها انجام نشده بود و نتایج موجود حکایت از ضعف حداکثری در نظام تربیتی ما دارد و مصداق بارز آن نیز اثرگذاری موضوع کم‌توجهی به امر تربیت روی زندگی فرزندان نسل دهه‌های ۶۰ و ۷۰ است. اگر واقع‌بین باشیم باید بگوییم متاسفانه جنبه‌های شادی، شور و نشاط به صورت کلی در زندگی متولدین این دو دهه کمرنگ‌تر است.»
این روانشناس در پاسخ به این سوال که چرا طی سال‌های گذشته کمتر به مبحث تربیت و اثر مستقیم آن روی زندگی افراد توجه شده بود، گفت: «همواره آموزش در ایران بر مبنای تعلیم و یادگیری و بر اساس الگوی تمرین و تکرار محقق شده است در حالی که باید به مبحث تربیت بیشتر توجه می‌شد، چون لازمه تربیت، کشف و ابداع است. در واقع یعنی به جای اینکه الگویی از پیش تعیین شده را در اختیار کودک قرار دهیم، باید او را در معرض کشف، فرصت آزمون و خطا و یادگیری صحیح بر مبنای الگوهای تربیتی قرار می‌دادیم. زمانی که دانش‌آموز بتواند موضوعی را کشف و یا ابداع کند، نوآوری را برای خود به ارمغان می‌آورد و این سرآغازی است برای به وجود آمدن شور و شعف در زندگی او.»
وی در پاسخ به این سوال که میزان تاثیر الگوی صحیح تربیتی در آینده افراد به چه میزان خواهد بود، عنوان کرد: «وقتی مبنای آموزش را بر تربیت بگذاریم، الگوی ما آیه شریفه " وَيُزَكّیهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِکمَةَ" باشد و تزکیه و تربیت را در اولویت قرار دهیم، قطعا نتیجه‌ای که حاصل می‌شود چیزی جز جامعه بانشاط و موفق نخواهد بود. اما متاسفانه الگوهای آموزشی ما در گذشته موضوعاتی مانند رقابت را بر مشارکت ترجیح داده بود. وقتی چنین موضوعی ارجح باشد از گسترش حال خوب در جامعه جلوگیری می‌شود.»
کریمان مجد در پایان خاطرنشان کرد: «اگر به دنبال به وجود آمدن حال خوب در جامعه هستیم، باید الگوهای تربیتی را درون نظام آموزشی نهادینه کنیم. حال خوب من زمانی رقم خواهد خورد که بتوانیم با مشارکت، همراهی و همدلی برای حال خوب بقیه و هم‌نوعان خود تلاش کنیم. چنین اتفاقاتی در فضای تربیتی و از زمان کودکی رخ خواهد داد.»
ارسال دیدگاه