دلتنگی‌های مدرسه
شیراز (پانا) - بوی ماه مهر سراسر مدارس را پُر کرده و بار دیگر دل‌های دانش‌آموزان برای شروع سالی پُر از شور و نشاط می‌تپد.
روزی که برای اولین بار قرار بود به مدرسه بروم و دانش‌آموز باشم، حس و حال عجیبی داشتم. دست کوچکم را در دست مادرم گذاشتم و با لباس فرم صورتی‌ام راهی مدرسه شدیم. حیاط پر از بچه‌های قد و نیم‌قد بود و همه از اولین تجربه مدرسه رفتن هیجان‌زده بودند.
از آن روز ۱۲ سال می‌گذرد و امسال باید به‌عنوان یک دانش‌آموز سال آخری به استقبال مهر بروم. حس و حال عجیبی دارم. درست مثل همان روز اول. تنها تفاوتی که دارد این است که از همین حالا برای لحظات شیرین کلاس و مدرسه و همکلاسی‌ها دلتنگ می‌شوم.
در میان تکاپوی درس‌خواندن و آماده‌شدن برای کنکور، با عده‌ای از نوجوانان دانش‌آموز به گفت‌و‌گو نشستم و حس و حال‌شان در این روزهایی که بوی مهر به مشام می‌رسد را جویا شدم.
نیلوفر عسکری با اشتیاقی که در صدایش حس می‌شد، عنوان کرد: «ماه مهر برای من درست مثل آغاز سال نو است و سعی می‌کنم به کار‌هایم نظم و هماهنگی منسجمی بدهم. این برنامه‌ریزی‌ها به من انرژی و حس خوبی می‌دهد تا برای هدف‌هایم بیشتر تلاش کنم.»
در مدرسه چرخی زدم و به‌سراغ فاطمه جهانی که همراه مادرش برای تهیه فرم به مدرسه آمده بود رفتم. او بیان کرد: «پس از ۲ سال تدریس و تحصیل آنلاین، خوشحالم که امسال قرار است دوباره در کنار اهالی مدرسه باشم.»
جهانی ادامه داد: «صف‌های صبحگاهی، انتظار برای ۵ دقیقه آخر کلاس و به صدا در آمدن زنگ تفریح از لذت‌های مدرسه است و این فرصت را داریم که دوباره این لذت‌های کوچیک و ساده اما ارزشمند را کنار هم تجربه کنیم.»
صحبت‌های فاطمه برگ‌های خاطرات ذهنم را ورق زد و به قول او برایم یادآور لذت‌های کوچک اما ساده مدرسه شد.
بوی نارنگی‌های پاییز، لباس گرم‌های زمستان، لقمه‌های صبحانه و هزار دلخوشی کوچک دیگر. با صدای خنده‌های دانش‌آموزانی که کنار هم نشسته بودند از اعماق تفکراتم بیرون کشیده شدم و به سمت‌شان قدم برداشتم. یکی از آن‌ها که معلوم بود از بقیه پرشور‌تر و با اشتیاق‌تر است را برای صحبت انتخاب کردم.
سارا سادات طباطبایی با همان نشاطی که در بین دوستانش داشت، اظهار کرد: «چند روز قبل برای خرید کیف و کفش و لوازم‌التحریر به بازار رفته بودم، از نگاه هم‌سالانم شوق خرید اول مهر را می‌دیدم. بعد از این دو سال خانه‌نشینی و کلاس‌مجازی تصمیم دارم سال جدید را به یادماندنی تر بگذرانم.»
حق با سارا بود،خیلی از فعالیت‌ها و شور و حال مدرسه را کرونا از ما گرفته بود.
در این بین تصمیم گرفتم با یکی از والدین نیز هم‌صحبت شوم. خانم عباسی، مادر یکی از دانش‌آموزان همراه با لبخند رضایت‌بخشی که بر لب داشت گفت: «همان‌طور که همیشه گفته شده است مدرسه خانه دوم بچه‌هاست و حضور دانش‌آموزان در مدارس زمینه‌ساز آینده‌ای روشن برای‌شان است. هر سال سعی می‌کنم که همراه با دخترم با رویی گشاده به استقبال مهر برویم.»
مدرسه جایی است که با تمام خوشی‌ها و ناخوشی‌هایش ماندگار‌ترین خاطرات را در ذهن‌ها باقی می‌گذارد و شیرین‌ترین دوران را در زندگی هر فرد ثبت می‌کند.
مهر امسال نیز با بوی مدرسه آغاز می‌شود و یک‌سال دیگر به خاطرات دلچسب دانش‌آموزان می‌افزاید.
دانش‌آموز خبرنگار: ریحانه قاسمی
ارسال دیدگاه