مشق عشق معلم ۲۵ ساله بوشهری
تهران (پانا) - علیاکبر عوضپور معلم جوان مدرسه چند پایه امام خمینی (ره) است که پدرانه در روستای بن بید شهرستان دشتی عشق و رفاقت را نه تنها به دانشآموزان که به تک تک اهالی روستا تزریق کرده است.
معلم ۲۵ساله روستای بن بید که با سرباز معلمی وارد عرصه روح بخش معلمی شده است و در کمتر از یک سال حضور در روستای بن بید با تلاش سراسر مهر خود توانسته در قلب تکتک اهالی روستا رسوخ کرده و تحولی قابل توجه در حوزه فرهنگی روستا ایجاد کند. در روستای صعب العبور و کوهستانی بن بید شهرستان دشتی استان بوشهر، معلمی با سر خط عاشقی و نگاه سبز بهاری، انسانیت را سرمشق میکند.
وی در مدت کوتاه حضور خود در روستا تا جایی پیش رفته است که به واسطه کلاسها و برنامههای مختلف فرهنگی، احکام و مشاوره در رونق روستا موثر بوده و با پیگیریهایی که انجام شده نه تنها در تامین امکاناتی از جمله دیوارکشی مدرسه و تامین تجهیزاتی، چون تابلو وایت برد و وسایل بازی نقش داشته که در ارتقا روحیه و سطح آموزشی-تربیتی دانش آموزان تا حد قابل توجهی موثر بوده است.
این معلم چند پایه میگوید: روستای محروم بن بید شهرستان دشتی با جمعیت ۱۰۸نفری خود، ۲۳دانشآموز۱۴دانشآموز دختر و ۹دانشآموز پسر دارد که مهمترین مشکل این روستا، صعب العبور بودن آن به دلیل کوهستانی بودن آن است که به دنبال آن ضعف در آنتندهی تلفن، گیرندههای تلویزیونی، اینترنت و مشکل آب را به همراه داشته است.
عوضپور اضافه میکند: با وجود استعدادهای خوبی که در روستا وجود دارد به دلیل فاصله از شهر و صعبالعبور بودن مسیر، دانش آموزان بعد از پایان پایه ششم ابتدایی در روستا ترک تحصیل کرده و و با عدم ادامه تحصیل در مناطق شهری ممکن است مسیر توسعه و پیشرفتشان متوقف شود.
این معلم جوان شیرینترین لحظه معلمی را زمانی میداند که دانشآموزانش با یک نقاشی و یا جمله کوتاه «معلمم دوستت دارم»، نهایت محبت خود را بروز میدهند.
وی که سابقه تدریس ۲ساله سربازمعلمی را در روستای باغان شهرستان دشتی در کارنامه خود دارد، اظهار میکند: از مهرماه گذشته که معلمی در روستای بن بید را شروع کردهام، به دلیل صعب العبور بودن مسیر، به اتفاق همسرم از روستای سنا به بن بید نقل مکان کردیم تا در کنار آموزش، تربیت بهتر دانشآموزان و کمک به حل مشکلات روستا را در اولویت خود قرار بدهم.
وی با یادآوری سختیهای دنیای معلمی، عنوان میکند: تمام تلاش من این است که با رفاقت و صمیمیت در کنار جدیتی که در کلاس درس دارم، به دانشآموزان خود بیاموزم که چگونه با شناخت هدف آفرینش خود، پلههای موفقیت را طی کرده و آینده روشنی را ترسیم کنند.
امید که سرسبزی شمع روزگار معلمانی فداکار و ایثارگر ما باشد و آفتاب، همراه همیشگی دلهای سراسر محبتشان.
ارسال دیدگاه