یک تحلیلگر مسائل بینالملل بهمناسبت سالگرد ارتحال حضرت امام (ره) در گفتوگو با پانا مطرح کرد؛
امام و اندیشههای فراملی
تهران (پانا) - یک تحلیلگر ارشد مسائل سیاسی با بیان اینکه امام خمینی ۴ خطر عمده را کانون تهدید جدی وحدت جهان اسلام تلقی میکرد، گفت سهمگینترین آنها وجود رژیم صهیوینستی در قلب جهان اسلام بود.
حسن هانیزاده در گفتوگو با پانا درباره اندیشههای امام خمینی (ره) در حوزه سیاست خارجی، اظهار داشت: «نگاه امام خمینی "رض" از ابتدای آغاز فعالیت سیاسی خود در ۶ دهه گذشته تا زمان ارتحال همواره در راستای شکلگیری یک نظام اسلامی مبتنی بر ارزشهای والای دینی بود و از این رو استراتژی سیاسی امام برای دولتسازی، منحصر به یک محدوده جغرافیائی خاصی نبود.»
وی ادامه داد: «این نگاه بر گرفته از شناخت دقیق امام راحل نسبت به خطراتی بود که جهان اسلام را پیوسته مورد تهدید قرار میداد و پراکندگی جغرافیائی و نبود وحدت کلمه در میان ملتهای اسلامی این خطر را پر رنگتر و جدیتر میساخت.»
این تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه امام خمینی ۴ خطر عمده را کانون تهدید جدی وحدت جهان اسلام تلقی میکرد، گفت: «سهمگینترین آنها وجود رژیم صهیوینستی در قلب جهان اسلام بود. اعتقاد امام راحل این بود که اسرائیل یک عنصر نا مطلوب و مزاحم با هدف ایجاد شکاف در پیکره جهان اسلام توسط قدرتهای استکباری در منطقه ایجاد شده و بدون وحدت ملتهای اسلامی امکان نابودی این عنصر مزاحم نیست.»
هادیزاده در این باره اضافه کرد: «موضوع دیگری که به عنوان یک دغدغه جدی همواره ذهن امام را مشغول ساخته بود نفوذ موریانهای امریکا و برخی قدرتهای غربی در منطقه اسلامی غرب آسیا است که این نفوذ با هدف نابودی ارزشهای دینی و تقویت رژیم صهیونیستی صورت میگیرد. دغدغه سوم امام نفوذ سیاسی کمونیسم در منطقه که خطر این ایدئولوژی فریبنده در میان جوانان مسلمان کمتر از خطر نفوذ امپر یالیسم نیست. خطر چهارم که امام خمینی"رض" بر ضرورت تقابل با آن تاکید داشت موضوع وجود رژیمهای سازشکار در جهان اسلام بود که این حکام سازشکار راه را برای نفوذ قدرتهای فرامنطقهای هموار میکردند.»
این تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه گفت: «یکی از این حکام در حقیقت شاه ایران بود که ارتباط تنگاتنگی با صهیونیستها داشت و ایران را بعد از جنگ دوم جهانی به بعد به کانون نفوذ قدرتهای استکباری تبدیل کرده بود. لذا امام خمینی "رض" با این نگاه فرا ملی و با استراتژی شکلگیری یک نظام جهانشمول مبارزه خود را با رژیم ستمشاهی آغاز کرد زیرا برای قطع نفوذ قدرتهای استکباری در منطقه، باید عامل این نفوذ را نابود ساخت.»
وی تصریح کرد؛ «با سقوط رژیم ستمشاهی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ زمینه برای وحدت ملتهای اسلامی هموار شد و نخستین ثمره پیروزی انقلاب شکلگیری جنبشهای مبارز اسلامی در منطقه بود که این جنبشها با نقشه راهی که امام راحل در راستای مقابله با صهیونیستها ترسیم کرد، مسیر مبارزه سختی را آغاز کردند.»
هانیزاده تاکید کرد: «مساله دیگری که اما راحل به عنوان کلید واژه مبارزاتی خود مطرح ساختند توجه به ملتهای مستضعف جهان بود که صرف نظر از هویت دینی و قومی باید این ملتهای تحت ستم را نجات داد. از این رو قدرتهای استکباری شرق و غرب علیرغم اختلافات سیاسی در برابر اندیشههای امام راحل صفآرائی کردند و تمام تلاش خود را برای تقابل با انقلاب اسلامی به کار گرفتند.»
این تحلیلگر ارشد مسائل سیاسی افزود: «سازماندهی کودتای نا فرجام نوژه، حمله آمریکا به طبس، جنگ تحمیلی، توطئه گروهکهای تروریستی در داخل و محاصره اقتصادی بخشی از توطئههای شرق و غرب برای نا کارامدی جلوه دادن انقلاب اسلامی بود. اما انقلاب پس از ارتحال امام خمینی "رض" با هدایت فرزند خلف ایشان امامت خامنهای ادامه یافت و امروز ایران یکی از تاثیرگذارترین و قویترین کشورهای منطقه تلقی میشود و آرمانهای امام راحل هر روز در کشور و در منطقه اسلامی غرب آسیا پررنگتر میشود.»
ارسال دیدگاه