با سمیترین گیاهان آپارتمانی آشنا شوید
تهران (پانا)- در میان گیاهان آپارتمانی که زینت بخش فضای داخلی منزل هستند، برخی از گونههای سمی وجود دارند که نگهداری و پرورش آنها در خانه ممکن است برای کودکان، افراد دچار زوال عقل و یا حیوانات خانگی خطرناک باشد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، گیاهان آپارتمانی میتوانند مزایای زیادی برای خانه داشته باشند. این گیاهان به بهبود کیفیت هوا، خواب راحت، کاهش استرس و افزودن رنگ و شادابی به دکوراسیون خانه کمک میکنند. با این حال برخی از گیاهان آپارتمانی وجود دارند که خطرات آنها بیش از مزایای آنهاست. این گیاهان سمی هستند و نگهداری و پرورش از آنها ممکن است برای کودکان، افراد دچار زوال عقل و یا حیوانات خانگی خطرناک باشد؛ در نتیجه بهتر است قبل از انتخاب گیاه آپارتمانی و نگهداری آن در خانه درباره آن تحقیق کنید.
اگر به اشتباه قسمت کوچکی از برگ یا ساقه این گیاهان خورده شود، میتواند موجب تورم گلو، تنگی نفس و حتی مرگ فرد شود. در ادامه به معرفی سمیترین و خطرناکترین این گیاهان آپارتمانی خواهیم پرداخت. گیاهان سمی آپارتمانی میتوانند به روشهای مختلف موجب مسمومیت شوند. تماس پوست دست با شیره گیاه سمی، بلعیدن میوه، گل یا ریشه و خوردن خاک گلدان یا آب خروجی از ته گلدان برای کودکان و حیوانات خانگی خطرناک است.
گیاه مونسترا یا برگ انجیری (Monstera deliciosa)
گیاه آپارتمانی مونسترا با نام علمی Monstera deliciosa از خانواده Araceae و بومی جنگلهای گرمسیری جنوب مکزیک و جنوب پاناماست. گیاه مونسترا را به دلیل داشتن برگهای سبز چرمی و سوراخدار و میوههای خوش طعمش پرورش میدهند. این گیاه زیبا در ایران به برگ انجیری معروف است. گیاه آپارتمانی مونسترا رشد سریعی دارد و گیاهی مقاوم محسوب میشود. میوه خوشمزه و پرخاصیت مونسترا پس از ۱ سال میرسد. میوهها فلسدار و ظاهری شبیه به خیار دارند.
طعم و عطر میوه رسیده شبیه به کیوی، آناناس و موز است. اما این گیاه بسیار سمی و خطرناک است. خوردن برگهای گیاه موجب تورم زبان، خارش گلو و لثهها میشود. همچنین خوردن میوه نارس آن به دلیل داشتن اگزالات کلسیم بالا موجب ناراحتی شدید معده، سرگیجه، تهوع، خارش گلو، تورم زبان و سوزش اطراف لبهاخواهد شد. در نتیجه گیاه آپارتمانی سمی مونسترا میتواند خطراتی را برای کودکان و حیوانات خانگی به همراه داشته باشد.
گیاه پوتوس (Devil's ivy)
پوتوس گیاهی رونده، مقاوم، زیبا و سریع الرشد است. گیاه پوتوس با نام علمی Epipremnum aureum از خانواده Araceae و بومی جزیره موئورئا و جزایر سلیمان است. این گیاه آپارتمانی طبق مطالعات ناسا جزء گیاهان تصفیه کننده هوا معرفی شده است. گیاه پوتوس با دفع سمومی از قبیل زایلن، بنزن، فرمالئید و تولوئن و تولید اکسیژن هوای محیط را پاک میکند. بهتر است بدانید که بیشتر گونههای گیاه پوتوس سمی هستند و نگهداری از آنها در آپارتمان با همه فوایدش خطرات زیادی دارد. سمی بودن پوتوس به دلیل وجود کریستالهای اگزالات در تمامی قسمتهای گیاه است.
خوردن برگ یا ساقه گیاه در انسان میتواند موجب تحریک و خارش پوست، ورم کردن لبها، تورم زبان و گلو، اسهال و استفراغ شود. اگر حیوان خانگی تکهای از برگ و ساقه گیاه را ببلعد، عوارض آن ممکن است به مرگ حیوان نیز ختم شود. در صورتی که در منزل از کودک یا حیوان خانگی نگهداری میکنید، بهتر است این گیاه را از دسترس آنها دور نگه دارید. آویزان کردن گیاه از سقف با فاصله مناسب از زمین روش مناسبی برای دور نگه داشتن گیاه سمی پوتوس از کودکان و حیوانات خانگی است.
گیاه دیفن باخیا (Dieffenbachia)
دیفن باخیا تیرهای از گیاهان گلدار گرمسیری از خانواده Araceae است. این گیاه زیبا بومی مناطق گرم و مرطوب دنیا از مکزیک و آرژانتین تا جنوب غربی هندوستان است. برخی از گونههای دیفن باخیا به طور گستردهای به عنوان گیاهان زینتی به ویژه به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش داده میشوند. در بیشتر خانهها از این گیاه به دلیل مقاومت بالا به شرایط مختلف زیستی بهخصوص مقاومت به خشکی و کم نوری نگهداری میشود. دیفن باخیا جزء گیاهان غول پیکر آپارتمانی است که گاهی تا سقف خانهها رشد میکند. به هر حال باید بدانید که این گیاه جزء خطرناکترین و سمیترین گیاهان آپارتمانی محسوب میشود.
جویدن قسمت کوچکی از برگ یا ساقه این گیاه برای هر موجودی خطرناک و مسمومیتزاست. بافتهای ساقه و برگهای گیاه دیفن باخیا حاوی بلورهای اگزالات کلسیم سوزنی شکل به نام رافید هستند. در صورت بلعیدن برگ یا ساقه علائمی مثل بیحسی شدید دهان، سوزش زبان و لثهها، تورم گلو و آبریزش بینی احساس میشود. در صورت جویدن طولانی مدت برگ و ساقه علائم شدیدتر خواهند بود که نیاز است بلافاصله فرد را به بیمارستان منتقل کنید. در موارد ضروری مسمومیت را با تخلیه و شستشوی معده رفع میکنند. در نتیجه باید گیاه را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
گیاه سینگونیوم (Syngonium)
سینگونیوم تیرهای از گیاهان گلدار و رونده از خانواده Araceae و بومی جنگلهای گرمسیری و بارانی جنوب مکزیک، غرب هند، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی است. گیاه سینگونیوم در زیستگاه خود به تنه درختان تنومند میچسبد و تا راس درختان بالا میرود. این گیاه ممکن است تا ۲۰ متر هم رشد کند. بهتر است بدانید که این گیاه مقاوم و پرطرفدار سمی و خطرناک است. بافت شاخهها در این گیاه حاوی مقادیر بالایی از کریستالهای اگزالات کلسیم است. تماس دست با شیره گیاه میتواند در برخی افراد موجب التهابات پوستی شود که با خارش، سوزش و حتی تاول پوست همراه است. ورود شیره گیاه به چشمها نیز علائم آزار دهندهای ایجاد خواهد کرد.
بلعیدن قسمت کوچکی از ساقه یا برگ گیاه سینگونیوم برای انسان و حیوان خطرناک است و موجب مسمومیت میشود. در صورت جویده شدن برگ یا ساقه گیاه زبان، گلو و لثهها دچار التهاب شدید میشوند. درد، سوزش و خارش دهان از علائم دیگر جویدن برگهای گیاه سینگونیوم است. بلعیدن گیاه نیز موجب دل درد و استفراغ خواهد شد. گیاه سینگونیوم را تا جای ممکن از دسترس حیوانات خانگی و کودکان دور نگه دارید. اگر کودک یا حیوان خانگی شما با گیاه سینگونیوم مسموم شده است، به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
گیاه پاپیتال (Hedera helix)
گیاه پاپیتال یا پیچک انگلیسی که برخی به آن "عشقه" میگویند از خانواده Araliaceae و بومی اروپا و غرب آسیاست. این گیاه همیشه سبز و رونده را در محیط باز و یا فضای بسته آپارتمان نگهداری میکنند. در ایران گیاه پاپیتال یکی از گیاهان آپارتمانی محبوب به شمار میرود. جالب است بدانید که این گیاه دارای خواص درمانی و دارویی بسیاری است. طبق تحقیقات ناسا گیاه پاپیتال برای تصفیه هوای منزل موثر است. این گیاه میتواند سم فرمالدئید و بنزن را از محیط بزداید. همچنین عصاره گیاه پاپیتال به عنوان پاک کننده سموم بدن و داروی ضد سرفه و ضد التهاب شناخته میشود. شربت ضد سرفه "پروسپان" از عصاره این گیاه گرفته شده است.
در کنار این همه فواید باید بدانید که گیاه پاپیتال سمی است. پیچک انگلیسی حاوی چندین نوع سم است که هم برای انسان و هم حیوان اثرات بدی دارد. ساپونین مادهای است که در برگها، ساقهها و میوههای گیاه پاپیتال وجود دارد. ساپونینها سمی هستند؛ اما در اندازه معین و در طی مراحل مختلف از آن دارو خلطآور تهیه میکنند. در نتیجه مصرف برگهای تازه یا نوشیدن دمنوش برگهای پاپیتال توصیه نمیشود. همچنین این گیاه حاوی فالکارینول و دئید هیدروفالکارینول است.
این دو ماده علاوه بر خاصیت ضد ویروسی، ضد باکتریایی و ضد قارچی به عنوان سم حساسیتزا نیز شناخته میشوند. افرادی که به این دو ماده حساسیت داشته باشند، پس از جویدن قسمتهای مختلف گیاه علائمی مثل سوزش شدید گلو و دهان را احساس خواهند کرد. البته در موارد شدید میتواند مسمویت ایجاد کند. این نکته را فراموش نکنید که برخورد دست کودک با شیره گیاه ممکن است موجب درماتیک تماسی آلرژیک شود.
ارسال دیدگاه