سعید زاهدیان*
افسوس 200 میلیاردی فوتبال ایران
چهارشنبه شب در مصاحبه با ویتال هینن سرمربی بلژیکی والیبال که در این رشته جزو مربیان درجه یک دنیاست و او را با پپ گواردیولا و یورگن کلوپ فوتبال مقایسه می‌کنند، یک پاسخ این مربی سخت مرا به فکر فرو برد؛ جایی که از این مربی در مورد ویلموتس پرسیدم.
هنوز مترجم سؤال مرا ترجمه نکرده بود که هینن روی مبل خودش را جابه‌جا کرد و با حالت عصبی که از حرکات دست و چهره‌اش پیداست موضع منفی نسبت به هموطنش دارد، گفت: «ویلموتس دوست من نیست... ویلموتس مغرور فکر می‌کند فقط خودش می‌داند، فقط خودش کاربلد است و خیلی آدم رؤیایی و مهمی است...!»
هینن همچنان به ویلموتس می‌تاخت و من داشتم ته ذهنم به ۶ میلیون یورویی فکر می‌کردم که هر روز با سود دیرکرد پرونده در دادگاه CAS حالا به چه عدد سرسام‌آوری رسیده که فوتبال ایران باید بهایش را بپردازد؛ بهای سوءمدیریت و بی‌تدبیری مسئولان وقت وزارت ورزش که این مربی را به فدراسیون فوتبال معرفی کردند.
وقتی مترجم هینن برای ما این حرف‌های مرد بلژیکی را ترجمه می‌کرد که ویلموتس در بلژیک هم مربی منفوری است، با خودم فکر می‌کردم که چرا مسئولان ورزش ایران پیش از انتخاب، حتی به خود زحمت نداده‌اند تا در مورد این مربی تحقیق کنند و از یک یا چند مربی بلژیکی، حتی چند آدم معمولی ایرانی که ساکن این کشور هستند و فوتبال و ورزش بلژیک را دنبال می‌کنند، همین سؤالات ما را نپرسیده‌اند.
روز پایانی همایش آموزشی ویتال هینن مصادف بود با چهارشنبه گذشته؛ یعنی همان روزی که قرار بود دادگاه CAS حکم نهایی پرونده ویلموتس را اعلام کند اما باز هم این رأی به تعویق افتاد. تعویق این رأی یعنی سود روزشماری که به ۶ میلیون یورو اضافه می‌شود و آن‌طور که از قرارداد و شواهد پیداست، با نرخ فعلی ارز و جریمه دیرکرد، ایران احتمالاً ۲۳ اردیبهشت باید نزدیک به ۲۰۰ میلیارد به مردی بدهد که در کشور خودش منفور است و در عالم مربیگری خود بلژیکی‌ها هم او را دوست ندارند!
*روزنامه‌نگار
منبع: ایران ورزشی
ارسال دیدگاه