حقیقت تلخ درباره دراگان اسکووچیچ

اسکوچیچ هر اندازه مردی آگاه به مسائل روز فوتبال تلقی شود اما هرگز از بعد شخصیتی چهره‌ای کاریزماتیک نیست. در تأیید این ادعا همین اندازه کافی است به انتقادهای بعد از اولین شکست او در قامت سرمربی تیم ملی اشاره کنیم. واکنش‌هایی تند و شلاقی که نشان‌دهنده عمق بی‌اعتمادی به مردی است که حالا بعد از مشخص شدن همگروه‌های ایران در جام جهانی قطر بیش از هر زمان دیگری تحت فشار افکار عمومی قرار گرفته است. اسکوچیچ به حدی در این خصیصه که برخاسته از ذات و پیشینه مربیان فوتبال در جهان است، تهی و خالی جلوه می‌کند که حتی حامیان سرسخت مربیگری او در تیم ملی فوتبال ایران نیز بعد از مشخص شدن نام همگروه‌های ایران با حسی آمیخته به تردید از میزان توانایی او یاد می‌کنند و هیچ رویکرد قطعی نسبت به آنچه اسکوچیچ در جام جهانی رقم خواهد زد، ارائه نمی‌کنند.

سرمربی تیم ملی در دوران فعالیتش در تیم ملی ایران با‌وجود آنکه نتایج قابل توجهی به دست آورد و موفق شد فوتبال ایران را از گرداب مرحله پیش مقدماتی نجات دهد اما سلسله رفتارهایی انجام داده که کاملاً اثبات می‌کند از داشتن فاکتور «اقتدار» بی‌بهره است.

ماجرای رفت و برگشت طارمی و گاها تصمیم‌هایی که او درباره حضور برخی بازیکنان در ترکیب تیم ملی می‌گیرد، اثبات می‌کند با چهره چندان نافذی به‌عنوان سرمربی تیم ملی مواجه نیستیم. اسکوچیچ همین اواخر امیر عابدزاده را که وارد چرخه بازیکنان اصلی تیم ملی شده بود، به‌دلیل یک اشتباه در بازی با کره جنوبی نیمکت‌نشین کرد و دوباره دست نیاز به سمت بیرانوند گشود تا مشخص شود در تنگناهای مربیگری هرگز نمی‌تواند پشت بازیکنان چهره کرده خود در تیم ملی نیز بایستد.

این قبیل تصمیم‌گیری‌ها در حقیقت سیاق مربیانی است که از اقتدار کافی بی‌بهره‌اند و هرگز نمی‌توانند روی دکترین و ایده‌های خود اصرار و پافشاری داشته باشند.

شاید اگر اسکوچیچ با عقبه پررنگی در دوران مربیگری گام به تیم ملی گذاشته بود و امروز به خاطر مربیگری در تیم خونه به خونه زخم زبان نمی‌شنید یا در دوران بازیگری تجربه بازی در تیم‌های بزرگ را داشت، اکنون با چنین فضای ناامیدکننده‌ای مواجه نبود و اهل فن نیز به خود اجازه نمی‌دانند او را به‌دلیل یک باخت مقابل کره جنوبی و بعد از خلق یکی از بهترین نتایج تاریخ فوتبال ایران به سخره و نقد بگیرند. اسکوچیچ اما بی‌بهره از چنین فاکتورهای اثرگذاری امروز با وجود حجم قابل توجهی از موفقیت‌ها همچنان گزینه برکناری است و حتی مربیان ایرانی را نیز رقیب خود می‌بیند.

تکمله: یک مثال بیاوریم. کارلوس کی‌روش با همه بدرفتاری‌هایش اما همواره در تیم ملی ایران شخصیتی محکم و استوار محسوب می‌شد و حافظه تاریخی فوتبال ایران هرگز به یاد ندارد که او اینگونه با اولین شکست زیر پا له شده باشد. البته از این دست مربیان در طول دوران حیات تیم ملی ایران نیز کمیاب بوده‌اند.

*روزنامه‌نگار

منبع: ایران ورزشی