در گفت‌وگو با پانا؛
نوشین تبریزی: دراماتیزه کردن یک کاراکتر تاریخی را بلد نیستیم
تهران (پانا) - نوشین تبریزی معتقد است دراماتیزه کردن یک کاراکتر تاریخی، مهمترین علت عدم موفقیت نمایش ها با مضامین دینی در تئاتر ایران است.
کنگره بین‌المللی «محمد (ص)، پیامبر رحمت در آئینه ادب و هنر» از ۷ تا ۱۰ اسفندماه در شهر شیراز در دو حوزه ادبی و هنری برگزار شد. حوزه ادبی در بخش‌های شعر، رمان، داستان کوتاه، داستانک، نامه و خاطره و حوزه هنر جشنواره در بخش‌های خوشنویسی، نقاشی خط، پوستر، تایپوگرافی، دیجیتال آرت، نقاشی، تذهیب، عکس، فیلم کوتاه و نماهنگ برگزار شد. همچنین بخش نمایشنامه نویسی کنگره بین المللی محمد (ص)، پیامبر رحمت، در آئینه ادب و هنر به دبیری دکتر گلبرگ ابوترابیان از ۸ تا ۱۰ اسفند ماه در شیراز برگزار شد.
نوشین تبریزی نویسنده و کارگردان تئاتر و عضو هیات انتخاب بخش نمایشنامه نویسی کنگره «محمد (ص) پیامبر رحمت در آیینه ادب و هنر» در گفت‌وگو با پانا درباره ارزیابی اش از نمایشنامه های حاضر در این کنگره توضیح داد: «نمایشنامه‌های بسیاری به دبیرخانه کنگره رسیده بود، از نظر فنی، نمایشنامه‌های ضعیفی بودند. برای اینکه بتوانید درباره یک شخصیت یا کاراکتر جهانی نمایشنامه بنویسید یا نمایشنامه‌ای بر اساس ایدئولوژی و تفکرات آن شخصیت بنویسید باید اشراف کامل به تمامی ابعاد زندگی آن شخصیت داشته باشید و متاسفانه به دلیل عدم اشراف همه جانبه به زندگی حضرت محمد (ص) و شناخت ناکافی که متاسفانه دوستانی که نمایشنامه ارسال کرده بودند، داشتند و همچنین نشناختن جامعه و محیط پیرامون، سبب شد با آثاری ضعیف، سطحی، شعاری و فاقد هرگونه عمق در این حوزه به کنگره ارسال شود. وقتی می‌خواهید بر مبنای یک سیره اثری خلق شود و نمایشنامه نوشته شود، باید محیط پیرامون را هم خوب شناخته شود و نشناختن این مهم، ضربه جدی وارد می‌کند.»
وی تاکید کرد: «البته ما تمام تلاش مان را در هیات انتخاب بخش نمایشنامه داشتیم تا دوستانی که مشخص بود زحمت کشیدند و اشراف و سواد نوشتن در این مورد را دارند، از میان آثار بسیاری، انتخاب کنیم اما در کل نمایشنامه‌ها اکثراً سطحی و ضعیف بودند.»
تبریزی همچنین اظهار کرد: «با توجه به اینکه کنگره جهانی محمد (ص)، در آینه ادب و هنر به صورت موضوعی در مورد پیامبر (ص) و آموزه های اجتماعی، اخلاقی و انسانی است و با توجه به چیزی که در یک فستیوال تیتر می‌شود، برای داوری نیز بر اساس همان ویژگی و تیتر، برخورد می‌شود و ما نیز بر اساس همین دیدگاه نمایشنامه‌ها را داوری کردیم.»
وی در پاسخ به اینکه علت موفقیت یا عدم موفقیت نمایش ها با مضامین دینی در تئاتر ایران چیست؟ گفت: «نظر من عدم موفقیت است اما این در حالی است که می‌تواند خیلی موفق باشد، چراکه ما آدم‌ها را با تمام ابعاد و شخصیت‌شان معرفی نمی‌کنیم، همچنین در بسیاری از کارها، دراماتیزه کردن یک کاراکتر تاریخی را بلد نیستیم و خیلی کم پیش می‌آید که بتوانیم بیوگرافی تاریخی که در این کنگره می‌تواند درباره حضرت محمد (ص) است، بتوانیم بیوگرافی ایشان یا اتفاقاتی که برای ایشان افتاده، دراماتیزه کنیم که چنین اتفاقی متاسفانه نمی‌افتد! چون بلد نیستیم و هنوز به آن نقطه نرسیدیم. این نکته، اساسی‌ترین موضوعی است که سبب می‌شود ما نتوانیم موفق باشیم.»
این نویسنده و کارگردان تئاتر در پایان در پاسخ به پرسش که آیا برگزاری جشنواره های با موضوعات خاص امکان تولیدات نمایش هایی با آن موضوع را بالا می برد؟ گفت: «باید بگویم خیر، چراکه ما زیرساخت‌های تولید نمایش در کشورمان بسیار ضعیف است و قاعدتاً سالن‌هایی برای نمایش گونه خاصی از نمایش نداریم و ما مدام داریم جشنواره برگزار می‌کنیم بدون پشتوانه عملی برای اجرای نمایشنامه‌هایی که ارائه می‌شوند. درست است که خیلی از نمایشنامه‌هایی که در جشنواره‌ها و همین کنگره ارائه شدند قابلیت کار دارند اما زیرساخت‌های تولید آنها را نداریم، بنابراین برگزاری جشنواره با موضوعات خاص، صرفاً سبب نمی‌شود که بتوانیم کار تولید آنها را نیز فراهم کنیم.»
ارسال دیدگاه