شاه‌حسینی: بخش فرهنگی در کنار تجربه سینماگران، علم و اندیشه سینماگران را تکمیل کند
تهران (پانا) - یک کارگردان و مدرس دانشگاه می‌گوید که حلقه مفقوده سینماگران ما علم و اندیشه است زیرا تجربه تنها برای موفقیت کافی نیست.
علیرضا شاه‌حسینی مدرس رشته کارگردانی و نویسندگی در دانشگاه‌های علمی و کاربردی و کارگردان فیلم‌هایی مانند عرفان، خلوت دل و رضای خدا درباره بخش فرهنگی جشنواره فیلم فجر ۴۰ بیان کرد: «بخش فرهنگی جشنواره فیلم فجر امسال برای اولین بار با محتوای غنی کار خود را آغاز کرده و به خوبی روبه جلو حرکت کرده است. سینماگران ما عموماً از تجربه‌های خود صحبت می‌کنند، به‌طور مثال برخی از کارگردانان در نشست‌های خبری خود از تجارب کار در عرصه سینما از منشی صحنه و دستیار کارگردان تا فیلمسازی می‌گویند که درست است؛ اما به‌نظرم فقدانی در عرصه فیلمسازی برای تکامل شخصیت هنری و سینمایی یک کارگردان است تا به سطحی فیلمسازی ما برسد و آن حلقه مفقوده عبارت است از دانش و علم حرفه‌ای و به‌روز هنر و سینما؛ از تدوین و فیلمبرداری گرفته تا کارگردانی و تهیه‌کنندگی و در یک کلام هرچیزی که مربوط به یک فیلم می‌شود. این روند می‌تواند باعث شود که علم در کنار تجربه نقصانی را که ما شاهد آن هستیم را بپوشاند و از بین ببرد.»
او ادامه داد: «من به‌عنوان یک فیلم‌ساز جوان که در دانشگاه نیز تدریس می‌کنم و نزدیک به ۱۲ سال فیلم ساخته‌ام، از وقتی که وارد تحصیلات و تدریس شده‌ام، احساس می‌کنم دیدم نسبت به فیلمسازی تغییر و ارتقا پیدا کرده و جهان‌بینی من رنگ و بوی بیشتری پیدا کرده است. این موضوع را می‌توان در تمام ابعاد عرصه سینما گسترش داد. هیچ کارگردانی نمی‌تواند مدعی باشد که من به علم فیلمسازی نیازی ندارم.»
شاه‌حسینی گفت: «بخش فرهنگی جشنواره تنها برای ۱۰ روز است، چقدر خوب است که کارگردانان و سینماگران ما این بخش را بعد از جشنواره دنبال و پیگیری و آن را متمم تجربه خود کنند. تجربه بسیار عنصر مهمی برای موفقیت یک کارگردان است اما به‌نظرم کافی نیست. به‌نظرم اضافه کردن این بخش به جشنواره فیلم فجر اندیشمندانه بوده است.»
این کارگردان سینما در خصوص وضعیت آموزش در آموزشگاه‌ها و کارگاه‌ها گفت: «متأسفانه وضعیت سینمایی ما بسیار اسف‌بار است. اساتیدی که برای آموزشگاه‌های خصوصی و دولتی و دانشگاهی انتخاب می‌شوند اساتیدی هستند که علم این کار را دارند ولی به‌روز نیستند. به‌طور مثال من فیلم‌ساز جوان اگر بخواهم فیلمم را برای جشنواره‌های داخلی و خارجی بفرستم باید با دوربین الکسا به عنوان دوربینی که در همه جای دنیا از آن استفاده می‌شود کار کنم ولی استاد دانشگاهی که درس می‌دهد به حساب سن و تجربه قدیمی‌اش شاید چندان به ابعاد دوربین‌های جدید آشنا نباشد. شاید حتی برخی از آنها دوربین جدید را ندیده باشند و الان هم هنوز در دانشگاه‌ها نگاتیو را درس می‌دهند. همین موضوع یکی از چالش‌های هنرجوها و دانشجوهای رشته سینما شده است که با تمام اینکه آنچه تدریس می‌شود صحیح و متقن است اما برای نیاز امروز هنرجوی سینما فایده‌ای ندارد. برای همین هنرجو زمانی که به یک گروه فیلمسازی می‌رود نمی‌توان خود را با آنها همراه کند زیرا دانش و حرفه فیلمسازی بسیار جلوتر از آن چیزی است که در هنرکده‌ها به او آموزش داده شده است. بنابراین هنرجو مجبور است که خودش مازاد بر
درس و دانشگاه تحصیل کند.»
او درباره مسأله جوان‌گرایی در سینمای ایران که در جشنواره فیلم فجر امسال یکی از پدیده‌های جشنواره عنوان شده است نیز گفت: «فیلم‌سازان و سینماگران جوان در کشور ما فراوان‌اند و یکی از پدیده‌های جمهوری اسلامی ایران فیلم‌سازان و سینماگران جوان آن است. امسال فیلمبردار، تدوین‌گر و فیلم‌سازان جوانی داشتیم که برای اولین بار به‌صورت حرفه‌ای در فیلم بلند سینمایی کار می‌کردند، اما بطور جد کارشان عالی بود. یکی از فیلم‌ها فیلمبرداری بسیار حرفه‌ای داشت اما فیلمبردار را نمی‌شناختم. با جست‌وجو نام او در اینترنت فهمیدم که کار اول اوست و چهره جدیدی است. الان چهره‌های جوان و ناب در سینمای ایران آمده‌اند که فیلم بسازند و یا در عرصه سینما کار کنند.»
او با عنوان اینکه در حال حاضر برای فیلم‌نامه‌ای با عنوان "شال سیاه مریم" مشغول پیش‌تولید فیلم است گفت: «باید از ما جوان‌ها حمایت شود. برای همین پروژه از بازیگری می‌خواهم استفاده کنم که با من تفاوت سنی زیادی دارد اما بدون اعتماد پیشکسوت‌ها و چهره‌های حرفه‌ای نمی‌توانم فیلم خود را بسازم. پس تنها ما نیازمند اعتماد مدیران نیستیم بلکه از آن مهمتر به اعتماد هنرمندان پیشکسوت و حرفه‌ای نیاز داریم و این یعنی جوان‌گرایی. اگر این اتفاق رخ دهد سینمای ایران ارتقا پیدا خواهد کرد چون جوانان ایران کوهی از انگیزه و ایمان و اعتقاد هستند.»
ارسال دیدگاه